ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2428
จากนั้น อู๋ตงไห่ก็พูดว่า: “ถ้าตระกูลซูเป็นศัตรูกับคุณชายเย่จริงๆ ไม่แน่คุณชายเย่คนเดียวก็สามารถที่จะทำลายซูเฉิงเฟิงได้ ด้วยความสามารถของเขา ในความคิดของฉัน เหตุผลที่เขายังไว้ชีวิตตาแก่คนนี้ ไม่แน่ก็เหมือนกับแมวจับหนูแต่กลับไม่กิน เหตุผลหลักไม่ใช่ว่าจะกิน แต่เพื่อเล่นสนุกกับเขาและทรมานเขา”
อู๋ซินอดไม่ได้ที่จะตื่นตระหนกอย่างฉับพลัน
อู๋ตงไห่เห็นว่าเขาสีหน้าซีดเซียว ก็เตือนอย่างเข้มงวด: “เดี๋ยวเจอคุณชายเย่ จะต้องให้ความเคารพเขามากพอ รักษาท่าทางของแกให้นอบน้อมมากที่สุด ฉันไม่ให้แกพูด แกก็ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น เข้าใจมั้ย?!”
อู๋ซินรีบพยักหน้า: “พ่อรู้แล้วครับพ่อ…”
เฮลิคอปเตอร์ลงจอดบนหลังคาของโรงแรม เฉินจื๋อข่ายกำลังรออยู่ที่นี่แล้ว
อู๋ตงไห่พาอู๋ซินลงเครื่องบิน ก็รีบเดินไปตรงหน้าของเฉินจื๋อข่าย และพูดด้วยความเคารพว่า: “ผู้จัดการทั่วไปเฉิน ลำบากคุณมาต้อนรับด้วยตัวเองแล้ว ตื่นตะลึงเพราะได้รับความเมตตาอย่างคาดคิดไม่ถึงจริงๆครับ…”
จากนั้น เขาก็ส่งสายตาให้อู๋ซิน และเอ่ยปากพูดว่า: “ยังไม่รีบทักทายผู้จัดการทั่วไปเฉินอีก!”
อู๋ซินรีบพูด: “สวัสดีครับผู้จัดการทั่วไปเฉิน…”
เฉินจื๋อข่ายพยักหน้า และเอ่ยปากพูดว่า: “พวกนายสองตามฉันมา คุณชายรออยู่ที่ห้องทำงานของฉันแล้ว”
อู๋ตงไห่รีบเดินตามอยู่ข้างหลังของเฉินจื๋อข่าย มาถึงห้องทำงานของเฉินจื๋อข่ายที่ชั้นบนสุดของโรงแรม
ในเวลานี้ เย่เฉินกำลังยืนมือไขว้หลังอยู่ที่หน้าต่างกระจกของห้องทำงาน
หลังจากที่เฉินจื๋อข่ายพาคนเข้ามา อู๋ตงไห่ก็รีบก้าวไปข้างหน้า สองมือประสานคำนับก่อน และพูดด้วยความเคารพ: “สวัสดีครับคุณชายเย่!”
อู๋ซินก็เอาเป็นแบบอย่าง และพูดด้วยความเคารพ: “สวัสดีครับคุณชายเย่!”
อู๋ตงไห่ก้าวไปข้างหน้า และคารวะพูดว่า: “คุณชาย ถ้าหากจะใช้ผมทำอะไร เชิญคุณสั่งการได้เลยครับ!”
เย่เฉินพยักหน้า และพูด: “มีเรื่องหนึ่ง ฉันยังต้องการให้พวกนายช่วยจริงๆ”
อู๋ตงไห่รีบพูดว่า: “คุณชายเย่เชิญคุณพูดมาได้ครับ”
เย่เฉินเอ่ยปากพูด: “ฉันเดาว่า ครั้งนี้ซูเฉิงเฟิงออกนั่งบัญชาการรักษาการณ์ด้วยตัวเองที่ซูหาง จะต้องเป็นคนที่ติดต่อตระกูลใหญ่ในท้องถิ่นของซูหางก่อน รวมทั้งตระกูลอู๋ของพวกนายด้วย บางทีพวกเขาอาจจะสอบถามสถานการณ์เมืองจินหลิงกับพวกนาย บางทีอาจจะยื่นผลประโยชน์ให้พวกนายทำให้พวกนายกลายเป็นตระกูลในเครือของตระกูลซูและทุ่มเทกำลังเพื่อตระกูลซู”
อู๋ตงไห่รีบพูดอย่างแสดงท่าทีว่า: “คุณชายเย่คุณวางใจได้ครับ ผมอู๋ตงไห่จะกระทำตามคำสั่งของคุณทุกสิ่งอย่างเคร่งครัดไม่มีทางติดต่อรูปแบบใดกับตระกูลซูอย่างแน่นอน!”
เย่เฉินโบกมือ: “อย่า ฉันต้องการให้นายติดต่อกับตระกูลซูอยู่พอดี!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...