ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2396
เย่เฉินไม่สนใจเขา แล้วมองไปทางSteve พลางเอ่ยปากพูดขึ้นมาว่า“Steve คุณรู้ไหม ทำไมผมถึงจับลูกชายคุณมาที่นี่？”
Steveดวงตาแดงก่ำ แล้วส่ายหัวไปมา
เย่เฉินมองไปที่Walter แล้วพูดอย่างเย็นชา“มาสิ Walter แนะนำประวัติศาสตร์อันรุ่นโรจน์ของนาย ให้พ่อของนายฟังสิ”
“ผม……”Walterไม่รู้จะทำอย่างไรดี
เย่เฉินพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา“พูดสิ！”
Walterเห็นเย่เฉินโกรธ จึงตกใจจนตัวสั่น แล้วรีบพูดขึ้นมาว่า “ผมพูด ผมจะพูดเดี๋ยวนี้แหละครับ……”
ทันใดนั้น เขาก็มองไปที่Steve แล้วพูดอย่างอึกอัก “พ่อครับ เป็นความผิดของผมเอง ผมหาเรื่องใส่ตัวเอง……”
เขาพูดเรื่องที่ เขาโลภในความงามของหวังตงเสวี่ยน ในขณะเดียวกันเขาก็แอบลอบทำร้ายอุตสาหกรรมของตี้เหากรุ๊ปในจินหลิง เพื่อเป้าหมายยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว และขั้นตอนวางยาพิษให้กับพ่อของหวังตงเสวี่ยน
Steveได้ยินทั้งหมด เขาแทบจะเข่าทรุดไปเลย
ตอนนี้เขาพึ่งรู้ ที่แท้ลูกชายของตนที่ภายนอกดูเรียบร้อยมีไหวพริบดี และมีศักยภาพที่ไร้ขีดจำกัดคนนี้กลับเป็นเศษสวะคนชั่วเลวทรามเข้ากระดูก
เป็นเพราะการกระทำที่เลวยิ่งกว่าเดรัจฉานของลูกชายคนนี้ ทำให้เขาต้องเสียอนาคต แล้วยังทำลายตัวเองไปโดยปริยาย
ภายในใจของเขาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง เขาตบไปที่ใบหน้าของWalterอย่างจัง แล้วพูดด้วยความโกรธ “ไอ้สารเลว！แกไม่เพียงแค่ทำลายตัวเอง แต่ยังทำลายฉันไปด้วย！”
Walterพูดไปร้องไห้ไป “พ่อครับ……ขอโทษครับ……ผะ……ผมก็ไม่อยากให้เรื่องมันเป็นอย่างทุกวันนี้เหมือนกัน……”
พูดจบ เขาก็มองไปที่เย่เฉิน แล้วพูดอย่างสะอึกสะอื้น“คุณเย่ครับ กรรมเกิดจากเหตุ มีเหตุจึงมีผลตามมา เรื่องที่ผมทำผมจะน้อมรับไว้เอง แต่ขอให้คุณปล่อยพ่อออกไปจากที่นี่ด้วย ให้เขากลับอเมริกาไปเถอะครับ”
“อีกทั้ง ถ้าเย่เฉินเอาคุณท่านเข้ามาจริงๆ นั่นมันก็เท่ากับการทำให้พี่ใหญ่ของฉันสมหวังน่ะสิ？！”
“ถึงเวลานั้นพวกเราสองพ่อลูกเข้ามาในกรงหมานี่ เขาอยู่ข้างนอกได้สืบทอดตำแหน่งผู้นำของตระกูลซู งั้นเขาก็กลายเป็นทาสเป็นไทขับร้องลำนำ เป็นผู้ชนะในท้ายที่สุดน่ะสิ？！”
เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ ในใจของซูโสว่เต๋อก็รู้สึกทรมานมาก
เดิมทียังคิดว่าไล่ซูโสว่เต้าไปแล้ว ตัวเองจะได้กลายเป็นผู้นำของตระกูล
เมื่อเห็นว่าทำงานสำเร็จ แต่คิดไม่ถึงว่าการมาจินหลิงเมืองเล็กๆแห่งนี้ จะทำให้ตนตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้……
ในตอนที่เขารู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวอยู่นั้น เย่เฉินก็นึกเรื่องบางอย่างขึ้นมาได้ จึงเอ่ยถามออกไปว่า“เอ่อจริงด้วยคุณซู ตอนที่เราสองคนเจอกันครั้งแรกที่ห้องพักในโรงแรม คุณส่งข้อความเสียงว่าอยากตีตูดใครนะ？”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...