ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2409
การเยาะเย้ยของเย่โจงฉวน ทำให้ซูเฉิงเฟิงโกรธในทันที
เขาคาดไม่ถึงจริงๆว่า ตัวเองลดทิฐิมาขอร้องเย่โจงฉวน เย่โจงฉวนต้องสุขภาพอย่างผิวเผินไม่มากก็น้อยนะ?
ปรากฏว่าไอ้แก่สารเลวนี้ทันทีที่เอ่ยปากก็บอกว่าตัวเองอย่ามัวแต่ฝันกลาง!
มีอย่างนี้ที่ไหนกันเนี่ย!
แต่ว่าเขายังกัดฟันเอ่ยปากพูดว่า: “พี่เย่! สองตระกูลระหว่างผมกับพี่ต่อสู้ทั้งต่อหน้าและลับหลังมานานหลายปีขนาดนี้ พี่ก็น่าจะรู้ว่าอะไรเรียกว่าไม่มีสิ่งใดคงทนถาวรแม้ภูผาจะไม่เคลื่อนแต่สายธารบนภูผายังไหลรินไม่มีสิ่งใดไม่เปลี่ยนแปลง วันนี้หากพี่จะแตกคอกับผมไปอย่างราบคาบ งั้นรอในอนาคตผมซูเฉิงเฟิงกลับมาเป็นปกติ พี่อย่าได้โทษว่าผมลงมือได้โหดเหี้ยม!”
เย่โจงฉวนพูดเยาะเย้ยว่า: “ซูเฉิงเฟิง ฉันว่าคนอย่างแกก็แม่งเป็นโจรไม่มีความสนุก มีปัญญาจริงแกก็ไปคิดเอาเอง วิ่งมาแกล้งทำเป็นโหดกับฉันจะมีความหมายอะไร?”
หลังจากที่พูดจบ เขาก็พูดเยาะเย้ยต่อไปว่า: “ในเวลานี้แกวิ่งมาให้ฉันลบวิดีโอ ใช้นิ้วเท้าของแกคิดดู ฉันก็ไม่มีทางที่จะรับปากแก!”
ซูเฉิงเฟิงได้รับความอับอายเป็นอย่างมาก และกัดฟันพูดว่า: “ได้! เย่โจงฉวน แกไม่ยอมลบ งั้นฉันก็จะไม่ฝืนขอร้อง ในเมื่อไม่มีข้างหน้า งั้นพวกเราก็พูดคุยเรื่องธุรกิจกันโดยตรง ฉันได้ยินมาว่าแพลตฟอร์มวิดีโอสั้นของแกคือใช้เงินมากกว่าแปดหมื่นล้านซื้อมา เอาอย่างนี้นะ ฉันให้แกเลยหนึ่งแสนสองหมื่นล้าน แกขายมันให้กับฉัน ทำกำไรสุทธิได้สามหมื่นล้าน เป็นไง?”
“ไม่ขาย!”เย่โจงฉวนปฏิเสธโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย: “แกไม่รู้ว่าฉันมองอุตสาหกรรมวิดีโอสั้นนี้จะมีแนวโน้มที่ดีมากแค่ไหน ตอนนั้นเหตุผลที่ซื้อแพลตฟอร์มนี้ไว้ ก็คือต้องการทำให้อุตสาหกรรมวิดีโอสั้นใหญ่โตและแข็งแกร่งขึ้น จะวางมือเร็วขนาดนี้ได้ยังไง?”
ซูเฉิงเฟิงพูดอย่างเย็นชาว่า: “พูดไปพูดมา ก็ทำเงินได้น้อยไม่ใช่เหรอ? เอาอย่างนี้นะ ฉันก็จะไม่เซ้าซี้กับแกแล้ว หนึ่งแสนห้าหมื่นล้าน! แกพูดมาคำเดียว ตอนนี้ฉันก็จะจัดให้ฝ่ายการเงินโอนเงิน!”
“นายคิดดู เขาเพิ่งถึงเมืองจินหลิง ก็ถูกตำรวจค้นพบในทันที ต่อจากนั้นพุ่งเข้าไปหอเพชรนิลจินดาลักพาตัวตู้ไห่ชิงและจือหยู”
“ต่อจากนั้น ขณะที่เขาขับรถพาตัวของตู้ไห่ชิงและจือหยูไปรวมตัวกับหม่าฉงซิง ก็เกิดเรื่องขึ้นอย่างกะทันหัน ช่วงระหว่างกลางนั้นเหลือเวลาให้ตระกูลเย่เตรียมตัวไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง”
“ในช่วงเวลาไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงนี้ พวกเขาไม่เพียงแต่จะต้องติดตามหลิวจ้าน ยังต้องมีความสามารถที่จะเอาหม่าฉงซิงพวกเขาสี่คนอยู่ พลังของหม่าฉงซิงแข็งแกร่งมาก เท่าที่ฉันรู้ ตระกูลเย่น่าจะไม่มีใครเหนือเขา”
พูดถึงตรงนี้ ซูเฉิงเฟิงยังคงวิเคราะห์ต่อไปว่า: “ยังมีการหายตัวไปของโสว่เต๋อ! โสว่เต๋ออยู่ในโรงแรม มีการคุ้มครองของยอดฝีมือยี่สิบกว่าคนของตระกูลซู แต่ว่าอีกฝ่ายกลับสามารถอยู่ภายใต้สถานการณ์ที่ยอดฝีมือยี่สิบกว่าคนนี้ไม่รู้ตัวแม้แต่น้อย พาเขาออกไปอย่างง่ายดาย นี่แสดงให้เห็นว่าความแข็งแกร่งของอีกฝ่าย อยู่เหนือกว่ายอดฝีมือยี่สิบกว่าคนของพวกเรา ตระกูลเย่มีคนที่เก่งกาจขนาดนี้ที่ไหน?”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...