ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2413
ในขณะนี้ ซูโสว่เต้ากำลังคุยโทรศัพท์กับซูจือเฟยลูกชาย
ซูจือเฟยเพิ่งจะขับรถจากเย่นจิงไปเมืองจินหลิงในตอนดึก แต่ทันทีที่ถึงเมืองจินหลิง ก็ตกอยู่ในสถานการณ์ยากลำบากอย่างวุ่นวายสับสนจนทำอะไรไม่ถูกในทันที
เขามาที่เมืองจินหลิง เพื่อตามหาที่อยู่ของแม่และน้องสาว แต่ทว่า ฝ่ายตำรวจของเมืองจินหลิงส่งคนหลายพันคนออกไปค้นหาทั่วเมืองมาทั้งวัน ก็ไม่มีผลลัพธ์ใด ซูจือเฟยด้วยกำลังเพียงลำพัง ก็ไม่รู้ว่าควรที่จะลงมือจากที่ไหน
เดิมทีเขาตั้งใจว่า กลับไปที่คฤหาสน์เก่าของตระกูลตู้ที่อยู่ในเมืองจินหลิงก่อน ขอความช่วยเหลือจากพ่อบ้าน แบบนั้น ก็ยังมีที่พักอยู่
แต่ทว่า เมื่อนึกถึงว่าเขาเพิ่งจะทำให้คุณปู่ขุ่นเคืองใจ คุณปู่ยังให้คนตามหาที่อยู่ของเขาอยู่ทุกที่ เขาก็ค่อนข้างมีความกังวลในทันที
ดังนั้น เขาโทรหาขอความช่วยเหลือกับซูโสว่เต้าที่อยู่ห่างไกลในออสเตรเลีย และพูดกับเขาว่า: “พ่อครับ คุณปู่รู้ว่าคุณตาซื้อคฤหาสน์หลังหนึ่งไว้ที่เมืองจินหลิง ไม่แน่ตอนนี้ก็ส่งคนมาสำรวจอยู่ที่นั่นรอให้ผมไป ถ้าหากผมไปขอความช่วยเหลือกับพ่อบ้าน เป็นไปได้ว่ายังไม่ได้เข้าประตู ก็ถูกคนของตระกูลซูจับไว้แล้ว…”
ซูโสว่เต้าพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า: “มีความเสี่ยงนี้จริงๆ! พ่อว่าแกควรระวังให้มากกว่านี้ อย่าเพิ่งติดต่อกับพ่อบ้าน”
ซูจือเฟยรีบถามว่า: “พ่อ งั้นตอนนี้ผมควรทำยังไงดีครับ?”
จากนั้น เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกสะเทือนใจเล็กน้อย และพูดด้วยความสะอื้นว่า: “พ่อ…ตอนนี้ผมไม่รู้ว่าควรทำยังไงดีแล้ว…แม่และจือหยูก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย ผมอยากจะตามหาพวกเธอ แต่ไม่มีความสามารถในการตามหาพวกเธอ ถึงขนาดไม่มีผู้ช่วยสักคนอยู่ข้างกาย…ผม…ผม…ผมรู้สึกว่าตัวเองก็เป็นคนไร้ประโยชน์ทุกกระเบียดนิ้ว…”
ซูโสว่เต้าถอนหายใจ และพูดปลอบใจว่า: “จือเฟย อย่าโทษตัวเองมานักมากเกินไป เรื่องแบบนี้อยู่นอกเหนือการควบคุมของแกแล้ว พ่อพูดไม่น่าฟังหน่อย ขนาดคุณปู่ของแกก็ควบคุมการเดินของเรื่องราวทั้งหมดไม่ได้ แล้วนับประสาอะไรกับแกล่ะ?”
ซูจือเฟยร้องไห้และพูดว่า: “ผมไม่อยากยุ่งเรื่องของเขา! ผมเพียงแค่อยากจะตามหาแม่และจือหยู ยิ่งไปกว่านั้นพวกเธอจะต้องปลอดภัย ไม่อย่างนั้น ชาตินี้ผมก็ไม่มีทางยกโทษให้ไอ้แก่นั่น!”
ยิ่งไปกว่านั้น สังคมสมัยใหม่ยังแตกต่างจากสังคมศักดินาอย่างมาก
สังคมศักดินาสามารถแสวงหาการแย่งชิงบัลลังก์ได้ แต่ในสังคมยุคใหม่ ทุกสิ่งล้วนให้ความสำคัญกับระบบกฎหมาย ทรัพย์สินทั้งหมดของซูซื่อกรุ๊ป แทบจะอยู่ในนามของคุณท่านทั้งหมด แม้ว่าผู้ถือหุ้นรายอื่นจะถือหุ้นของซูซื่อกรุ๊ป แต่ว่าผู้ถือหุ้นเผชิญหน้ากับออกเสียงให้คะแนน ก็มอบสิทธิ์ให้คุณท่านทั้งหมด
เป็นไปไม่ได้ด้วยซ้ำที่จะยึดอำนาจของคุณท่าน ต่อให้ฆ่าคุณท่านตาย หุ้นเหล่านั้นในนามของคุณท่าน ก็อยู่ในกองทุนทรัสต์รายใหญ่ทั้งหมด คนอื่นในตระกูลซูทำได้เพียงเบิกค่าครองชีพจากกองทุนทรัสต์ ไม่สามารถควบคุมตระกูลซูไว้ได้
ดังนั้น แม้ว่าซูโสว่เต้ารู้ว่าคุณท่านจะฆ่าภรรยาของเขา และยังฆ่าลูกสาวอีกคนของเขาด้วย เขาก็ไม่มีความกล้าหาญนั้นที่จะไปสู้สุดชีวิตกับคุณท่าน
เพราะว่าตราบใดที่เขากล้าอยู่ในสถานการณ์โดยไม่ได้รับอนุญาตจากคุณท่าน ออกจากออสเตรเลีย มีความเป็นไปได้สูงที่จะถูกกักบริเวณอยู่ที่บ้านในทันที
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...