ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2426

เย่เฉินคาดไม่ถึงว่า หม่าหลันจะผ่านการกระทำของคุณท่านใหญ่ซู คิดถึงนายหญิงใหญ่เซียว ก็ถึงขนาดไปต่อไม่ถูกชั่วขณะ

ในเวลานี้ หม่าหลันอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ และพูดว่า: “ก็แค่รู้สึกสงสารผู้หญิงที่ชื่อตู้ไห่ชิงคนนี้! ฉันว่าเธอคงจะเป็นผู้หญิงดีที่จิตใจดีและเฉลียวฉลาดเหมือนกับฉัน เพียงแต่ว่าฟ้าไม่มีตา ผู้หญิงดีอย่างพวกเรา ก็ไม่เจอกับแม่สามีที่ดีและพ่อสามีที่ดี”

เย่เฉินฟังจนก็กระอักกระอ่วนจนอยากจะหลบหนีไป

ตู้ไห่ชิงก็ยังดีเป็นทายาทแห่งตระกูลเกียรติยศ เป็นสตรีผู้ดีอันงามพร้อมของชั้นนำในแวดวงหญิงสาวมหาเศรษฐีอย่างแน่นอน ไม่ว่าจะด้านไหนดีกว่าหม่าหลันหนึ่งแสนแปดหมื่นลี้ แต่หม่าหลันกลับบอกว่าเธอเหมือนกับตู้ไห่ชิงได้อย่างหน้าไม่อาย เห็นได้ว่าหนังหน้าของเธอหนาจนไร้ขอบ

แต่ว่าเย่เฉินก็ไม่อยากที่พูดกับเธอมากนัก ก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า: “แม่ครับ แม่ทำธุระก่อนเถอะ ผมจะไปสูดอากาศที่ลานบ้าน”

แม้ว่าหม่าหลันยังเต็มไปด้วยความแค้นเคืองต่อความไม่เป็นธรรม แต่เมื่อได้ยินคำพูดนี้ รีบพูดเอาใจด้วยรอยยิ้มว่า: “ลูกเขยที่ดี ลูกใส่เสื้อผ้าหนาหน่อย วันนี้ข้างนอกหนาวนะ”

“ครับ”

เย่เฉินออกมาจากบ้าน มาถึงในลานบ้านก็โทรหาเฉินจื๋อข่าย

ทันทีที่รับสาย เสียงของเฉินจื๋อข่ายก็ดังมา: “คุณชาย!”

เย่เฉินเอ่ยปากถามว่า: “เหล่าเฉิน สถานการณ์ทางนายเป็นยังไงบ้าง?”

เฉินจื๋อข่ายรีบพูดว่า: “คุณชาย โรงแรมทางนี้ ชั้นเอ็กเซ็กคูทีฟยังคงได้รับการปกป้องสุดชีวิตอย่างเข้มงวด นอกเหนือจากคนสนิทของผม แม้แต่พนักงานธรรมดาและเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยก็ไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าใกล้ สำหรับทางด้านคุณผู้หญิงตู้และคุณหนูซูนั้น เมื่อกี้นี้ลูกน้องตอบผมว่า คุณหนูซูอยากเจอคุณอยากจะสอบถามตัวตนของคุณ แต่ว่าคนของผมไม่ได้เปิดเผย ให้พวกเธออยู่ในห้องดีๆ เมื่อกี้นี้ส่งอาหารเช้าไปให้พวกเธอแล้วครับ”