เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2336

เวลาเดียวกัน เย่เฉินที่อยู่บนฮอล์ ได้เห็นรถของหลิวจ้านวิ่งเข้าไปในอุโมงค์ และมีรถบรรทุกสองคันวิ่งตามเข้าไป จากนั้น ก็เห็นรถหลายคันเกิดอุบัติเหตุเป็นกระจุกอยู่ตรงทางเข้า

มองแค่ปราดเดียวเย่เฉินก็รู้แล้ว ว่ารถเหล่านี้จงใจให้เกิดอุบัติเหตุ

ดังนั้น เย่เฉินจึงพูดกับเฉินจื๋อข่ายว่า “รถสองสามคันนี้น่าจะจงใจปิดถนน ฉันว่าพวกเขาต้องลงมือในอุโมงค์แน่ๆ! รีบขับไปที่ทางออกของอุโมงค์อีกด้าน!”

เฉินจื๋อข่ายไม่กล้าเอ่ยปากถามข้อสงสัย “ได้ครับคุณชาย! จะบินต่ำลงและพุ่งเข้าไปเดี๋ยวนี้!”

...

ณ ขณะนี้ หลิวจ้านที่เข้ามาในอุโมงค์จู่ๆก็พบว่าทางข้างหน้า ถูกรถคอนเทนเนอร์สองคันจอดขวางทางเอาไว้ เขารับรู้ได้ในทันทีว่าได้เวลาลงมือแล้ว

ในแผนที่วางเอาไว้ เขาต้องฆ่าตู้ไห่ชิงและซูจือหยูตรงนี้ จากนั้นคนของตระกูลซูจะสร้างข่าวว่าสองคนนี้ตายเพราะเปิดประตูโดดลงจากรถ

ส่วนหลิวจ้าน ก็จะขับรถหลบหนีเข้าไปในรถคอนเทนเนอร์

เมื่อเป็นแบบนี้ คนภายนอกก็จะคิดว่าสองแม่ลูกนี้่ตายเพราะโดดออกจากรถ ส่วนหลิวจ้านยังคงหลบหนีต่อไป

ดังนั้น หลิวจ้านจึงผ่อนความเร็วลง พร้อมกันนั้นก็ยกปืนขึ้นเล็งไปที่ตู้ไห่ชิงและซูจือหยูที่นั่งอยู่ตรงเบาะหลัง แล้วเอ่ยพูดขึ้นมาว่า “ขอโทษด้วยนะ สาวสวยทั้งสอง คงต้องส่งพวกแกไปที่ชอบๆด้วยกันแล้วล่ะ!”

“อะไรนะ!” ตู้ไห่ชิงเอ่ยพูดอย่างลนลาน “ตระกูลซูเล่นงานแค่ฉันคนเดียว ลูกสาวของฉันไม่เกี่ยว ได้โปรดปล่อยลูกสาวฉันไปเถอะ!”

ซูจือหยูเองก็ตื่นตระหนก จึงหลุดปากพูดไปว่า “ถ้าจะฆ่าก็ฆ่าแค่ฉัน แล้วปล่อยแม่ฉันไป!”

หลิวจ้านขมวดคิ้วอย่างตะลึง มองมาที่ตู้ไห่ชิงแล้วถามว่า “แกรู้ได้ยังไงว่าเป็นตระกูลซู? หรือว่าแกรู้อะไรมาก่อนหน้าแล้ว?”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน