เมื่อซูโสว่เต๋อออกไป ก็ไม่เจอซูจือเฟยแล้ว
เขาไล่ตามไปร้อยสองร้อยเมตร เห็นทีเขาคงจะไม่มีโอกาสไล่หลานคนนี้กลับไปได้แล้ว เขาจึงทำได้เพียงหันหลังเดินกลับไป
ระหว่างทางกลับไปห้องหนังสือของชายพ่อ ซูโสว่เต๋ออารมณ์ดีเป็นพิเศษ และเขาก็อดไม่ได้ที่จะแอบคิดในใจว่า:"โอ้ ฉันโชคดีจริงๆ กำลังกังวลว่าจะหันเหความสนใจจากพ่อได้อย่างไรดี ไอ้หนูซูจือเฟยก็บังเอิญมาสะกิดความซวยของพ่อเข้าให้ และทำให้เขาโกรธ คาดว่าตอนนี้พ่อคงคิดแต่ว่าจะสั่งสอนเขาอย่างไรดี"
ซูโสว่เต๋อแอบได้ใจ หลังจากกลับไปที่ห้องหนังสือของพ่อ เขาพูดด้วยท่าทางละอายใจว่า"พ่อครับ ไอ้หนูจือเฟย วิ่งเร็วเยี่ยงสุนัข ผมไล่ไม่ทัน......"
คุณท่านใหญ่ซูพูดอย่างเย็นชาว่า:"แกก็เป็นขยะเช่นกัน!"
พูดเสร็จ เขาก็เรียกพ่อบ้านเข้ามาทันทีและสั่งอย่างเข้มงวด:"แจ้งลูกทั้งหมด ถ้าเห็นซูจือเฟย ลูกอกตัญญู พามันกลับมารับกฎของตระกูล!"
พ่อบ้านกล้าไม่เชื่อฟังเขาได้ไง รีบโค้งคำนับทันทีแล้วพูดว่า:"นายท่านไม่ต้องห่วงครับ ผมจะไปบอกต่อเดี๋ยวนี้"
คุณท่านใหญ่ซูปัดมือ พ่อบ้านก็รีบออกไป
จากนั้น เขาพูดกับซูโสว่เต๋อว่า:"รีบไปเตรียมการประชาสัมพันธ์ในภาวะวิกฤตอย่างที่พ่อบอก ยิ่งแรงยิ่งดี! นอกจากนี้ รีบไปจินหลิงเดี๋ยวนี้! ตู้ไห่ชิงกับจือหยู อยู่ต้องเห็นคน ตายต้องพบศพ!"
ซูโสว่เต๋อรีบพยักหน้า และพูดว่า:"ผมเข้าใจแล้วครับพ่อ! คอยดูเถอะพ่อ!"
ขณะนี้ ซูจือเฟยขับรถหนีไปจากตระกูลซูแล้ว ขับไปทางสนามบิน
เขาขับรถไปด้วย ล้วงมือถือออกมาเตรียมโทรหาผู้รับผิดชอบทีมของครอบครัว
ตระกูลมีเครื่องบินส่วนตัวหลายลำ และซูโสว่เต้าเป็นเจ้าของหนึ่งลำ ตอนนี้เขาอยู่ที่ออสเตรเลีย ดังนั้นเครื่องบินส่วนตัวจึงอยู่ที่เย่นจิง
ซูจือเฟยพูดอย่างโกรธเคือง:"แต่…..."
ซูโสว่เต้าขัดจังหวะเขาทันที:"แต่อะไร? ปู่ของลูกทั้งชีวิตนี้ห่วงแค่ตัวเอง และเขาสนใจแต่พลังที่แท้จริงของเขาในตระกูลซูเท่านั้น!"
"เมื่อสิ่งใด หรือใครก็ตามที่กระทบเขาหรือส่งผลต่อพลังของเขาในตระกูลซู เขาจะจัดการอีกฝ่ายโดยไม่ลังเล พ่อก็คือตัวอย่างที่ดีที่สุดไม่ใช่หรือไง?"
"ทั้งๆที่ลูกก็รู้ว่าขนาดพ่อยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของปู่ด้วยซ้ำ แล้วทำไมลูกถึงต่อต้านแกอย่างไม่รู้กำลังตัวเองด้วย? ลูกไม่อยากอยู่ในตระกูลซูแล้วเหรอ?"
ซูจือเฟยกัดฟันพูดว่า:"ถ้าแม่กับจือหยูถูกปู่ฆ่าจริงๆ ไม่เพียงแต่ผมจะไม่อยู่ในตระกูลซูเท่านั้น ผมยังจะฆ่าเขา และล้างแค้นให้แม่กับน้องสาวอีกด้วย!"
"ลูก……"ซูโสว่เต้าโกรธมากทันที แต่แล้วเขาก็จงใจลดเสียง และเตือนด้วยเสียงต่ำว่า:"แม้ว่าลูกจะมีความคิดเช่นนั้น ก็ใช่ว่าจะต้องพูดออกมา ผู้ชายที่แท้จริงขึ้นอยู่กับการกระทำ ไม่ใช่คำพูด!"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...