ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2386

ในขณะนี้ ซูโสว่เต๋อกับSteveถูกลูกน้องของหงห้า พามาด้านในสำนักงานออฟฟิศ

เพราะทั้งสองคนยังคงหมดสติ อีกทั้งยังถูกมัดไว้ ลูกน้องของหงห้าจึงทำได้เพียงแค่ใช้กรรไกร ตัดเสื้อผ้าบนตัวของทั้งสองคนเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยนับไม่ถ้วน

จนกระทั่งเสื้อผ้าบนตัวของทั้งสองคนถูกตัดออกจนหมด เหลือไว้เพียงกางเกงในตัวเดียว มีลูกน้องคนหนึ่งเดินก้าวเข้ามา

ในมือของเขาถือกะละมังเปล่าใบหนึ่ง อีกอีกมือหนึ่งหิ้วถังน้ำใบใหญ่มาหนึ่งถัง แล้วพูดอย่างยากลำบากว่า“โอ้ย ไอ้ถังน้ำบ้านี่หนักฉิบหาย”

หนึ่งในนั้นที่ชื่อว่าพี่เปียวเป็นหัวหน้าเดินมาข้างหน้า ยื่นมือไปจุ่มน้ำในถัง แล้วทำเสียงจึพลางพูดขึ้นมาว่า“เจ้าซื่อ น้ำที่แกเอามามันไม่ค่อยเย็นเลยนะ เกิดอะไรขึ้น？”

ลูกน้องที่ถูกเรียกว่าเจ้าซื่อรีบพูดขึ้นมาว่า“พี่เปียว น้ำนี้ผมไปเปิดจากก๊อกในห้องน้ำ น้ำในท่อมันอาจจะไม่ค่อยเย็นเท่าไร”

พี่เปียวจึงเอ่ยปากพูดขึ้นมาว่า“รีบไปเอาน้ำแข็งบดในช่องแช่แข็งมา เร็วเข้า！”

ที่ฟาร์มสุนัขของหงห้า มีสุนัขต่อสู้หลายร้อยสายพันธุ์ ซึ่งทุกสายพันธุ์ล้วนเป็นสายพันธุ์ที่กินจุ อีกทั้งเพื่อเป็นการรักษาสัญชาตญาณของสุนัขพันธุ์ต่อสู้ โดยปกติเขาจะให้ให้อาหารเป็นเนื้อสัตว์สดแก่สุนัข

เนื่องจากการเตรียมอาหารประเภทเนื้อดิบเป็นจำนวนมาก หงห้าจึงทุ่มเงินเพื่อสร้างห้องเย็นขนาดเล็กไว้ ใช้แช่แข็งอาหารประเภทเนื้อสดต่างๆโดยเฉพาะ

เจ้าซื่อนำก้อนน้ำแข็งกลับมากองใหญ่ พี่เปียวจึงสั่งให้เขาเทก้อนน้ำแข็งบดลงไปในถังน้ำทั้งหมด

น้ำในถังจึงเปลี่ยนเป็นเย็นเข้ากระดูกในทันที

จากนั้น พี่เปียวก็มองไปที่ซูโสว่เต๋อกับSteveที่ถูกมัดอยู่ด้วยกัน ทำเสียงจึๆแล้วพูดว่า“อาจารย์เย่สั่งให้สาดน้ำใส่คนละกะละมัง แต่ไอ้หมาแก่สองตัวนี้ถูกมัดด้วยกัน พวกแกจับ รีบจับพวกมันแยกออกจากกันก่อน！”

เมื่อสิ้นเสียง ก็ได้ยินเสียงคนคนหนึ่งพูดขึ้นมาว่า“ไม่จำเป็นต้องแยกพวกมันออกจากกันหรอก เอาน้ำถังเดียวสาดให้พวกมันสองคนให้ตัวเปียกชุ่มไปเลย……”

คนที่พูด ก็คือเย่เฉิน

พี่เปียวที่เห็นเย่เฉินกำลังเดินมา จึงรีบพูดอย่างนอบน้อมไปว่า“ได้ครับอาจารย์เย่！”

พูดจบ เขาก็หิ้วถังน้ำขึ้นมา เอาน้ำเย็นในถังสาดไปที่ซูบนตัวของโสว่เต๋อกับSteve