ผู้ช่วยรีบพูดด้วยความเคารพว่า “เถ้าแก่ ผู้ยอดฝีมือที่ส่งออกไปได้ค้นหาโรงพยาบาลในเมืองจินหลิงทั้งหมดแล้ว และไม่พบพวกเขาทั้งสองคนเลย”
“ไม่พบเหรอ!?” ซูโสว่เต๋อขมวดคิ้ว และเอ่ยปากถามว่า “คุณแน่ใจหรือว่าได้ตรวจค้นทุกโรงพยาบาลแล้ว?”
“แน่ใจครับ” ผู้ช่วยพยักหน้า และกล่าวอย่างจริงจังว่า “ไม่เพียงแต่โรงพยาบาลชั้นนำ แม้แต่คลินิกเล็กๆ ธรรมดาก็ได้ค้นหาแล้ว และไม่พบร่องรอยของพวกเขาเลย”
ซูโสว่เต๋อตบลิ้นทันทีและกล่าวว่า “เสียงตบลิ้น....แม่งนี่มันช่างน่าแปลกประหลาดจริงๆ เลย! ที่โรงพยาบาลก็ไม่มี หรือว่าจะตายไปแล้วจริงๆ งั้นเหรอ? ”
หลังพูดจบ เขาก็เปิดปากพูดทันทีว่า “ไปตรวจสอบความคืบหน้าของการสอบสวนของตำรวจในปัจจุบัน ว่ามีความคืบหน้าอะไรหรือไม่? ”
ผู้ช่วยบอกตามตรงว่า “เถ้าแก่ ผมได้สอบถามสถานการณ์ด้านตำรวจแล้ว ตอนนี้พวกเขาไม่มีเบาะแสใดๆ เลย ตอนนี้พวกเขากำลังเฝ้าสังเกตกระสุนที่เก็บรวบรวมที่บริเวณอุโมงค์ และอยากจะค้นหาเบาะแสของมือปืนกลับจากกระสุน”
ซูโสว่เต๋อขมวดคิ้ว และถามเขาว่า “ตู้ไห่ชิงและซูจือหยูล่ะ ตำรวจก็ไม่มีเบาะแสอะไรเลยเหรอ?”
“ไม่มี” ผู้ช่วยพยักหน้า “ทางด้านตำรวจก็เป็นเช่นเดียวกับพวกเรา ตอนนี้ก็กำลังสับสนอยู่เหมือนกัน”
“ไอ้เวรเอ้ย......” ซูโสว่เต๋อด่าด้วยเสียงต่ำ แล้วถามต่อไปว่า “มีผลการสอบสวนที่เกี่ยวกับกลุ่มคนลึกลับกลุ่มนั้นหรือไม่? คนกลุ่มนั้นพุ่งเข้าไปในอุโมงค์ และจับตัวตู้ไห่ชิงและซูจือหยูออกไปยังไม่ว่า และยังพาตัวพวกหม่าฉงซิงออกไปอีกสี่คน ไม่ต้องพูดถึงคนเป็นๆ ทั้งหกคนเลย แม้จะเป็นศพหกศพก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะจัดการได้เลย! ไม่ว่ายังไงก็ต้องทิ้งเบาะแสไว้บ้างใช่ไหม? ”
ผู้ช่วยเปิดปากแล้วพูดว่า “สำหรับเรื่องนี้ ตำรวจยังไม่มีข่าวอะไรเลย”
ซูโสว่เต๋อกระทืบเท้าอย่างหงุดหงิดเล็กน้อย และด่าว่า “แม่งเอ๊ยมันช่างลึกลับจริงๆ เลย!”
หลังจากพูดแล้ว เขาก็ถามขึ้นอีกครั้งว่า “ตอนนี้เรื่องแอคหลุมบนอินเทอร์เน็ตเป็นอย่างไรบ้างแล้ว?”
