ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2413

ในขณะนี้ ซูโสว่เต้ากำลังคุยโทรศัพท์กับซูจือเฟยลูกชาย

ซูจือเฟยเพิ่งจะขับรถจากเย่นจิงไปเมืองจินหลิงในตอนดึก แต่ทันทีที่ถึงเมืองจินหลิง ก็ตกอยู่ในสถานการณ์ยากลำบากอย่างวุ่นวายสับสนจนทำอะไรไม่ถูกในทันที

เขามาที่เมืองจินหลิง เพื่อตามหาที่อยู่ของแม่และน้องสาว แต่ทว่า ฝ่ายตำรวจของเมืองจินหลิงส่งคนหลายพันคนออกไปค้นหาทั่วเมืองมาทั้งวัน ก็ไม่มีผลลัพธ์ใด ซูจือเฟยด้วยกำลังเพียงลำพัง ก็ไม่รู้ว่าควรที่จะลงมือจากที่ไหน

เดิมทีเขาตั้งใจว่า กลับไปที่คฤหาสน์เก่าของตระกูลตู้ที่อยู่ในเมืองจินหลิงก่อน ขอความช่วยเหลือจากพ่อบ้าน แบบนั้น ก็ยังมีที่พักอยู่

แต่ทว่า เมื่อนึกถึงว่าเขาเพิ่งจะทำให้คุณปู่ขุ่นเคืองใจ คุณปู่ยังให้คนตามหาที่อยู่ของเขาอยู่ทุกที่ เขาก็ค่อนข้างมีความกังวลในทันที

ดังนั้น เขาโทรหาขอความช่วยเหลือกับซูโสว่เต้าที่อยู่ห่างไกลในออสเตรเลีย และพูดกับเขาว่า: “พ่อครับ คุณปู่รู้ว่าคุณตาซื้อคฤหาสน์หลังหนึ่งไว้ที่เมืองจินหลิง ไม่แน่ตอนนี้ก็ส่งคนมาสำรวจอยู่ที่นั่นรอให้ผมไป ถ้าหากผมไปขอความช่วยเหลือกับพ่อบ้าน เป็นไปได้ว่ายังไม่ได้เข้าประตู ก็ถูกคนของตระกูลซูจับไว้แล้ว…”

ซูโสว่เต้าพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า: “มีความเสี่ยงนี้จริงๆ! พ่อว่าแกควรระวังให้มากกว่านี้ อย่าเพิ่งติดต่อกับพ่อบ้าน”

ซูจือเฟยรีบถามว่า: “พ่อ งั้นตอนนี้ผมควรทำยังไงดีครับ?”

จากนั้น เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกสะเทือนใจเล็กน้อย และพูดด้วยความสะอื้นว่า: “พ่อ…ตอนนี้ผมไม่รู้ว่าควรทำยังไงดีแล้ว…แม่และจือหยูก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย ผมอยากจะตามหาพวกเธอ แต่ไม่มีความสามารถในการตามหาพวกเธอ ถึงขนาดไม่มีผู้ช่วยสักคนอยู่ข้างกาย…ผม…ผม…ผมรู้สึกว่าตัวเองก็เป็นคนไร้ประโยชน์ทุกกระเบียดนิ้ว…”

ซูโสว่เต้าถอนหายใจ และพูดปลอบใจว่า: “จือเฟย อย่าโทษตัวเองมานักมากเกินไป เรื่องแบบนี้อยู่นอกเหนือการควบคุมของแกแล้ว พ่อพูดไม่น่าฟังหน่อย ขนาดคุณปู่ของแกก็ควบคุมการเดินของเรื่องราวทั้งหมดไม่ได้ แล้วนับประสาอะไรกับแกล่ะ?”

ซูจือเฟยร้องไห้และพูดว่า: “ผมไม่อยากยุ่งเรื่องของเขา! ผมเพียงแค่อยากจะตามหาแม่และจือหยู ยิ่งไปกว่านั้นพวกเธอจะต้องปลอดภัย ไม่อย่างนั้น ชาตินี้ผมก็ไม่มีทางยกโทษให้ไอ้แก่นั่น!”

จากนั้น ซูจือเฟยก็พูดอย่างเร่งรีบว่า: “พ่อ! พ่อกลับมาช่วยผมเร็วๆหน่อย! พ่อไม่อยู่ ผมคนเดียวความสามารถมีขีดจำกัดเกินไปแล้ว…”

ซูโสว่เต้าลังเลอยู่ครู่หนึ่ง และเอ่ยปากพูดว่า: “จือเฟย แกหาที่พักอยู่ในเมืองจินหลิงก่อน แต่อย่าเปิดเผยที่อยู่ของแกกับภายนอก พ่อรอจะรอการเคลื่อนไหวคุณปู่ของแกอยู่ ดูว่าต่อไปเขาเตรียมที่จะเดิมหมากก้าวไหน…”

อันที่จริงสำหรับซูโสว่เต้า แม้ว่าเขาจะเห็นรายงานข่าวแล้วดูวิดีโอที่เย่เฉินอัปโหลด ก็เกลียดซูเฉิงเฟิงเข้ากระดูกดำ แต่เขายังคงไม่กล้าแตกคอกับซูเฉิงเฟิงในทันที

เหตุผลที่ไม่กล้าแตกคอก็ง่ายดายมาก ทั้งหมดก็คือความสามารถไม่เพียงพอ

นี่เป็นเหมือนกับเมื่อจักรพรรดิกวงซวี่เผชิญหน้ากับซูสีไทเฮา อำนาจของทั้งอาณาจักรและการปกครองทางทหารทั้งหมดอยู่ในมือของซูสีไทเฮา แม้ว่าจักรพรรดิกวงซวี่จะเป็นจักรพรรดิ แต่ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเธอด้วยซ้ำ

ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้ซูโสว่เต้าแม้แต่ตำแหน่งผู้นำตระกูลก็ไม่มี ซูเฉิงเฟิงถึงได้เป็นผู้ตัดสินใจที่แท้จริงของตระกูลซู

ยิ่งไปกว่านั้น สังคมสมัยใหม่ยังแตกต่างจากสังคมศักดินาอย่างมาก

สังคมศักดินาสามารถแสวงหาการแย่งชิงบัลลังก์ได้ แต่ในสังคมยุคใหม่ ทุกสิ่งล้วนให้ความสำคัญกับระบบกฎหมาย ทรัพย์สินทั้งหมดของซูซื่อกรุ๊ป แทบจะอยู่ในนามของคุณท่านทั้งหมด แม้ว่าผู้ถือหุ้นรายอื่นจะถือหุ้นของซูซื่อกรุ๊ป แต่ว่าผู้ถือหุ้นเผชิญหน้ากับออกเสียงให้คะแนน ก็มอบสิทธิ์ให้คุณท่านทั้งหมด

เป็นไปไม่ได้ด้วยซ้ำที่จะยึดอำนาจของคุณท่าน ต่อให้ฆ่าคุณท่านตาย หุ้นเหล่านั้นในนามของคุณท่าน ก็อยู่ในกองทุนทรัสต์รายใหญ่ทั้งหมด คนอื่นในตระกูลซูทำได้เพียงเบิกค่าครองชีพจากกองทุนทรัสต์ ไม่สามารถควบคุมตระกูลซูไว้ได้

ดังนั้น แม้ว่าซูโสว่เต้ารู้ว่าคุณท่านจะฆ่าภรรยาของเขา และยังฆ่าลูกสาวอีกคนของเขาด้วย เขาก็ไม่มีความกล้าหาญนั้นที่จะไปสู้สุดชีวิตกับคุณท่าน

เพราะว่าตราบใดที่เขากล้าอยู่ในสถานการณ์โดยไม่ได้รับอนุญาตจากคุณท่าน ออกจากออสเตรเลีย มีความเป็นไปได้สูงที่จะถูกกักบริเวณอยู่ที่บ้านในทันที