ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2369

ในช่วงตอนเย็น เมื่อเย่เฉินกลับถึงที่บ้าน ผู้ยอดฝีมือสิบนายของตระกูลซู แบ่งแยกออกเป็นหลายกลุ่ม และเริ่มลาดตระเวนทุกโรงพยาบาลในเมืองจินหลิง

ในเวลาเดียวกัน ซูโสว่เต๋อให้คนเตรียมอาหารเย็นสุดหรู เพื่อสร้างความบันเทิงให้กับ Steve ในร้านอาหารของห้องชุดประธานาธิบดีของเขา

แม้ว่าความแข็งแกร่งทางเศรษฐกิจของตระกูล Steve จะด้อยไปกว่าตระกูลซูมากมาย แต่ในมุมมองของซูโสว่เต๋อ ไม่ว่ายังไงแม่ของ Steve ก็เป็นสมาชิกของตระกูลรอธส์ไชลด์ ดังนั้นการที่มีความสัมพันธ์กับเขาบ้างจึงไม่มีใช่เรื่องแย่อะไรเลย

Steve รู้สึกตื่นเต้นอย่างมากโดยธรรมชาติอยู่แล้ว

แม้ว่าแม่ของเขาจะเป็นผู้หญิงที่มาจากตระกูลรอธส์ไชลด์ก็จริง แต่เขาก็รู้ดีในใจว่า มีผู้หญิงอย่างน้อยหลายร้อยคนอยู่ในตระกูลรอธส์ไชลด์ เหมือนกับแม่ของเขา

และสายของแม่และปู่ของเขา ไม่มีชื่ออยู่ในตระกูลรอธไชลด์เลย

การที่เป็นญาติของตระกูลรอธส์ไชลด์นั้น เป็นเพียงการสร้างชื่อขึ้นมาเท่านั้นเอง

ตอนนี้เขามีโอกาสได้ผูกมิตรกับตระกูลซูซึ่งเป็นตระกูลชาวจีนชั้นยอด สำหรับเขาแล้วจึงเป็นสิ่งที่มีค่ามากโดยธรรมชาติ บางทีในอนาคตเขาอาจสามารถพึ่งพาตระกูลซู เพื่อวางรากฐานในประเทศจีนได้อย่างรวดเร็วอีกด้วย

ดังนั้น ในขณะที่ Steve ตื่นเต้น เขาก็ต้องปล่อยวางเรื่องที่จะตามหาร่องรอยของลูกชายของเขา Walter ที่หายตัวไปเวลานาน และนั่งลงที่โต๊ะเหล้าและแสดงบทบาทสุนัขเอาใจที่ซื่อสัตย์ของซูโสว่เต๋อขึ้นมา

ในขณะที่ทั้งสองกำลังสนุกสนานกันกับการดื่ม เย่เฉินก็ได้รับข้อความจากวีแชทที่เฉินจื๋อข่ายส่งมา เนื้อหาของข้อความในวีแชทคือ “คุณชาย คนของตระกูลซูกำลังตรวจสอบภูมิหลังของตี้เหากรุ๊ป ในขณะเดียวกันก็มีส่งผู้ยอดฝีมือไปแอบเข้าไปในโรงพยาบาลใหญ่ในเมืองจินหลิง และแอบค้นหาร่องรอยของตู้ไห่ชิงและซูจือหยูอย่างลับๆ”

เย่เฉินหัวเราะเยาะในใจ และตอบว่า “ซูโสว่เต๋อสุดยอดนัก สืบสวนมาถึงที่ตี้เหากรุ๊ปแล้ว นี่คืออดรอไม่ไหวที่อยากจะตามผมออกมาพบหน้าสักครั้ง”

เฉินจื๋อข่ายกล่าวว่า “คุณชายไม่ต้องกังวล โลกภายนอกรู้เพียงว่าตี้เหากรุ๊ปถูกตระกูลเย่ซื้อกิจการ แต่ไม่รู้ว่าใครเป็นประธานของตี้เหากรุ๊ป ผมเชื่อว่าเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะสืบสวนมาถึงตัวคุณในเวลาอันสั้นๆ แน่นอน”

เย่เฉินตอบทันทีว่า “อย่าให้โอกาสเขา คืนนี้ก็พาเขาไปเยี่ยมฟาร์มสุนัขที่หงห้าเลี้ยงไว้”

เฉินจื๋อข่ายรีบถามว่า “คุณชาย คุณเตรียมจะลงมือในคืนนี้แล้วใช่ไหม?”

เย่เฉินตอบว่า “ใช่ คืนนี้เลย คุณไปบอกกับซูรั่วหลี และให้นางเตรียมตัวไว้”

อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้อารมณ์ของเขาไม่ค่อยจะดีเลย เพราะไม่รู้ร่องรอยของตู้ไห่ชิงและซูจือหยู เขากลัวว่าการวางแผนฆ่าซูจือหยูของเขาจะถูกเปิดเผยไป

จริงๆ แล้วเขารู้อยู่แก่ใจว่า “แม้ว่าคุณท่านจะไม่ใช่คนดีอะไร แต่ความรักที่มีต่อซูจือหยูในหัวใจของคุณท่านนั้นมาจากหัวใจอย่างแท้จริง”

“ถ้าซูจือหยูเสียชีวิตไป สำหรับผมแล้วมันเป็นเรื่องที่น่ามีความสุขที่สุด หากเป็นเช่นนั้นจริงๆ ซูจือเฟยและซูโสว่เต้าต่างถูกเนรเทศไปยังออสเตรเลีย และไม่มีใครในตระกูลซูที่จะสามารถคุกคามต่อสถานะของผมได้อีกต่อไป”

“ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าซูจือหยูตายไปแล้ว มันจะต้องส่งผลกระทบต่อคุณท่านอย่างหนักแน่นอน ดีไม่ดีมันอาจจะทำให้คุณท่านเสียชีวิตได้เร็วขึ้น และมันก็จะช่วยให้ผมได้รับตำแหน่งหัวหน้าตระกูลซูเร็วขึ้นก่อนด้วย”

“อย่างไรก็ตาม ถ้าซูจือหยูไม่ตาย สำหรับผมแล้ว มันก็เป็นภัยคุกคามต่อผมอย่างใหญ่หลวงเลยทีเดียว!”

ขณะที่คิดเช่นนี้ ผู้ช่วยก็มาเคาะประตูของเขา

หลังจากที่ซูโสว่เต่อปล่อยให้เขาเข้ามา เขาก็เอ่ยปากถามว่า “เรื่องถูกดำเนินการไปถึงไหนแล้ว?”