ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2340
ถ้าหากอวัยวะภายในใดๆได้รับความสะเทือน ก็จะก่อให้เกิดอาการเลือดคั่งอย่างหนัก
ถ้าเอาแบบรวดเร็ว ภายในไม่กี่นาทีก็สามารถทำให้คนเสียชีวิตได้
แทบจะไม่มีโอกาสได้ยื้อชีวิตเอาไว้
ในตอนนี้ ตู้ไห่ชิงสูญสิ้นทุกสติการรับรู้แล้ว ทว่าซูจือหยูยังมีสติรับรู้อยู๋ครบถ้วน
เธอรู้สึกได้ถึงแรงกดหนักๆบริเวณหน้าอกของเธอ จนทำให้ลุกไม่ขึ้น พร้อมกันนั้น ทุกส่วนบนร่างกายยังเจ็บปานใจจะขาด ร่างกายของเธออ่อนแรงไปหมด เต็มไปด้วยความเจ็บปวดทรมาน
ในตอนนี้เอง ข้างหลังของเธอก็มีเสียงเปิดประตู
ส่วนหน้าของรถบรรทุกสองคันข้างหลังที่ขับพุ่งชนก็เละจนแทบจำภาพเดิมไม่ได้
แต่ว่าเนื่องจากเบาะคนขับอยู่สูง ดังนั้นคนขับจึงไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร
ตอนนี้เอง คนขับสองคนนั้นก็เปิดประตูรถออก แล้วกระโดดลงมาตรวจเช็กสภาพของรถโรลด์รอยซ์
ด้านคนขับรถที่จอดขวางทางเอาไว้ก็กระโดดลงมาเช่นเดียวกัน
ทั้งสี่คนเดินมาดูรถโรลด์รอยซ์พร้อมกัน หนึ่งในนั้นอุทานออกมาว่า “หัวหน้า คุณ...คุณหนูอยู่ในรถด้วย！”
“ว่าไงนะ?！คุณหนูมาอยู่ในรถได้ยังไง?！” คนที่ถูกเรียกว่าหัวหน้า คือหม่าฉงซิงที่คุณท่านใหญ่ซูไว้ใจมากที่สุด
พ่อของหม่าฉงซินเคยเป็นคนคุ้มกันประจำตัวของคุณท่านใหญ่ซู
ต่อมา เนื่องจากพ่อของเขาอายุมากขึ้น ไม่สะดวกทำหน้าที่คนคุ้มกันต่อ ดังนั้นเขาจึงรับช่วงต่อจากพ่อ กลายมาเป็นคนคุ้มกันประจำตัวของคุณท่านใหญ่ซู
พร้อมกันนั้น เขายังเป็นนักฆ่าในตลาดมืดของคุณท่านใหญ่ซูอีกด้วย
ทุกเรื่องที่เกี่ยวกับสิ่งสกปรกและเหตุการณ์นองเลือด ล้วนแล้วแต่เป็นเขาที่เป็นคนลงมือทำตามคำสั่งของคุณท่านใหญ่ซูจนสำเร็จ
หลิวตอนนี้ตอนนี้เข้าใกล้ความตายเต็มที เขาพยายามลืมตาสุดความสามารถ อ้าปากเหมือนกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง
หม่าฉงซินรีบยื่นหน้าเข้าไป ตะคอกอย่างดุดันว่า “แกจะพูดอะไร? พูดออกมาดังๆ!”
หลิวจ้านพูดออกมาเสียงเบาราวกับเสียงยุง “ฉัน…”
“ฉัน? ฉันอะไร?!” หม่าฉงซินหมดความอดทน ตะคอกด่าออกมาว่า “แกพูดสักทีสิ! ฉันอะไรของแก?!”
หลิวจ้านกำลังจะพูดต่อ แต่ยังไม่ทันเอ่ยพูด จู่ๆก็ส่งเสียงเฮือกอย่างรุนแรง พ่นเลือดสดๆเต็มหน้าหม่าฉงซิน
หม่าฉงซินไม่คิดที่จะเช็ดออก กำคอเสื้อของหลิวจ้าน กัดฟันแล้วพูดว่า “พูดมา!!! พูดออกมาเดี๋ยวนี้!!! ฉันอะไร?!”
หลิวจ้านใช้แรงเฮือกสุดท้าย พูดออกมาว่า “ฉัน...จะ...บอก...ว่า....แม่...มึง...ตาย!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...