“พูดไม่น่าฟังหน่อย ถ้าหากตระกูลเย่มีความสามารถนี้ งั้นพวกเขาก็สามารถที่จะลักพาตัวฉันไปได้อย่างง่ายดายตั้งนานแล้ว หรือว่าลอบสังหารฉันในบ้าน แล้วจะถูกตระกูลซูของพวกเรากดหัวได้อย่างไร?”
“นั่นก็ใช่อยู่…”พ่อบ้านลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วเอ่ยปากถามว่าในทันที: “คุณท่าน งั้นคุณว่า ตระกูลเย่คบหาสมาคมกับยอดฝีมือที่ซ่อนตัวอยู่ในโลกอย่างกะทันหันหรือเปล่า?”
“ก็เป็นไปไม่ได้…”ซูเฉิงเฟิงส่ายหน้า และเอ่ยปากพูด: “แต่ไหนแต่ไรตระกูลเย่ไม่ได้ให้ความสำคัญกับยอดฝีมือศิลปะเท่าพวกเราขนาดนั้น ในสายตาของไอ้แก่อย่างเย่โจงฉวนมีเพียงหาเงิน จะเสียเงินมากมายมาเลี้ยงดูยอดฝีมือศิลปะจำนวนมากมาย เรื่องแบบนี้ก็ไม่ค่อยน่าสนใจด้วยซ้ำ ดังนั้นคนแบบนี้จะขอความช่วยเหลือจากยอดฝีมืออย่างแท้จริงได้อย่างไร?”
จากนั้น ซูเฉิงเฟิงพูดสีหน้าที่เคร่งขรึมว่า: “ตอนนี้ความเป็นไปได้ที่ฉันสามารถที่จะคิดได้ มีสามอย่าง”
พ่อบ้านรีบถามว่า: “คุณท่าน สามอย่างอะไรครับ?”
ซูเฉิงเฟิงเอ่ยปากพูดว่า: “ความเป็นไปได้อย่างแรก คือตระกูลเหอต่อต้านฉันอยู่ลับหลัง!”
“ตระกูลเหอ?!”พ่อบ้านรีบถามว่า: “คุณกำลังพูดถึงบ้านแม่ของรั่วหลีเหรอ?”
“ใช่!”ซูเฉิงเฟิงกัดฟันพูด: “ตั้งแต่ที่ซูรั่วหลีเกิดเรื่อง ตระกูลถอนกำลังยอดฝีมือทั้งหมดที่อยู่ในตระกูลซูของพวกเราออกไป แต่ว่าไม่เคยมาขอคำอธิบายกับฉัน เหตุผลที่ไม่ขอคำอธิบายกับฉัน มีความเป็นไปได้สูงที่จะวางแผนแอบแก้แค้นฉัน”
“ยิ่งไปกว่านั้น ตระกูลเหอเป็นตระกูลศิลปะการต่อสู้ ยอดฝีมือในตระกูลรวมตัวกันมากมาย ไม่แน่พวกเขาอาจจะทำการอยู่ลับหลัง”
พ่อบ้านก็ถามอีกว่า: “คุณท่าน งั้นความเป็นไปได้อีกสองอย่างล่ะ?”
พ่อบ้านตระกูลรีบถามว่า: “คุณท่าน ความเป็นไปได้อะไรครับ?”
ซูเฉิงเฟิงเอ่ยปากพูดว่า: “นายจำได้หรือเปล่า จือเฟยกับจือหยูเกิดเรื่องที่ประเทศญี่ปุ่น ได้รับการช่วยเหลือจากบุคคลปริศนาชาวจีนคนหนึ่ง?”
“จำได้ครับ”พ่อบ้านบอกว่า: “คุณจือหยูยังอยากจะตามหาที่อยู่ของบุคคลปริศนานั้นอยู่ตลอดเวลา”
ซูเฉิงเฟิงพูดว่า: “ความแข็งแกร่งของคนคนนั้นสุดยอดมาก! คนคนหนึ่งสามารถที่จะฆ่านินจาชั้นนำของประเทศญี่ปุ่นหลายคนได้โดยไม่ได้รับบาดเจ็บ นี่แทบจะเทียบเท่ากับว่าเป็นคนคนหนึ่งที่สามารถสังหารยอดฝีมือศิลปะการต่อสู้จีนได้หลายคนอย่างต่อเนื่อง! จะต้องเป็นชั้นยอดของในชั้นยอด! ถ้าหากความแข็งแกร่งแข็งแกร่งขนาดนั้น งั้นเขาลักพาตัวของโสว่เต๋อไป ต่อหน้าต่อตาของยอดฝีมือยี่สิบกว่าคนของตระกูลซูอย่างเงียบๆ ยังมีความเป็นไปได้สูงมาก!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...