ผู้ช่วยตอบว่า “โดยพื้นฐานแล้วแอคหลุมบนอินเทอร์เน็ตได้ควบคุมสถานการณ์ในขณะนี้แล้ว ในปัจจุบันมีเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ของเนื้อหาการสนทนาเกี่ยวกับเรื่องนี้บนอินเทอร์เน็ต มีแนวโน้มที่จะเป็นตระกูลซู โดยคิดว่าตระกูลซูเป็นผู้โดนทำร้ายที่ใหญ่ที่สุด และคนที่ต้องการจะวางแผนฆ่าตู้ไห่ชิงและซูจือหยู จะต้องเป็นผู้อื่นแน่นอน เชื่อว่าตราบใดที่พวกเรายังคงรักษาการรายงานความคิดเห็นของสาธารณชนอย่างท่วมท้น ภายในสองสามวัน คนทั้งประเทศก็จะเชื่อว่าเราเป็นผู้บริสุทธิ์”
ซูโสว่เต๋อถอนหายใจด้วยความโล่งอก และกล่าวว่า “ในเรื่องนี้คุณทำได้ดีมาก ถ้าคุณท่านก็พอใจด้วย ผมจะตอบแทนคุณอย่างดีแน่นอน”
เจิ้งเสี่ยวฉีคนนี้อายุเพียงยี่สิบหกปีในปีนี้ เธอจบการศึกษาจากโรงเรียนภาพยนตร์เป็นเวลาสี่ปี เธอสวยมาก แต่เนื่องจากทักษะการแสดงที่ย่ำแย่ และไม่มีภูมิหลังอะไร ดังนั้นเธอจึงไม่เป็นที่รู้จักในวงการภาพยนตร์และโทรทัศน์มาตลอดสองปีก่อนหน้า
อย่างไรก็ตามตั้งแต่ปีที่แล้ว เจิ้งเสี่ยวฉีได้รับทรัพยากรภาพยนตร์จากผู้กำกับชั้นนำมากมายอย่างต่อเนื่อง ซึ่งสามารถบอกได้ว่าเป็นการก้าวกระโดดสู่ท้องฟ้า และในไม่ช้าก็ติดอันดับหนึ่งในนักแสดงแถวหน้าที่ยอดเยี่ยม
หลายคนคาดเดาว่าต้องมีนายทองอยู่เบื้องหลังของเธอแน่นอน แต่ตราบใดที่มีโพสต์การคาดเดาที่เกี่ยวข้องถูกโพสต์ออกมา ก็จะถูกลบออกไปในทันที และไม่มีทางที่จะถูกแพร่กระจายเลย
เหตุผลที่แน่ชัด ก็คือเจิ้งเสี่ยวฉีถูกซูโสว่เต๋อเห็นชอบ และรับเลี้ยงเข้ามา และกลายเป็นนกขมิ้นของเขา
ภายใต้สถานการณ์ทั่วไป ตราบใดที่ซูโสว่เต๋อมีโอกาสออกจากปักกิ่ง ก็จะให้เจิ้งเสี่ยวฉีมาหาเขาอย่างลับๆ และวันนี้ก็ไม่มีข้อยกเว้นเช่นกัน
ตอนที่ซูโสว่เต๋อตัดสินใจมาที่เมืองจินหลิง เขาก็ขอให้เจิ้งเสี่ยวฉีที่กำลังถ่ายทำละครอยู่ในหนานไห่เตรียมตัวมาหาเขาในทันที ดังนั้นเจิ้งเสี่ยวฉีจึงเร่งการถ่ายทำฉากของวันนี้ให้เสร็จ และลาป่วยกับทีมงานถ่ายละครทันที แอบขึ้นเครื่องบินส่วนตัว แล้วรีบมาที่เมืองจินหลิง
ทันทีที่ได้ยินว่าเจิ้งเสี่ยวฉีกำลังจะลงจอด ซูโสว่เต๋อก็รู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อยอย่างอดใจไม่ได้ และพูดกับผู้ช่วยของเขาว่า “เอาล่ะ คุณออกไปเถอะ ผมต้องการจะอาบน้ำ และอีกสักครู่เมื่อคุณหนูเจิ้งมาถึงแล้ว ก็ส่งเธอเข้ามาเจอผมที่ห้องโดยตรง!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...