ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2388
ไม่รู้ว่าเขาเชื่อในสิ่งที่ตนพูดหรือไม่ หรือจะรู้ตั้งนานแล้ว ว่าตนเป็นคนสั่งฆ่าจือหยู
ดังนั้น เขาจึงตัดสินใจจะหาวิธีทุกทางเพื่อให้เย่เฉินเชื่อตนเอง เขาโพล่งออกไปว่า“ความจริงพ่อของฉันม่พอใจครอบครัวของพี่ใหญ่ฉันมานานแล้ว เขาไล่พี่ใหญ่ของฉันไปที่ออสเตรเลียตั้งนานแล้ว หลังจากนั้นก็ยึดมรดกทุกอย่างของครอบครัวเขา……”
“ครั้งนี้ พ่อของฉันไม่เพียงแค่จัดการตู้ไห่ชิงกับซูจือหยูนะ ก่อนหน้าที่ฉันจะมาที่เมืองจินหลิง เขายังอยากให้ฉันขังซูจือเฟย……”
“แต่ซูจือเฟยเจ้าเด็กคนนี้ไหวตัวทัน หนีไปตั้งนานแล้ว แต่ถึงเขาจะหนียังไง ลูกน้องมากมายของตระกูลซูก็กำลังหาเบาะแสของเขา ขอแค่หาเขาเจอ ถ้าบทลงโทษหน่อยก็เป็นเหมือนพี่ใหญ่ของฉัน ถูกไล่ไปที่ออสเตรเลีย ถ้าหนักหน่อยก็จะเหมือนซูจือหยูน้องสาวของเขา ถูกขับออกจากตระกูล”
เมื่อเย่เฉินฟังเขาพูดจบ ก็หยุดถ่ายวิดีโอ แล้วขมวดคิ้วพลางพูดขึ้นมาว่า“ซูโสว่เต๋อ คุณเอาแต่พูดว่าพ่อของคุณเป็นคนฆ่าซูจือหยู แต่จากที่ผมรู้จากที่อื่นมา เหมือนจะไม่ได้เป็นอย่างนั้นนะ ทำไมคุณต้องโยนขี้ใส่พ่อแท้ๆของคุณด้วยล่ะ？”
ซูโสว่เต๋อตกใจทันที แล้วโพล่งออกไปว่า“ไม่ใช่นะ！ฉันไม่ได้โยนขี้ใส่ร้ายอะไรพ่อฉันนะ ที่ฉันพูดมามันเป็นความจริงนะ”
“ความจริง？”เย่เฉินพูดอย่างเย้ยหยัน“เอาล่ะ ฉันจะไปตามคนคนหนึ่ง มาเผชิญหน้ากับคุณ！”
พูดจบ เขาก็รีบหันไปพูดกับหงห้าว่า“ไปเอาตัวหม่าฉงซิงเข้ามา！”
ซูโสว่เต๋อที่ได้ยินหม่าฉงซิงสามคำนี้ ถึงกับตกใจจนสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว！
เขาคิดไม่ถึงว่า ตอนนี้หม่าฉงซิงจะยังมีชีวิตอยู่！
และคิดไม่ถึงว่า หม่าฉงซิงจะอยู่ในเงื้อมมือของเย่เฉิน！
“คราวนี้จบเห่แน่……จบกัน……หม่าฉงซิงเป็นบอดี้การ์ดประจำตัวของคุณท่าน เขามาเพื่อฆ่าตู้ไห่ชิง ทำตามคำสั่งของคุณท่าน เขาต้องรู้อยู่แล้ว คุณท่านไม่ได้สั่งให้เขาฆ่าซูจือหยูไปด้วย……ถ้าเขามา งั้นฉันก็ต้องถูกเปิดโปงน่ะสิ？！”
เดิมที ซูโสว่เต๋อถูกน้ำเย็นสาดจนตัวแข็งทื่อเหมือนหมาตาย แต่ตอนนี้ เขากลับตื่นเต้นจนเริ่มเหงื่อออก
เพราะเขาคิดไม่ถึงจริงๆว่า เย่เฉินจะแข็งแกร่งขนาดนี้ แม้แต่ท่านชายรองของตระกูลเย่ยังไม่ปล่อย！
เมื่อเห็นหม่าฉงซิงตกใจจนสองขาสั่นเทา เย่เฉินมองไปที่เขา แล้วชี้ไปที่ซูโสว่เต๋อพลางถามขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า“หม่าฉงซิง แกรู้จักคนคนนี้ไหม？”
หม่าฉงซิงรีบพยักหน้า แล้วพูดอย่างนอบน้อม“เรียนอาจารย์เย่ ผมรู้จักเขาครับ……เขาคือซูโสว่เต๋อ ท่านชายรองของตระกูลซูครับ”
ตอนนี้ซูโสว่เต๋อเอาแต่จ้องไปที่หม่าฉงซิงด้วยหัวใจที่เต้นตุ้มๆต่อมๆ แล้วเอ่ยปากเตือนไปว่า“ไอ้คนแซ่หม่า ต่อหน้าคุณเย่ พูดอะไรให้ระวังปากหน่อยนะ！ แกจะต้องรับผิดชอบ ในสิ่งที่แกพูด！”
เย่เฉินขมวดคิ้ว แล้วถามซูโสว่เต๋อกลับไปว่า“ผมให้คุณพูดแล้วงั้นหรอ？”
พูดจบ เขาก็ชี้ไปที่ซูโสว่เต๋อ แล้วสั่งกับหงห้าไปว่า“หงห้า ตบปากมันซะ！”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...