บทที่ 234 ตระกูลเซียวใกล้จะจบเห่แล้ว(2)
ตอนนี้ บริษัทเซียวซื่อก็เหมือนกับกระสอบข้าวสารที่ถูกเจาจนเป็นรู ข้าวสารในถุงเดิมทีก็มีไม่เยอะ แล้วยังไหลออกมาด้านนอก
อย่างไม่หยุดอีก ดูไปแล้วคงจะรับมือไม่ไหวแน่
แต่ที่น่าโมโหก็คือ เซียวเวยเวยหลานสาวที่เธอรักมากที่สุด เดิมทีจะแต่งงานกับเหวินเฟย คุณชายตระกูลหวัง แต่ตอนนี้ ตระกูลหวังก็หลบหน้าตระกูลเซียวแทบไม่ทัน
ความหวังสุดท้ายอย่างตระกูลหวัง ก็มลายหายไป
พอคิดถึงจุดนี้ นายหญิงใหญ่เซียวก็น้ำตาไหลพราก
เดินทางในสายนี้มาหลายปี ตนเองควบคุมตระกูลทั้งหมด แต่ไม่คิดว่า ตนเองจะบริหารกิจการของตระกูลมาถึงในจุดนี้
ถ้ายังเป็นเช่นนี้ต่อไป บริษัทไม่เพียงจะล้มละลายลง ตนเองก็ต้องเผชิญกับภาระหนี้จำนวนมาก พอถึงตอนนั้น เกรงว่าแม้แต่คฤหาสน์
หลังเก่าก็คงเอาไว้ไม่อยู่
ส่วนทั้งหมดนี้ ก็ล้วนเกิดจากความเห็นแก่ตัวของตนเอง
ถ้าหากตอนแรกไม่ใช่เพราะว่าจะเอาคฤหาสน์ที่ตระกูลหวังให้กับเย่เฉิน เซียวฉางควนและเซียวชูหรันสองพ่อลูก ก็คงจะไม่แตกหัก
กับตนเองหรอก?
ถ้าไม่ใช่เพราะเซียวชูหรันออกไปจากบริษัทเซียวซื่อ ตี้เหากรุ๊ปก็คงจะไม่ยกเลิกสัญญากับบริษัทเซียวซื่อ
เซียวฉางเฉียนลูกชายคนโต ตอนนี้ก็อยู่ในจุดที่พร้อมพังทลายเสมอ
กิจการของตระกูล อยู่ในจุดคับขัน ลูกสาวสูญสิ้นความสบาย ลูกชายก็ไม่มีอนาคต แล้วยังถูกเย่เฉินดูถูกตั้งหลายครั้ง..........
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...
รอตอนต่อไปอยู๋นะครับกำลังสนุกเลย...
รออัพเดตตอนใหม่อยู่นะครับ กำลังสนุกเลย...
ไม่มีอัพเดตแล้วหรือครับ กำลังสนุกเลย...
99% เว็บนี้แปลใกล้เคียงคำพูดของคนไทยที่สุด เสียดายเขาไม่แปลต่อให้ เว็บอื่นเขาไปไกลแล้วแต่แปลเข้าใจยากหน่อย ต้องใช้การเดาเข้าช่วยถึงพอจะเข้าใจ มีเว็บที่เป็นภาษาจีนล้วน ลองใช้โปรแกรมแปลภาษาดู ก็เหมือนเว็บอื่นๆที่ว่า ผลสุดท้ายก็กลับมาอ่านเว็บนี้ต่อ คิดว่าถ้าอ่านจนจบที่เขาแปล ก็คงไปหาอ่านเว็บอื่นต่อ เดาเอา😁...
อัพตอนต่อไปหน่อยครับกำลังสนุกเลย...
il semble que c'est leur fin d'histoire comme ça . merci pour ce temps de lecture,nous aurions préféré un lien d'achat complète du livre hélas . il temps de faire autre chose désormais...
สงสัยไม่ได้อ่านต่อแล้ว...แต่งดีมากเลยคัฟ ได้อรรถรถ...
สงสัยจะไม่ได้อ่านต่อแล้ว กำลังสนุกเชี่ยว...