พ่อบ้านได้แต่อ้อนวอน:"คุณชาย ขอร้องล่ะใจเย็นก่อน กรุณารอสักครู่ แล้วผมจะเข้าไปรายงานหลังจากที่นายท่านพูดคุยกับท่านชายรองเกี่ยวกับธุรกิจเสร็จก่อนครับ!"
ซูจือเฟยตะโกน:"ไม่ได้! ผมรอไม่ไหวแล้ว! ผมจะเข้าไปตอนนี้ ถ้าคุณหยุดผมอีก ผมจะไม่เกรงใจคุณแล้วนะ!"
ในตอนที่พ่อบ้านไม่รู้จะทำอย่างไรดี คุณท่านใหญ่ซูจึงพูดกับซูโสว่เต๋อด้วยสีหน้าบึ้งว่า:"โสว่เต๋อ นายพาจือเฟยเข้ามาเถอะ"
"ครับ!"
ซูโสว่เต๋อรีบหันหลังออกจากห้องหนังสือ แล้วพูดกับพ่อบ้านว่า:"นายท่านสั่งให้จือเฟยเข้าไป"
พ่อบ้านจึงโล่งใจ และหลีกทางอย่างรวดเร็ว
ซูจือเฟยรีบก้าวเข้าไปในห้องหนังสือ ทันทีที่เขาเข้ามา เขาก็ถามซูเฉิงเฟิงด้วยความกระวนกระวายใจเล็กน้อย:"คุณปู่! แม่กับน้องสาวของผมอยู่ที่ไหนกันแน่!"
คุณท่านซูพูดอย่างจริงจัง:"จือเฟย ปู่ก็เพิ่งรู้เรื่องนี้เหมือนกัน เรื่องที่ตอนนี้แม่กับน้องสาวของนายอยู่ที่ไหน และเป็นอย่างไรบ้าง ตอนนี้ปู่ไม่รู้อะไรเลย"
"ก่อนที่นายจะเข้ามา ปู่เพิ่งบอกกับอารองนายว่า ให้เขาบอกรางวัลกับภายนอกเดี๋ยวนี้ เอาเงิน 50 ล้านเพื่อรวบรวมเบาะแสที่มีประโยชน์ ถ้าใครสามารถช่วยแม่หรือน้องสาวของนายได้ ปู่จะให้ 100 ล้านเลย."
ซูจือเฟยกำหมัดแน่น และถามอย่างโกรธเคือง:"ตอนนี้มีหลายคนบนอินเทอร์เน็ตบอกว่า ปู่เป็นคนจะฆ่าแม่ผม จริงรึเปล่า?!"
ใบหน้าของคุณท่านใหญ่ซูเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน และเขาพูดอย่างเคร่งขรึม:"เจ้าบ้า! แกกำลังพูดถึงบ้าอะไรอยู่? ปู่เป็นผู้นำตระกูล ปู่จะทำเรื่องที่มีลับลมคมในได้เหรอ?"
ซูโสว่เต๋อที่อยู่ด้านข้างเห็นบิดาของเขาเต็มไปด้วยความขุ่นเคืองและความยิ่งใหญ่ หัวใจของเขาก็ตกตะลึง!
"พ่อก็คือพ่อจริงๆ เขาสามารถกุกเรื่องขึ้นมาทั้งหมด และพูดออกมาอย่างมีเหตุผล! ถ้าฉันไม่รู้อะไรเลย ฉันคงคิดว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะทำเรื่องแบบนั้นจริงๆ ......"
คุณท่านใหญ่ซูโกรธมาก ชี้ไปที่ซูโสว่เต๋อ และตะโกนว่า:"โสว่เต๋อ! ตบปากมัน! ตบปากร้อยครั้ง!"
ซูโสว่เต๋อก้าวไปข้างหน้าทันที จับคอเสื้อซูจือเฟย กัดฟันและด่าว่า:"ไอ้ลูกอกตัญญูจองหอง! พ่อแกไม่อยู่ ฉันที่เป็นลุง ก็จะสอนบทเรียนแทนเขา!"
ซูจือเฟยกัดฟันผลักซูโสว่เต๋อออกไป จากนั้นเขาก็ก้าวถอยหลังไปสองสามก้าวแล้วเดินกลับไปที่ประตูห้องหนังสือ เขาชี้ไปที่คุณท่านใหญ่ซู และตะโกนทีละคำว่า:"ปู่จำที่ผมพูดไว้! ถ้าแม่ของผมกับน้องสาวของผมถูกปู่ ผมจะฆ่าปู่!"
พูดจบเขาก็หันหลังออกไปทันที!
ซูเฉิงเฟิงกุมหน้าอกด้วยความขุ่นเคือง พยายามจะพูด แต่เนื่องจากเขาหายใจไม่ออก จึงไออยู่หลายๆครั้ง:"แค่กๆ......แค่กๆๆๆ…...ลูกอกตัญญู…...ลูกอกตัญญูจริงๆ!!! ครอบครัวพี่ใหญ่ แม่งเกิดมาอกตัญญูทั้งหมดเลย!!!"
จากนั้น หลังจากไอรุนแรงอีกครั้ง เขาก็พูดกับซูโสว่เต๋อทันทีว่า:"ไป! รีบไป! ไปเอาไอ้สารเลวนั้นกลับมา!!!"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...