เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2332

“หรือบางที อาจจะเป็นเรื่องเกี่ยวกับที่เขาบุกเข้ามาในหอเพชรนิลจินดาก็ได้！”

คิดมาถึงตรงนี้ ซูจือหยูก็ได้บทสรุป “ต้องมีคนอยู่เบื้องหลังหลิวจ้านแน่ๆ！ถ้าอย่างนี้ก็แปลว่าที่เขาบุกมาที่หอเพชรนิลจินดาในวันนี้ ก็ไม่ใช่เรื่องบังเอิญน่ะสิ！”

“ถ้าทั้งหมดนี้ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ แสดงว่าที่เขาจับตัวฉันกับแม่มาก็ไม่ใช่เรื่องบังเอิญเหมือนกัน！”

“หรือว่า...หรือว่าเป้าหมายของเขาคือฉันกับแม่?！”

ซูจือหยูตะขิดตะขวงขึ้นมาในใจทันที

“ถ้าหลิวจ้านบุกเข้ามาในหอเพชรนิลลจินดาเพราะถูกไล่จับจริงๆ ขอแค่ฉันกับแม่ให้ความร่วมมือหนีไปกับหลิวจ้านดีๆ พอหลิวจ้านปลอดภัย ฉันกับแม่ก็จะมีโอกาสมีชีวิตรอด เพราะถึงยังไงเขาก็ประกาศต่อหน้าตำรวจแล้ว ว่าไม่มีความจำเป็นต้องฆ่าฉันและแม่เพื่อยั่วให้ตำรวจโมโห และสร้างประเด็นขึ้นมาในสังคม แบบนั้นมันไม่ส่งผลดีกับเขาต่อจากนี้แน่…”

“แต่ว่า ถ้าหลิวจ้านมีคนคอยบงการ แปลว่าที่เขาหนีการจับกุมไม่ใช่เรื่องจริง แต่เขาต้องการจับตัวฉันกับแม่ต่างหากถึงจะใช่ ถ้าเป็นอย่างนั้นพวกฉันก็คงมีโอกาสรอดยากแล้ว….”

คิดมาถึงตรงนี้ จู่ๆซูจือหยูก็เอ่ยพูดขึ้นมาว่า “พี่หลิว ถ้านายปล่อยฉันกับแม่ไป ฉันจะให้นายห้าสิบล้านเป็นค่าตอบแทน ฉันพูดคำไหนคำนั้น！”

“ห้าสิบล้าน?！” หลิวจ้านนิ่งอึ้งไปในทันที

เงินจำนวนนี้ไม่ใช่น้อยๆ สำหรับเขาแล้ว มันมากพอที่จะทำให้เขาหวั่นไหวได้

อีกอย่าง เขาเชื่อว่าซูจือหยูหามาให้ได้

ถึงยังไงก็เป็นถึงคนตระกูลซู ห้าร้อยล้านยังหามาได้ง่ายๆ นับประสาอะไรกับห้าสิบล้าน

แต่ซูจือหยูกล้าให้ก็จริง แต่เขากลับไม่กล้ารับ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน