ตอนที่อู๋ตงไห่ยังนอนหลับอยู่ ก็ถูกโทรศัพท์ของเฉินจื๋อข่ายปลุกให้ตื่น
ในโทรศัพท์ เฉินจื๋อข่ายบอกอู๋ตงไห่ว่า เย่เฉินให้เขาพาอู๋ซินขึ้นเฮลิคอปเตอร์ไปเมืองจินหลิงในทันที
อู๋ตงไห่ไม่กล้าชักช้า รีบลุกขึ้น และพาลูกชายตรงไปที่เมืองจินหลิง
ตอนสิบโมงเช้า เฮลิคอปเตอร์ที่อู๋ตงไห่นั่ง ก็ค่อยๆเข้าใกล้โรงแรมของเฉินจื๋อข่าย
ขณะที่เฮลิคอปเตอร์ยังคงลงมาอย่างไม่หยุดหย่อน อู๋ตงไห่อดไม่ได้ที่จะนึกถึงครั้งก่อนอยู่ที่นี่อีก ฉากที่สองพ่อลูกถูกคนของเฉินจื๋อข่ายกระทืบออกไป
ในครั้งนั้น เป็นวันที่อัปยศที่สุดในชีวิตของอู๋ตงไห่
ไม่เพียงแต่จางจื่อโจวและยอดฝีมือหลายคนของตระกูลอู๋ ประโยคที่น่าอับอายถูกจารึกไว้บนหน้าผาก ขนาดตัวเองและลูกชาย ก็ถูกเฉินจื๋อข่ายกระทืบออกไป
เมื่อหวนคิดถึงวินาทีนั้น หมัดของอู๋ตงไห่ก็กำแน่นโดยไม่ตั้งใจ
อย่างไรก็ตาม ทันใดนั้นเขาก็นึกถึงราชาบู๊ทั้งแปดที่ถูกฝังอยู่ใต้เชิงเขาภูเขาฉางไบ
เมื่อคิดถึงความตายอันน่าสลดใจของราชาบู๊ทั้งแปด เขาก็อดไม่ได้ที่จะหนาวจนตัวสั่นสั่นระริก
เป็นเพราะการตายของราชาบู๊ทั้งแปด ทำให้เขาตระหนักถึงข้อเท็จจริงที่สำคัญที่สุดประการหนึ่ง:เย่เฉินมีกำลังมากพอที่จะฆ่าตัวเองได้ ถึงขนาดฆ่าทั้งครอบครัวของตัวเอง
ราชาบู๊ทั้งแปดรับคำสั่งของตัวเองต่อสู้กับเย่เฉิน เย่เฉินฆ่าพวกเขา กลับไม่ได้ฆ่าเขา นี่ก็เป็นความโชคดีของตัวเองแล้ว
นอกจากนี้ ตอนนี้เขารู้ตัวตนที่แท้จริงของเย่เฉินแล้ว ดังนั้นจึงหวาดกลัวเย่เฉินมากขึ้นเล็กน้อย
อู๋ซินครุ่นคิด ก็อดไม่ได้ที่จะพูดด้วยสีหน้าท่าทางที่ค่อนข้างวิตกกังวลว่า: “เอ่อ…พ่อ ตามที่พ่อพูด ท่านชายรองของตระกูลซูถูกคุณชายเย่ลักพาตัวงั้นเหรอ?”
อู๋ตงไห่พูดว่า: “ในความคิดของฉัน เรื่องนี้ ทั้งเมืองจินหลิง ก็มีคุณชายเย่มีแข็งแกร่งนี้ที่จะทำออกมาได้ นอกจากเขา ใครก็ทำอะไรไม่ได้…”
“แม่งเอ๊ย…”อู๋ซินอดไม่ได้ที่จะอุทานว่า: “ทำไมจู่ๆคุณชายเย่ถึงได้ลงมือกับตระกูลซู?! ไม่ใช่ว่าจะประกาศสงครามกับตระกูลซูนะ?!”
อู๋ตงไห่ส่ายหน้า: “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม แต่เท่าที่ฉันรู้ ตระกูลเย่กับตระกูลซูมักมีเรื่องบาดหมางกันมาโดยตลอด ไม่แน่คุณชายเย่อาจจะต้องการล้างแค้นให้พ่อ”
อู๋ซินหวาดกลัว และถอนหายใจ: “รูปแบบการกระทำของคุณชายเย่โหดร้ายเกินไป ท่านชายรองของตระกูลซูเพิ่งถึงเมืองจินหลิง ก็ถูกเขาลักพาตัวแล้ว เขาก็ไม่กลัวว่าหลังจากที่ตระกูลซูตามหาเขาพบแล้วจะแก้แค้นอย่างบ้าคลั่ง…”
อู๋ตงไห่พูดอย่างจริงจัง: “มองจากความแข็งแกร่งของเขาที่ฆ่าราชาบู๊ทั้งแปดได้ด้วยคนเดียว เขาลักพาตัวท่านชายตระกูลซู ก็ง่ายดายเหมือนกับแมวจับหนู”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...