ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2384

หงห้ารีบให้คนเปิดประตูเหล็กอันหนักอึ้งออก พอเข้ามาด้านใน ก็ได้ยินสุนัขเริ่มเห่ากันเสียงระงมดังรอบทิศ

หงห้าที่เห็นแบบนั้น จึงตะโกนด้วยใบหน้าเย็นชา“หุบปากเดี๋ยวนี้นะ หมาตัวไหนยังกล้าเห่าอีก เดี๋ยวกูจะฆ่ามันทิ้งแล้วเชือดเนื้อมันมากิน！”

น่าอัศจรรย์มาก พอหงห้าตะโกนออกไป ทั้งคอกสุนัขก็เงียบลงมาทันทีโดยไม่มีข้อยกเว้น

หงห้าพูดกับเย่เฉิน อย่างพึงพอใจ“อาจารย์เย่ครับ เชิญทางนี้ครับ！”

เย่เฉินเดินตามหงห้าเข้าไปในคอกสุนัข ตรงกลาง เขาเห็นเหล่าบอดี้การ์ดของWalter และเห็นเหล่าลูกน้องของซูเฉิงเฟิง หม่าฉงซิงและสมุนรวมสี่คน

หม่าฉงซิงมองเห็นเย่เฉิน ราวกับมองเห็นผียังไงอย่างนั้น

นับตั้งแต่ที่เข้ามาในฟาร์มสุนัข หลังจากได้เห็นจุดจบของWalter หม่าฉงซิงก็รู้สึกกลัวเย่เฉินมากยิ่งขึ้น

ตอนนี้เขาถูกขังอยู่ข้างใน สิ่งที่เป็นกังวลมากที่สุดนั่นก็คือเย่เฉินจะจัดการกับตนอย่างไรต่อไป

ถ้าจัด“แพ็คเกจ”ให้ตัวเองเหมือนกับWalter งั้นทั้งชีวิตของเขาก็ต้องอยู่อย่างเหมือนตายทั้งเป็นน่ะสิ ？！

สิ่งที่ทำให้เขากลัวมากกว่าคือ ถ้าเย่เฉินปล่อยให้ใครบางคนเลี้ยงกลุ่มไฮยีนาลายจุดจริงๆจะทำยังไง？！

เพราะฉะนั้น เขาเห็นเย่เฉินเดินมา จึงคุกเข่าลงกับพื้นพูดขอร้องอ้อนวอนเย่เฉิน ผ่านลูกกรง“อะ……อาจารย์เย่เฉินครับไว้ชีวิตผมด้วย……พวกผมสำนึกผิดแล้วจริงๆครับ ท่านได้โปรดเมตตาเราด้วย ไว้ชีวิตหมาๆของเราเถอะครับ……”

เวลานี้เองหงห้าตะคอกขึ้นมาว่า“พวกแกมาอ้อนวอนร้องไห้อะไรน่ารำคาญ เดี๋ยวฉันจับพวกแกมัด โยนเข้าไปในกรงหมาที่มันไม่ได้กินอะไรมาสามวัน！”

หม่าฉงซิงตัวสั่นด้วยความตกใจ เช่นเดียวกับสุนัขที่เห่าเมื่อสักครู่ เพราะตอนนี้เขาไม่กล้าแม้แต่จะปริปากพูดอะไรแม้แต่คำเดียว

หงห้ารีบพูดกับเย่เฉินว่า“อาจารย์เย่ครับอย่าไปสนใจพวกมันเลย คนใหม่พวกนี้ยังไม่เข้าใจกฎ ผมขอเวลาสั่งสองพวกนี้อีกสองสามวัน ไม่กี่วันหรอกครับ พวกมันจะเปลี่ยนเป็นเชื่อง ซูฮกทันทีเลยครับ”