ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2444
พูดพลาง เขาจึงอธิบายต่อ “คนเคยเรียนประวัติศาสตร์ล้วนรู้ว่าปี 1937 หัวเซี่ยของเราประสบกับอุปสรรคครั้งใหญ่ ตอนนั้นตระกูลที่ร่ำเรียนซวนซวนอันดับต้นๆ ทำนายล่วงหน้าไว้ 1-2 ปี ว่าหัวเซี่ยจะเกิดหายนะ หลายคนจึงชิงหนีไปต่างประเทศก่อน ส่วนคนที่อยู่ ก็คือพวกปรมาจารย์ที่รักประเทศ ไม่ก็พวกที่ฝีมือไม่ถึง ความสามารถไม่พอ จึงไม่สามารถทำนายถึงหายนะได้”
“ส่วนปรมาจารย์ฝีมือดี ที่หลงเหลืออยู่ ก็ยังทุ่มเทเพื่อประเทศ บวกกับสงคราม 8 ปี มีทั้งคนเจ็บคนตาย ปรมาจารย์ในประเทศก็ตายไปจำนวนมาก ส่วนพวกที่หนีไปต่างประเทศ กลับมีชีวิตรอด”
อู๋ตงไห่อดถามไม่ได้ “คุณท่านซู กระผมมีอีกเรื่องที่สงสัย ทำไมพวกปรมาจารย์ซวนซวน ถึงหนีไปสหรัฐอเมริกาล่ะครับ”
ซูเฉิงเฟิงหัวเราะ แล้วพูดว่า “ย้อนกลับไปเรื่องประวัติศาสตร์สงครามโลกครั้งที่ 2 ที่คุณเคยเรียนตอนมัธยม ตอนนั้นประชาชนทั่วโลกลำบากมาก เรียกว่าแหล่งกำเนิดอารยธรรมสมัยใหม่ อย่างยุโรป ยังสู้จนเละเทะ ขนาดประเทศอังกฤษยังโดนระเบิดเป็นซาก ไม่ต้องพูดถึงยุโรปกับจีนเลย”
“เมื่อมองไปทั่วโลก ตอนนั้นสหรัฐอเมริกา นอกจากท่าเพิร์ล ที่โดนโจมตีเพียงเล็กน้อย ที่ดินบนบกไม่ได้รับผลกระทบจากสงคราม ปรมาจารย์ซวนซวนที่มีความสามารถ ทำนายได้ตั้งนานแล้วว่าสหรัฐอเมริกาปลอดภัย จึงพาครอบครัวหนีไปที่นั่น สงครามโลกครั้งที่สองของคนอื่น คือการสู้รบอย่างดุเดือด แต่สงครามโลกครั้งที่สองของคนพวกนี้ คือการรักษาชีวิตอยู่ที่สหรัฐอเมริกา”
ซูเฉิงเฟิงจึงพูดต่อ “ถ้าคุณต้องการ ผมสามารถหาปรมาจารย์ซวนซวน จากสหรัฐอเมริกา มาดูอาการของลูกชายคุณ”
อู๋ตงไห่ถามอย่างตื่นเต้น “คุณท่านซูพูดจริงเหรอครับ”
พูดจบ เขาจึงหันไปสั่งซูโสว่เต้า “โสว่เต้า เดี๋ยวแกไปคุยกับคุณท่านไหม้ที่อยู่ลอสแอนเจลิส ให้ดีเรียกคุณท่านไหม้มาซูหาง”
ซูโสว่เต้าพยักหน้า และพูดว่า “เข้าใจแล้วครับพ่อ ตอนนี้ที่ลอสแอนเจลิส คงยังไม่เช้า ให้ผมรอสัก 1-2 ชั่วโมงแล้วค่อยติดต่อไปดีไหมครับ”
“ได้” ซูเฉิงเฟิงยิ้มบางๆ แล้วพูดอย่างหดหู่ “ฉันก็ไม่ได้เจอคุณท่านไหม้มาปีนึงแล้วมั้ง ถ้าครั้งนี้เขายอมออกมาด้วยตัวเอง ฉันจะให้เขาทำนายด้วย ช่วงนี้ตระกูลซูมีแต่เรื่องไม่ราบรื่น โดนเล่นงานติดต่อกัน ไม่แน่อาจจะเกี่ยวข้องกับดวงชะตาฮวงจุ้ยก็ได้!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...