ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2395
Steveไม่กล้าประมาทแม้แต่น้อย จึงทำได้เพียงแค่โอบดอกไม้ไว้ในอ้อมแขนของเขาให้แน่นเท่านั้น
เวลานี้เองหงห้าชี้ไปที่ทางเข้าของกรงสุนัข แล้วพูดกับSteveไปว่า“ต่อไปขอเชิญคุณSteve มอบดอกไม้ให้กับ Walter ลูกชายเลวๆของเขา！ทุกคนปรบมือ！”
ลูกสมุนทั้งหมดพากันปรบมืออย่างยินดีปรีดา
Steveหน้าเสียเป็นอย่างมาก แต่ก็ไม่กล้าทำสายตาไม่พอใจ
หงห้าที่เห็นเขายึกๆยักๆ ไม่ก้าวออกไป จึงอดที่จะสบถด่าออกไปไม่ได้ว่า“แกยึกยักอะไรไม่ทราบ？อยากให้ฉัน เพิ่มเตียงผู้ป่วยข้างๆลูกชายของแกอีกใช่ไหม？”
Steveตกใจจนตัวสั่น จึงรีบกอดดอกไม้แล้ว แล้วก้าวเข้าไปในกรงเหล็กอย่างยากลำบาก
Steveที่ทั้งเนื้อทั้งตัวสวมเพียงกางเกงในตัวเดียว ตอนนี้หนาวจนตัวแข็งทื่อเป็นน้ำแข็งไปแล้ว ดังนั้นในตอนที่เขาเดิน จึงเหมือนกับผีดิบที่เดินไม่สะดวก
เขาเดินไปตามพรมแดง โซซัดโซเซมาที่เตียงผู้ป่วยของWalter หงห้ารีบก้าวไปข้างหน้า แล้วเอ่ยปากพูดขึ้นมาว่า
“ต่อไป ขอเชิญคุณSteveมอบดอกไม้ให้Walterลูกชายเลวๆของเขา！”
พูดจบ เขาก็มอบหมายให้Steveว่า“เดี๋ยวตอนที่มอบดอกไม้อย่าพึ่งรีบปล่อยมือล่ะ พวกแกสองคนต้องร่วมถือดอกไม้ด้วยกัน แล้วหันหน้าให้ไปทางกล้องพี่น้องของเรา ให้พวกเขาถ่ายรูปให้พวกแกสองคนสักสองรูป ฉากที่ให้ความรู้สึกพิธีการอย่างนี้ จะไม่ถ่ายเก็บไว้เป็นที่ระลึกได้ยังไง？”
ความคิดที่อยากตายของSteveผุดขึ้นมา ตอนนี้ลูกชายนอนอยู่บนเตียงด้วยสภาพแบบนั้น ตัวเองยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาเป็นอะไร แต่ก็ทำได้เพียงแค่ทำตามคำขอของหงห้า เล่นเกมเหยียดหยามเช่นนี้กับเขา……
ตอนนี้Walterรู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวเป็นอย่างมาก
ถ้ารู้ตั้งแต่แรกว่าเรื่องราวจะเป็นอย่างนี้ ถึงตีเขาให้ตาย เขาก็ไม่กล้าคิดอะไรไม่ดีกับหวังตงเสวี่ยนอย่างแน่นอน
แต่ตอนนี้ต่อให้พูดอะไรไปก็สายไปแล้ว
เย่เฉินมองไปที่ทางซูโสว่เต๋อที่ตกใจกลัวอยู่ข้างๆ จึงเอ่ยปากพูดขึ้นมาว่า“คุณซูครับ คุณว่าการจัดต้อนรับแขกของเรา ให้ความสำคัญไม่เลวเลยใช่ไหมครับ？”
ซูโสว่เต๋อตกใจจนหน้าซีดเผือด ในใจกำลังร้องอย่างเจ็บปวด“นี่เรียกว่าให้ความสำคัญบ้าอะไรเนี่ย？แกเรียกมันว่าให้ความสำคัญ？แกมันจอมมารชัดๆ！”
แต่ว่า เขาไม่กล้าพูดแบบนั้น จึงทำได้เพียงแค่เห็นด้วยกับเย่เฉิน รีบพยักหน้าหงึกหงัก“ให้ความสำคัญครับ……ให้ความสำคัญครับ……เรื่องที่คุณชายเย่ทำ ให้ความสำคัญจริงๆครับ！”
เย่เฉินตอบรับอืม แล้วพูดว่า“วันหน้าถ้าลูกชายคุณตกอยู่ในมือของผม ผมจะจัดพิธีให้พวกคุณพ่อลูกด้วยเหมือนกัน จะจัดให้สมเกียรติกว่านี้แน่นอน”
ซูโสว่เต๋อพูดอย่างตกใจกลัว“คะ……คุณชายเย่ครับ ลูกชายผมเขาเป็นเด็กดี……”
เย่เฉินกล่าวอย่างเย้ยหยัน“มีพ่อที่เลวไม่บันยะบันยังอย่าคุณ ลูกชายของคุณจะดีไปกว่ากันยังไง！”
ซูโสว่เต๋อถึงกับละอายใจ และไม่กล้าพูดอะไร
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...