ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 239

สรุปบท บทที่239 วางแผนให้ดีก็มีแต่ได้(1): ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

สรุปเนื้อหา บทที่239 วางแผนให้ดีก็มีแต่ได้(1) – ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน โดย เมฆทอง

บท บทที่239 วางแผนให้ดีก็มีแต่ได้(1) ของ ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน ในหมวดนิยายนิยาย จีน เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย เมฆทอง อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

บทที่239วางแผนให้ดีก็มีแต่ได้(1)

อยู่ดีๆ เซียวอี้เชียนก็บอกว่าจะช่วยเหลือ ทำให้นายหญิงใหญ่เซียวดีใจมาก

แต่ว่า เซียวเวยเวยกลับไม่รู้สึกดีใจแม้แต่น้อย

จุดสนใจของเธอนั้น ไม่ใช่เรื่องของบริษัทเซียวซื่อเลย

ถึงขนาดว่า เธอไม่สนใจด้วยซ้ำว่าบริษัทเซียวซื่อจะเป็นอย่างไร

เธอแค่คิดว่าอยากจะจัดการเรื่องชีวิตของตนเอง ได้แต่งงานกับคุณชายรวยๆ แล้วกลายเป็นคุณนายที่ใครๆ ก็ต้องอิจฉา จากนั้นก็อยู่บนยอดสูงสุดของสังคม

ถ้าเป็นเช่นนั้น บริษัทเซียวซื่อก็เป็นแค่ทรัพย์สินกิจการของฝ่ายเจ้าสาวเท่านั้น จะเกี่ยวอะไรกับตนเอง?

ตอนนี้ที่ทำให้เธอเสียมากที่สุดก็คือ เหวินเฟยตัดสัมพันธ์กับเธอ รวมไปถึงอนาคตที่มืดมนของตนเอง

ส่วนบริษัทเซียวซื่อจะเป็นอย่างไรนั้น เธอไม่สนใจ

นายหญิงใหญ่เซียวเห็นเธอไม่แยแส ก็เลยพูดส่งให้เธอว่า “เวยเวย ยังช้าอยู่ทำไม? รีบขอบคุณประธานเซียวเสียสิ!”

เซียวเวยเวยก็อึ้งๆ แล้วเงยหน้าขึ้น “ขอบคุณอะไรคะ?”

นายหญิงใหญ่เซียวก็พูดโมโหว่า “ก็ขอบคุณที่ประธานเซียวยอมยื่นมือเข้าช่วยเหลือบริษัทเซียวซื่อเราอย่างไรละ! เธอไม่ได้ยินหรือ?”

เซียวเวยเวยตอบว่า “หนูกังวลเรื่องพี่เหวินเฟยและเรื่องชีวิตของหนู ไม่ใช่เรื่องบริษัทเซียวซื่อ!”

“ยัยไม่เอาไหน!” นายหญิงใหญ่เซียวโมโหมาก แล้วก็ยกมือขึ้นตบไปที่ใบหน้าเธอ

ในตอนนี้นายหญิงใหญ่เซียวก็ด่าทอว่า “กูก็เครียดเรื่องบริษัทเซียวซื่อแทบเป็นแทบตาย มึงกลับมาคิดถึงเรื่องไอ้เหวินเฟยห่าเหวไรนั่นงั้นหรือ? น่าโมโหจริง! ไม่รู้จักจะแบ่งเบาภาระกูเสียบ้างเลยหรือไงกัน? ไร้ประโยชน์เสียจริง!”

อยู่ดีๆ เซียวเวยเวยก็ถูกตบหน้า แล้วก็มองนายหญิงใหญ่อ้าปากค้าง จากนั้นก็ร้องไห้พูดว่า “คุณย่าบ้าไปแล้วหรือไงคะ? ตบหน้าหนูทำไม? บริษัทเซียวซื่อมันเกี่ยวอะไรกับหนูคะ? หนูไม่ได้ทำงานในบริษัทเซียวซื่อเสียหน่อย! มีแรงตบหนูได้ ทำไมไม่ไปตบอีเซียวชูหรันบ้างละคะ!”

เข้ามา”

จากนั้น นายหญิงใหญ่ก็เล่าเรื่องว่าเย่เฉินหลอกให้เซียวชูหรันออกไปจากตระกูล แล้วทำให้ตระกูลเซียวตกอยู่ในสถานการณ์คับขัน แล้วทำให้ตระกูลหวังถอนงานแต่งกับเวยเวย เล่าออกมาจนหมดเปลือก

แต่ว่า นายหญิงใหญ่จะพูดแบบนี้ไม่ได้

จากที่นายหญิงใหญ่เล่าออกมานั้น ความผิดทั้งหมด ล้วนไปลงที่บ้านของเซียวฉางควน4คน ว่าพวกเขาทรยศตระกูล ทรยศสายเลือด แล้วยังบังคับให้นายหญิงใหญ่ต้องคุกเข่าขอร้อง

เซียวอี้เชียนได้ยินดังนั้น อย่างน้อยก็ทนไม่ได้ แล้วก็พูดออกมาว่า “ยังมีลูกหลานที่ไม่กตัญญูเช่นนี้ด้วยหรือนี่ มันเกินไปจริงๆ !”

นายหญิงใหญ่เซียวก็เช็ดน้ำตา แล้วมองเซียวอี้เชียน พูดขอร้องว่า “ประธานเซียวคะ คุณคือประธานคณะกรรมการของเชียนเฉิงกรุ๊ป ถ้าจะสามารถช่วยเหลือพวกเราได้ ตระกูลเซียวของพวกเราจะต้องกลับมายิ่งใหญ่ได้อีกครั้งแน่นอนค่ะ.....”

......

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน