ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2425
ตอนที่เย่เฉินจัดการให้ตู้ไห่ชิงและซูจือหยูสองคนแม่ลูกอยู่ในโรงแรมป๋ายจินฮ่านกง คาดไม่ถึงว่า โรงแรมนี้จะเปิดเผยตัวตนของตัวเองในระดับหนึ่ง
หลังจากที่เขาอัปโหลดวิดีโอลงบนอินเทอร์เน็ตเมื่อคืนนี้ ก็ไม่ได้สนใจเรื่องนี้มากนัก
เพราะว่าเขารู้ว่า วิดีโอนี้จะลากซูเฉิงเฟิง และทั้งตระกูลซูลงสู่หลุมการโจมตีขับไล่ของผู้คนทั้งหมด
และเขาก็ได้อัปโหลดวิดีโอไปยังแพลตฟอร์มวิดีโอสั้นที่ตระกูลเย่รับซื้อมา แบบนี้ก็ไม่ต้องกังวลว่าคนของตระกูลซูจะปิดวิดีโอประชาสัมพันธ์นี้
เพราะว่าสำหรับตระกูลเย่ ให้เงินมากแค่ไหน พวกเขาก็ไม่มีทางทำงานให้กับตระกูลซู
เย่โจงฉวนไม่มีทางพลาดโอกาสดีที่ทำให้อับอายและโจมตีตระกูลซูอย่างแน่นอน
ในตอนเช้าที่ตื่นขึ้นมา เซียวชูหรันยังคงนอนหลับอยู่ เย่เฉินลุกจากเตียงไปล้างหน้าล้างตาอย่างแผ่วเบา ตอนที่มาถึงชั้นล่าง หม่าหลันแม่ยายก็ใช้ไม้เท้าค้ำยันอยู่ทำอาหาร
แม้ว่าขาหม่าหลันจะขาหัก แต่ว่าช่วงนี้ทำตัวได้ดีเป็นอย่างมาก ตราบใดที่เป็นงานบ้านในขอบเขตความสามารถของเธอ เธอก็ไม่หลบเลี่ยงสักนิด
หม่าหลันในเวลานี้ กำลังดูโทรศัพท์อย่างมีความสนใจเป็นอย่างยิ่งไปด้วย เฝ้าข้าวผัดไข่ในกระทะไปด้วย และมีไม้ค้ำอะลูมิเนียมอัลลอยอยู่ใต้วงแขนขวา
เมื่อได้ยินเย่เฉินลงมาที่ชั้นล่าง เธอรีบดึงสติกลับคืนมา และพูดอย่างร่างเริงว่า: “โธ่เอ๊ยลูกเขยที่ดี ลูกรีบดูนี่สิ มีเรื่องร้ายแรงเกิดขึ้นในเมืองจินหลิงของพวกเราแล้ว!”
เย่เฉินได้ยินคำพูดนี้ของเธอโดยพื้นฐานก็เดาได้ว่าเธอกำลังพูดถึงเรื่องอะไร
เย่เฉินเห็นว่าหม่าหลันแทบจะขบเขี้ยวเคี้ยวฟันทั้งปากจนหัก ก็อดไม่ได้ที่จะถามด้วยความสงสัยว่า: “แม่ครับ ทำไมแม่ถึงได้อารมณ์เสียขนาดนี้?”
หม่าหลันพูดอย่างรำคาญว่า: “ฉันแม่งดูข่าวนี้ ฉันก็นึกถึงย่าสารเลวคนนั้นของชูหรัน!”
“นังแก่นั้น ก็เลวเหมือนกับไอ้แก่สกุลซู!”
“แม่งเอ๊ย ตอนนั้นอยู่ในสถานที่กักขัง ลูกรู้มั้ยว่าเธอโหดร้ายมากแค่ไหน? ไอ้แก่เดินยังเดินไม่คงที่ ตอนที่ตีแม่ก็ออกแรงจะเอาให้ถึงตาย แทบอยากจะตีแม่ให้ตายอยู่ในสถานที่กักขัง!”
“ไอ้แก่สองคนนี้ เลวกับลูกสะใภ้ขนาดนี้ ก็เป็นคู่ชายหญิงชั่วช้าที่คนและพระเจ้าเกลียดชังชัดๆ!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...