ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2431
คำพูดของอู๋ซิน ทำให้อู๋ตงไห่หวั่นไหวอย่างสมบูรณ์
ในฐานะพ่อคนหนึ่ง แม้ว่าเขาจะรู้สึกว่าอู๋ฉีลูกชายคนที่สองน่าสงสารมากกว่า
แต่ว่าในฐานะเจ้าบ้าน ในที่สุดเขาก็ตระหนักว่า ถ้าหากมีโอกาส รักษาคนใดคนหนึ่งในสองคนพี่น้องหายดีได้ แต่ทำได้เพียงเลือกอู๋ซินลูกชายคนโต ถึงเป็นเรื่องที่คุ้มค่ามากกว่า
“ตามที่เสี่ยวซินบอก ภาพลักษณ์ที่เสี่ยวฉีทิ้งไว้ให้ผู้คนทั่วประเทศก่อนหน้านี้ลึกซึ้งมาก ภาพลักษณ์นี้เรียกได้ว่าจำไว้ในใจไม่อาจลืมเลือนได้”
“ดังนั้น ต่อให้พลาดโอกาสนี้ ทำให้เสี่ยวฉีกลับคืนปกติ ตราบใดที่เขาปรากฏตัวในสายตาของสาธารณชน ก็จะปลุกความทรงจำที่จำไว้ในใจไม่อาจลืมเลือนได้ที่ทุกคนมีต่อเขาให้ตื่นขึ้นมา…”
“เนื่องจากว่า หลังจากที่เขาหายเป็นปกติ ก็ไม่สามารถที่จะอธิบายไปทั่วได้ว่า เขาไม่สามารถที่จะกินสิ่งนั้นอีกแล้ว”
คิดเข้าใจระดับหนึ่งแล้ว อู๋ตงไห่ก็ยอมรับข้อเสนอของอู๋ซิน
ดังนั้น เขาเอ่ยปากพูดว่า: “เสี่ยวซิน เรื่องนี้พวกเราจัดการจนทำให้เย่เฉินพอใจ จากนั้นก็ให้เขารักษาแกให้หายดีก่อน ถ้ามีโอกาสในอนาคต บางทียังสามารถขอร้องให้เขารักษาเสี่ยวฉีให้หายดีด้วย”
อู๋ซินพูดอย่างไม่สามารถซ่อนความตื่นเต้นไว้ได้ว่า: “ใช่ครับพ่อ! ตราบใดที่จากนี้ไปพวกเราทำตามเย่เฉินทำงานเพื่อเย่เฉินมากหน่อย ไม่แน่เย่เฉินยังจะให้โอกาสพวกเราในการรักษาเสี่ยวฉี”
อู๋ตงไห่พยักหน้า และกำชับว่า: “เสี่ยวซิน เรื่องนี้ แกจะต้องเก็บเป็นความลับกับทุกคน ห้ามพูดออกไปเด็ดขาด ไม่อย่างนั้นถ้าหากน้องชายของแกรู้เข้า เขาจะต้องเกลียดฉันอย่างแน่นอน”
อู๋ซินรีบพูดว่า: “พ่อ พ่อวางใจได้เลย! ตีผมให้ตาย ผมก็ไม่มีทางพูดออกไปแม้แต่คำเดียว!”
อู๋ตงไห่ถอนหายใจ: “เฮ้อ! จากนี้ไปถ้าหากน้องชายของแกไม่มีโอกาสหายเป็นปกติ พี่ชายอย่างแก ก็ต้องดูแลเขาให้ดีๆ”
อู๋ซินพูดอย่างหนักแน่น: “พ่อ พ่อวางใจได้เลย! อันที่จริงผมไตร่ตรองมานานแล้ว รอพวกเราผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบากนี้ไป และก็รออารมณ์ของเสี่ยวฉีคงที่แล้ว พวกเราก็สามารถที่จะพิจารณาส่งเขาไปที่ต่างประเทศ!”
“เมื่อถึงต่างประเทศแล้ว เขาก็สามารถที่จะเปลี่ยนตัวตนใหม่แล้วเริ่มต้นใหม่ แบบนี้ก็ไม่มีทางแรงกดดันทางจิตใจมากนัก ทางที่ดีสามารถไปประเทศที่ชาวจีนค่อนข้างน้อย แบบนี้ก็จะดีมากสำหรับเขา”
อู๋ตงไห่ไม่ได้ชี้ให้เห็น แต่พูดอย่างแผ่วเบาทอดถอนหายใจอย่างสุดขีดว่า: “เสี่ยวซิน น้องชายของแกลำบากมาก แกในฐานะพี่ชาย จะต้องดูแลเขาให้มากหน่อย อย่างอื่นไม่ว่า อย่างน้อยจะต้องดูแลเขาให้ไร้กังวลในเรื่องอาหารเครื่องนุ่งห่มไปตลอดชีวิต”
เมื่ออู๋ซินได้ยินแบบนี้ ในใจก็รู้ในทันทีว่า พ่อเข้าใจเจตนาของตัวเอง
ดังนั้น เขาพูดอย่างแสดงท่าทีโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อยว่า: “พ่อ พ่อวางใจได้เลย ผมจะดูแลเสี่ยวฉีไปตลอดชีวิต”
…
ตอนที่อู๋ตงไห่สองคนพ่อลูกกลับไปที่ซูหาง ซูเฉิงเฟิงก็ตื่นขึ้นจากการนอนหลับ
หลังจากที่ตื่นขึ้นมา เขาก็เรียกพ่อบ้านมาในทันที และถามถึงความคืบหน้าของเรื่องนี้
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...