ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2335
หลิวจ้านในขณะนี้ไม่ได้รู้เลยว่าเย่เฉินล็อกเป้าเขาจากข้างบนไว้เรียบร้อย
เขาจดจ่ออยู่กับการขับรถ ขณะเดียวกันก็มองจีพีเอสเป็นระยะ
จอจีพีเอสแสดงผล เหลืออีกไม่ถึง5กิโลก็จะถึงอุโมงค์ที่นัดหมายแล้ว
ตอนนี้ความเร็วของรถอยู่ที่180กิโลเมตรต่อชั่วโมง อีกแค่สองนาทีก็ถึงแล้ว!
คิดมาถึงตรงนี้ หลิวจ้านก็อดเนื้อเต้นขึ้นมาไม่ไหว
ยิ่งระยะทางเข้าใกล้เท่าไหร่ ในใจของเขาก็ยิ่งเต้นรัวมากเท่านั้น เขาเหยียบคันเร่งมิด ทำให้ความเร็วของรถเพิ่มขึ้นหลายเท่า
หลิวจ้านขับคร่อมเลนตลอดทาง
ในตอนที่ใกล้จะถึงอุโมงค์ เขาก็เห็นรถบรรทุกหลายคนขับต่อแถวกันด้วยความเร็วที่ค่อนข้างช้าอยู่บนเลนฝั่งซ้ายข้างหน้า
เขามองป้ายทะเบียน พลันสบายใจขึ้นมาในทันที
รถบรรทุกสองคันหน้าสุด คือรถที่ตระกูลซูเตรียมเอาไว้
รถสองคันนี้ขับอยู่บนถนนด้วยความเร็วต่ำ เพื่อประวิงเวลาให้หลิวจ้านมาถึงอุโมงค์
ในแผนของตระกูลซู หลังจากที่รถของหลิวจ้านเข้าไปในอุโมงค์ รถบรรทุกสองคันนี้จะเกิดอุบัติเหตุชนท้ายกันตรงทางเข้าอุโมงค์
เมื่อเป็นแบบนี้ พอรถบรรทุกสองคันชนกัน ทางเข้าอุโมงค์ก็จะถูกขวางเอาไว้ รถคันข้างหลังไม่สามารถตามเข้ามาได้
และตรงทางออกของอุโมงค์ ยังมีรถบรรทุกอีกสองคนปิดทางเอาไว้
เมื่อเป็นแบบนี้ รถโรลด์รอยซ์ของหลิวจ้านคงจะกลายเป็นปลากระป๋องที่ถูกบีบอัดทุกทิศทางในไม่ช้าก็เร็ว
ในสถานการณ์ที่กลับก็ไม่ได้ ไปก็ไม่ถึงอย่างนี้ รถโรลด์รอยซ์มีแค่จุดจบเดียวเท่านั้น นั่นก็คือถูกรถบรรทุกสองคันขับชนจนกลายเป็นเศษเหล็ก!
ถึงเวลานั้น คนที่อยู่ในรถไม่มีทางมีชีวิตรอดแน่
หลิวจ้านตายแน่นอน ตู้ไห่ชิงและซูจือหยูก็เช่นกัน
...
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...