ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2429
ในมุมมองเย่เฉิน ตอนนี้ตระกูลซูอยู่ในช่วงเวลาวิกฤตหัวเลี้ยวหัวต่อ ประกอบกับตอนนี้กำลังถูกผู้คนทั้งประเทศรังเกียจ ดังนั้นพวกเขาจำเป็นต้องเพิ่มความช่วยเหลือใหม่ให้กับค่ายโดยด่วน
ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้ซูเฉิงเฟิงไปที่ซูหางพอดี ดังนั้นเย่เฉินคาดการณ์ว่า มีความเป็นไปได้สูงมากที่เขาเป็นคนผูกมัดใจของอู๋ตงไห่ก่อน ทำให้เขากลายเป็นสุนัขตัวหนึ่งของตระกูลซู
อยู่ในสายตาของตระกูลซูก่อนหน้านี้ คนอย่างอู๋ตงไห่ ไม่มีทางเข้าสายตาพวกเขาด้วยซ้ำ ต่อให้อู๋ตงไห่เป็นคนวิ่งไปคุกเข่าขอร้องที่เย่นจิงด้วยตัวเอง ซูเฉิงเฟิงก็ไม่มีทางให้โอกาสเขาได้พบหน้า
แต่ทว่า ในวันนี้แตกต่างกับในอดีตที่ผ่านมา
ตระกูลซูในตอนนี้หัวเดียวกระเทียมลีบ ไม่ว่าจะอยู่ที่เย่นจิง หรือว่าอยู่ที่ซูหาง ก็จำเป็นต้องผูกมัดใจเพื่อนร่วมทีมใหม่ ให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้
ดังนั้น เย่เฉินต้องการให้อู๋ตงไห่เป็นสายลับของตัวเอง ดูว่าซูเฉิงเฟิงยังจะมีวิธีการอะไรกันแน่
เมื่ออู๋ตงไห่ได้ยินคำพูดนี้ ก็เข้าใจความหมายของเย่เฉินในทันที
แต่ทว่า ในใจของเขาค่อนข้างกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้
“เย่เฉินให้ฉันแฝงตัวอยู่ข้างกายตระกูลซู นี่ส่งฉันไปเป็นตัวรับกระสุนไม่ใช่หรอกหรือ?”
“ถ้าตระกูลซูรู้เข้า จะต้องทำให้ตระกูลอู๋ของฉันถึงตายไม่ใช่เหรอ?”
“เดิมทีความแข็งแกร่งของตระกูลอู๋นั้นก็แย่กว่าของตระกูลซูมาก ยิ่งไปกว่านั้นหลังจากที่กลับมาที่เย่เฉินแล้ว ก็ต้องชดใช้หุ้นไม่น้อยอีก ตอนนี้ความแข็งแกร่งของตระกูลอู๋แทบจะลดลงเกือบครึ่ง แล้วจะต้านทานการทรมานของตระกูลซูได้ที่ไหนกัน?”
เย่เฉินก็มองความกังวลของเขาออก และพูดอย่างราบเรียบ: “อู๋ตงไห่ ฉันทำงานมีการปูนบำเหน็จและการลงโทษอย่างเห็นได้ชัดตลอดมา ถ้าหากครั้งนี้นายทำงานได้ดีมาก จากนี้ไปฉันไม่มีทางปฏิบัติต่อนายอย่างไม่เป็นธรรมอย่างแน่นอน ยิ่งไปกว่านั้นนายวางใจได้ มีฉันอยู่ ตระกูลซูไม่มีทางทำอะไรนายได้อย่างแน่นอน”
นั่นนะสิ อู๋ตงไห่ก็สดชื่นขึ้นมาในทันที
เขารู้ว่า ตอนนั้นจางจื่อโจวไปที่เทียนเซียงฝู่ ฆ่าหงห้าและเซียวฉางควนพ่อตาของเย่เฉิน หงห้าก็กำลังจะตายอยู่ในมือของเขาในไม่ช้า แต่ยังได้รับการช่วยเหลือจากยาอายุวัฒนะเม็ดหนึ่งของเย่เฉินกลับมา น่าเหลือเชื่อจริงๆ
ดังนั้น เขาก็อดไม่ได้ที่จะแอบพูดว่า: “ถ้าหากเย่เฉินเต็มใจช่วยเหลือจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นขาเสี่ยวซิน หรือว่าโรคไม่อาจเปิดเผยได้ต้องทานของแบบนั้นทุกๆหนึ่งชั่วโมงของเสี่ยวฉี คงจะรักษาหายดีได้…”
ดังนั้น เขาจึงถามอย่างตื่นเต้น: “คุณชายเย่ คุณ…คุณพูดจริงหรือเปล่าครับ?”
เย่เฉินพยักหน้า และพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “จริงสิ”
อู๋ตงไห่รีบพูดว่า: “ลูกชายคนโตของผม ขาเดินกะเผลกมาโดยตลอด ลูกชายคนเล็กของผมจิตใจมีปัญหา…คุณก็สามารถที่จะรักษาหายดีได้เหรอครับ?”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...