เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2408

“คนอย่างเขา จะปล่อยให้ตัวเองอยู่ในประเทศลดระดับมาเป็นนักโทษเหรอ?”

“แกต้องรู้ว่า เดิมทีเขาก็มีชีวิตอยู่ได้ไม่เกินสิบปี ถ้าเกิดถูกตัดสินจำคุกสิบปีขึ้นไป งั้นชาตินี้ก็ทำได้เพียงแก่ตายอยู่ในคุกเท่านั้น!”

“ในเมื่อเป็นแบบนี้ ทำไมไม่หนีออกไปล่ะ?”

“ตราบใดที่หนีออกไป ด้วยระดับทรัพย์สินของเขา สามารถใช้ชีวิตที่สุดสบายมากได้ทุกที่ในโลก!”

“สละตำแหน่งผู้นำตระกูลซูออกก็ไม่เห็นจะเป็นไร ต่อจากนั้นตัวเองก็เกษียณอายุก่อนกำหนด และใช้ชีวิตวัยชราในสิบกว่าปีนี้อย่างมีความสุข”

“รอหลังจากที่ตายแล้ว ค่อยให้คนในครอบครัวส่งร่างของเขากลับไปยังประเทศ และฝังไว้ในหลุมศพของบรรพบุรุษของตระกูลซู ก็ถือว่ากลับคืนสู่มาตุภูมิของตนเอง แบบนี้ ก็ไม่ต้องติดคุกสักวัน”

เมื่อเย่ฉางโคงฟังถึงตรงนี้ ถึงได้รู้แจ้งกระจ่างในฉับพลัน

ดังนั้น เขาพูดอย่างกระอักกระอ่วนว่า: “พ่อ พ่อไตร่ตรองได้อย่างรอบด้านกว่า…”

เย่โจงฉวนถอนหายใจเล็กน้อย และแอบพูดในใจ: “จำเป็นต้องบอกว่า ลูกชายหลายคนนี้ของฉัน ก็มีแค่ฉางอิงที่ฉลาดมากอย่างแท้จริง ที่เหลือสามคนนี้ ไม่มีข้อดีอะไรสักอย่างจริงๆ”

ขณะที่ในใจของเขาถอนหายใจลึกๆอย่างไม่มีที่สิ้นสุด โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นอย่างกะทันหัน

ด้วยฐานะของเย่โจงฉวน รู้เบอร์โทรของเขาสามารถที่จะโทรหาเขาโดยตรงได้ นอกเหนือจากคนในครอบครัวแล้ว อาจจะไม่เกินสิบคน

ดังนั้นในขณะที่โทรศัพท์ดังขึ้น เขาก็ยังค่อนข้างแปลกใจ

เมื่อก้มหน้ามองดู เย่โจงฉวนก็หัวเราะออกมาในทันที

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน