ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2426
เย่เฉินคาดไม่ถึงว่า หม่าหลันจะผ่านการกระทำของคุณท่านใหญ่ซู คิดถึงนายหญิงใหญ่เซียว ก็ถึงขนาดไปต่อไม่ถูกชั่วขณะ
ในเวลานี้ หม่าหลันอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ และพูดว่า: “ก็แค่รู้สึกสงสารผู้หญิงที่ชื่อตู้ไห่ชิงคนนี้! ฉันว่าเธอคงจะเป็นผู้หญิงดีที่จิตใจดีและเฉลียวฉลาดเหมือนกับฉัน เพียงแต่ว่าฟ้าไม่มีตา ผู้หญิงดีอย่างพวกเรา ก็ไม่เจอกับแม่สามีที่ดีและพ่อสามีที่ดี”
เย่เฉินฟังจนก็กระอักกระอ่วนจนอยากจะหลบหนีไป
ตู้ไห่ชิงก็ยังดีเป็นทายาทแห่งตระกูลเกียรติยศ เป็นสตรีผู้ดีอันงามพร้อมของชั้นนำในแวดวงหญิงสาวมหาเศรษฐีอย่างแน่นอน ไม่ว่าจะด้านไหนดีกว่าหม่าหลันหนึ่งแสนแปดหมื่นลี้ แต่หม่าหลันกลับบอกว่าเธอเหมือนกับตู้ไห่ชิงได้อย่างหน้าไม่อาย เห็นได้ว่าหนังหน้าของเธอหนาจนไร้ขอบ
แต่ว่าเย่เฉินก็ไม่อยากที่พูดกับเธอมากนัก ก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า: “แม่ครับ แม่ทำธุระก่อนเถอะ ผมจะไปสูดอากาศที่ลานบ้าน”
แม้ว่าหม่าหลันยังเต็มไปด้วยความแค้นเคืองต่อความไม่เป็นธรรม แต่เมื่อได้ยินคำพูดนี้ รีบพูดเอาใจด้วยรอยยิ้มว่า: “ลูกเขยที่ดี ลูกใส่เสื้อผ้าหนาหน่อย วันนี้ข้างนอกหนาวนะ”
“ครับ”
เย่เฉินออกมาจากบ้าน มาถึงในลานบ้านก็โทรหาเฉินจื๋อข่าย
ทันทีที่รับสาย เสียงของเฉินจื๋อข่ายก็ดังมา: “คุณชาย!”
เย่เฉินเอ่ยปากถามว่า: “เหล่าเฉิน สถานการณ์ทางนายเป็นยังไงบ้าง?”
เฉินจื๋อข่ายรีบพูดว่า: “คุณชาย โรงแรมทางนี้ ชั้นเอ็กเซ็กคูทีฟยังคงได้รับการปกป้องสุดชีวิตอย่างเข้มงวด นอกเหนือจากคนสนิทของผม แม้แต่พนักงานธรรมดาและเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยก็ไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าใกล้ สำหรับทางด้านคุณผู้หญิงตู้และคุณหนูซูนั้น เมื่อกี้นี้ลูกน้องตอบผมว่า คุณหนูซูอยากเจอคุณอยากจะสอบถามตัวตนของคุณ แต่ว่าคนของผมไม่ได้เปิดเผย ให้พวกเธออยู่ในห้องดีๆ เมื่อกี้นี้ส่งอาหารเช้าไปให้พวกเธอแล้วครับ”
เฉินจื๋อข่ายรู้แจ้งกระจ่างในฉับพลัน และอ้าปากพูด: “โธ่เอ๊ย ผมลืมอู๋ตงไห่ไปยังไงเนี่ย! ด้วยรูปแบบการกระทำของคนเจ้าเล่ห์อย่างซูเฉิงเฟิง เขาถึงซูหางแล้ว จะต้องสะสางปัจจัยที่ไม่แน่ใจในท้องถิ่นของซูหางให้ชัดเจนก่อนอย่างแน่นอน ต่อจากนั้นค่อยวางแผนก่อนแล้วลงมือ ไม่แน่เช้าวันนี้ก็จะเรียกอู๋ตงไห่มาพบก็ได้!”
เย่เฉินยิ้มและพูดว่า: “น่าจะไม่เร็วขนาดนั้น เมื่อคืนนี้ซูเฉิงเฟิงคงจะกังวลไม่น้อย นั่งเครื่องบินวนหนึ่งรอบใหญ่ คาดการณ์ว่าไม่มีกะจิตกะใจพักผ่อน เครื่องบินสองชั่วโมงกว่าถึงเพิ่งลงจอด เขาเร่งรีบไปสถานที่พัก ฉันคาดการณ์ว่าเช้านี้เขาอาจจะต้องนอนพักผ่อนก่อน รอตื่นขึ้นมาแล้ว ก็อาจจะรอดูสถานการณ์ในท้องถิ่นของซูหางก่อน”
“ดังนั้น ตอนนี้นายโทรหาอู๋ตงไห่ในทันที ก็บอกว่าฉันหาเขามีเรื่องด่วน ให้เขาและอู๋ซินลูกชายคนโตของเขานั่งเฮลิคอปเตอร์มาในทันที แบบนี้ น่าจะยังทันเวลา”
“ยิ่งไปกว่านั้น เรื่องที่ซูเฉิงเฟิงไปซูหางเงียบสงบขนาดนั้น ตอนนี้คนของตระกูลอู๋คงจะไม่รู้ข่าวของเขาอย่างแน่นอน”
เฉินจื๋อข่ายรีบพูดว่า: “ได้ครับ คุณชาย งั้นผมจะโทรหาอู๋ตงไห่เดี๋ยวนี้ครับ!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...