เข้าสู่ระบบผ่าน

ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2430

ในขณะนี้ อู๋ซินที่ยืนข้างกายก็ไม่กล้าพูดมาโดยตลอด ก็อดไม่ได้ที่จะตื่นเต้นขึ้นมา

เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “รักษาได้ก็คือรักษาได้ แต่ว่าฉันต้องพูดไว้ก่อน ถ้าหากนายช่วยฉันจัดการเรื่องนี้ได้ดี ปัญหาบนร่างกายของลูกชายสองคนของนาย ฉันสามารถช่วยรักษาหายดีได้หนึ่งคน”

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา สีหน้าท่าทางของอู๋ตงไห่ก็ค่อนข้างผิดหวัง และแอบพูดในใจ: “สามารถรักษาหายดีได้เพียงหนึ่งคนเหรอ? เย่เฉินไอ้หมอนี่เห็นได้ชัดว่าจะใช้เรื่องของลูกชายมายื้อฉันไว้!”

แต่ทว่า สามารถรักษาหายดีได้หนึ่งคน ก็ดีกว่ารักษาไม่หายสักคน

เขาสงสารลูกชายคนเล็กคนนั้นของตัวเองจริงๆ ถ้าหากมีโอกาสรักษาโรคร้ายของเขาหายดีได้จริงๆ นั่นก็จะชดเชยความเสียใจครั้งใหญ่ของตัวเองได้จริงๆ

ดังนั้น เขาตกลงในทันที และเอ่ยปากพูด: “คุณชายเย่คุณวางใจได้ ผมจะทำภารกิจที่คุณมอบหมายให้ผมอย่างสุดความสามารถ!”

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย มองดูเวลา และพูดว่า: “เอาล่ะ พวกนายรีบกลับไปเถอะ ถ้าเกิดตระกูลซูมาหาพวกนาย บอกฉันเป็นอันดับแรก”

อู๋ตงไห่รีบพูดว่า: “ได้ครับคุณชายเย่!”

เย่เฉินมองดูเฉินจื๋อข่าย และสั่งว่า: “เหล่าเฉิน ส่งแขก”

เฉินจื๋อข่ายชี้ไปที่ประตูใหญ่ในทันที ทำท่าทางเชิญ และพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “ประธานอู๋ เชิญครับ”

อู๋ตงไห่รีบพูดกับเย่เฉินด้วยเคารพนับถือเป็นอย่างยิ่งว่า: “คุณชายเย่ งั้นผมกลับก่อนแล้วครับ!”

พูดแล้ว เขาก็พาอู๋ซิน ออกจากห้องอย่างระมัดระวัง

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน