ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 244
บทที่ 244ซือเทียนฉีจะเปิดคลินิกการแพทย์（2）
เธอรู้สึกว่า ในที่สุดตัวเองก็มีโอกาสที่จะลุกขึ้นมาแล้ว!
เวลานี้เซียวอี้เชียนก็พูดขึ้นมาอีกว่า: “ใช่แล้ว อีกสองสามวันเมืองจินหลินจะมีการประชุมสุดยอดอุตสาหกรรมการตกแต่ง ผมก็ได้รับคำเชิญเหมือนกัน ถึงเวลาพวกคุณก็ไปพร้อมกับผม ผมจะแนะนำบริษัทเซียวซื่อกับทุกคนอย่างจริงจัง และประกาศการตัดสินใจลงทุนในบริษัทเซียวซื่อของผม!”
เซียวเวยเวยถามขึ้นมาด้วยความหวานจนเลี่ยน: “อี้เชียน ถึงเวลานั้นคุณจะแนะนำความสัมพันธ์ของเรากับคนอื่นอย่างไร?”
เซียวอี้เชียวพูดขึ้นมาด้วยรอยยิ้ม: “คงต้องให้คุณลำบากใจก่อนชั่วคราวแล้ว บอกว่าผมเป็นอาของคุณ รอให้ถึงเวลาที่เหมาะสม หลังจากที่ผมหย่าขาดจากป้าหน้าเหลือง(อีแก่)ที่บ้านแล้ว ก็จะแต่งคุณเข้าบ้านอย่างถูกต้องตามขนบธรรมเนียมประเพณี!”
เซียวเวยเวยตื่นเต้นดีใจขึ้นมา พูดเสียงกระซิบออดอ้อน: “อี้เชียน นั่นมันดีมากจริงๆ ฉันอยากอยู่ด้วยกันกับคุณไปนานๆ แก่ไปพร้อมกับคุณ!”
เซียวอี้เชียนจับมือที่เรียบเนียนของเธอ พูดขึ้นมาอย่างหวั่นไหว: “วางใจเถอะ สุดที่รักของผม เราจะต้องได้อยู่ด้วยกันไปนานๆแน่!”
......
เรื่องที่ตระกูลเซียวกลับมามีอำนาจอีกครั้งไม่ได้รีบร้อนประกาศออกมา ดังนั้นเย่เฉินจึงไม่รู้ความเปลี่ยนแปลงนี้
สองสามวันมานี้ เขาวิ่งไปมาระหว่างบ้านกับโรงพยาบาล ดูแลพ่อตาที่นอนอยู่โรงพยาบาล
ตอนนี้พ่อตาไม่ได้เป็นอะไรมากแล้ว แค่นอนพักผ่อนที่โรงพยาบาลสองสามวัน นอนพักฟื้นดีๆ
สองสามวันนี้ เป็นธรรมดาที่เย่เฉินต้องรับหน้าที่ดูแลและส่งอาหารให้อยู่แล้ว
ข่าวที่เซียวฉางควนหายจากอาการอัมพาต จากการเผยแพร่ของโรงพยาบาล ได้สร้างความฮือฮาไปทั่วทั้งประเทศแล้ว
ในวงการแพทย์แทบไม่มีใครอยากจะเชื่อ ว่าจะมีปาฏิหาริย์ทางการแพทย์แบบนี้เกิดขึ้นได้ในประเทศได้
แต่ว่า เมื่อได้ยินว่านี่เป็นฝีมือของหมอเทพซือซือเทียนฉี หลายๆคนก็ปล่อยวางไป
และ ไม่มีผู้หญิงคนไหนจะสามารถต้านทานเสน่ห์ของผู้ชายที่มีความสามารถมีศักยภาพได้
ดังนั้น เธอเองก็หลงใหลในตัวเย่เฉินจนไม่มีสติมานานแล้ว หลับตาลงทุกวัน สิ่งที่ปรากฏออกมา ก็คือใบหน้าที่หล่อเหลาเฉยเมยของอาจารย์เย่
ถึงแม้จะรู้ว่าเย่เฉินแต่งงานแล้วก็ตาม แต่ว่าเธอก็เหมือนกับเด็กสาวคนอื่นๆ รู้สึกว่าความรักระหว่างเย่เฉินกับเซียวชูหรันไม่ได้ลึกซึ้งขนาดนั้น ตัวเองยังมีโอกาส
สามารถอยู่ในเมืองจินหลิน ตัวเองก็มีความเป็นไปได้เพิ่มมากขึ้น
เย่เฉินส่งข้าวให้กับพ่อตาเสร็จ ระหว่างทางที่กลับ ได้รับโทรศัพท์จากซือเทียนฉี เขาพูดทางโทรศัพท์ด้วยความเคารพ: “อาจารย์เย่ ผมเช่าร้านอยู่ใกล้ๆบริษัทของคุณนายเย่ร้านหนึ่ง เปิดเป็นคลินิกแพทย์แผนจีน ต่อไปจะอยู่เมืองจินหลิงในระยะยาว ถ้าหากคุณมีเรื่องใดจะสั่งการ โทรหาผมได้ตลอดเวลา ผมจะมาทุกเมื่อที่คุณเรียกใช้แน่นอน!”
เย่เฉินอืมออกมาคำหนึ่ง พูดว่า: “ได้ คุณมีใจแล้ว”
......
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...