ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2334
ในเวลาเดียวกัน ฮอล์ลำหนึ่งบินออกจากตัวเมือง มุ่งตรงไปยังเขตภูเขาแถบชานเมืองจินหลิงด้วยความเร็ว
บนเครื่อง เฉินจื๋อข่ายรายงานให้เย่เฉินฟังว่า “คุณชาย เป้าหมายอยู่ห่างจากเราสิบกิโลเมตร เนื่องจากรถของอีกฝ่ายไม่ได้วิ่งอยู่บนทางตรง ดังนั้นเราน่าจะตามทันครับ”
เย่เฉินพยักหน้า เอ่ยพูดว่า “ยังมีอีกเรื่องที่ฉันไม่เข้าใจ”
เฉินจื๋อข่ายเอ่ยถามขึ้นมาว่า “คุณชาย เรื่องอะไรเหรอครับ?”
เย่เฉินเอ่ยพูดว่า “ฉันไม่เข้าใจว่าหลิวจ้านจะเหลือทางไว้ให้ตัวเองแบบไหนกันแน่ เขาออกตัวเคลื่อนไหวถึงขนาดนี้ ฉันเชื่อว่า ถึงตอนนี้จะไม่มีตำรวจไล่ตามมา แต่ทางข้างหน้าก็ต้องจะมีตำรวจซุ่มโจมตีอยู่แล้วแน่ๆ ต่อให้โรลด์รอยซ์ที่เขาขับจะแพงขนาดไหน แต่ก็เป็นแค่รถคันหนึ่งเท่านั้น ในสถานการณ์แบบนี้ต่อให้เขาติดปีกก็หนีไม่รอด”
“ใช่ครับ” เฉินจื๋อข่ายพยักหน้า เอ่ยพูดอย่างเห็นด้วยว่า “บางทีหลิวจ้านอาจจะไม่ได้คิดหนี เพราะเดิมทีเขาก็เป็นนักโทษหนีคดีอยู่แล้ว ถ้าถูกจับคราวนี้ ก็คงหนีเอาตัวรอดได้ยาก ดังนั้นสู้ใช้ชีวิตที่เหลือให้มันสุดโต่งจะไม่ดีกว่าเหรอ ส่วนเงินที่ได้มาจากตระกูลซูก็ให้ครอบครัวไว้กินไว้ใช้”
เย่เฉินเดาะลิ้น “นายหมายความว่า หลิวจ้านถอดใจแล้วว่าตัวเองอาจจะหนีไม่รอด ถูกไหม?”
“ใช่ครับ！” เฉินจื๋อข่ายเอ่ยพูดขึ้นมาว่า “ผมคิดว่าแบบนี้มีความเป็นไปได้มากที่สุดแล้ว”
เย่เฉินส่ายหน้า พูดว่า “ถ้าเขาเตรียมตัวที่จะตาย งั้นเขาก็ไม่เห็นต้องลำบากจัดฉากออกมาแบบนี้ เขาแค่หาข้ออ้างกับเหตุผลมาฆ่าตู้ไห่ชิงกับซูจือหยูทิ้งตั้งแต่ตอนอยู่ที่หอเพชรนิลจินดาก็น่าจะพอแล้ว ทำไมต้องเรียกร้องจะเอารถโรลด์รอยซ์ เพื่อขับมาที่นี่กันล่ะ?”
เฉินจื๋อข่ายครุ่นคิด “ในเมื่อจัดฉากขึ้นมาแล้วก็ต้องเล่นให้สุดหรือเปล่า?”
“ไม่จำเป็นมั้ง?” เย่เฉินพูดนิ่งๆว่า “ไหนๆก็จะตายแล้ว ยังจะมีอารมณ์มาเล่นละครก่อนตายอีกเหรอ มันจะไปมีความหมายอะไร? ถ้าเขาแค่เล่นละครตบตา ไม่ให้ทุกคนสงสัยไปถึงตระกูลซู อย่างนั้นตอนที่เขาฆ่าคนที่หอเพชรนิลจินดา แค่เขาเบนปลายกระบอกปืนนิดหน่อย ก็สามารถฆ่าตู้ไห่ชิงได้แล้ว และทุกคนก็จะไม่สงสัยด้วย”
หลังจากที่ฮอล์ใช้เวลาบินไม่กี่นาที เฉินจื๋อข่ายก็ชี้ไปที่รถหรูสีดำตรงทางข้างหน้าแล้วพูดว่า “คุณชาย ล็อกเป้ารถคันนั้นได้แล้ว！เป็นรถคันข้างล่าง！”
เย่เฉินก้มมอง จึงพบว่าเป็นรถโรลด์รอยซ์ของเฉินจื๋อข่ายจริงๆ
แต่ว่า เนื่องจากฮอล์บินสูงเกินไป รถคันนั้นจึงดูเล็กเหมือนเล็บมือ
ในตอนนี้เอง เฉินจื๋อข่ายก็ถามเขาว่า “คุณชาย เราต้องบินต่ำลงเพื่อไล่ตามไหมครับ?”
เย่เฉินโบกมือ “ไม่ต้อง อย่าแหวกหญ้าให้งูตื่น ตามสังเกตไกลๆไปก่อน”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...