“ตระกูลอิโตะงั้นเหรอ”
เมื่อซูเฉิงเฟิงได้ยินสี่คำนี้ เขารีบสบถออกมาทันที “ให้ตายเถอะ ไอ้สวะนางาฮิโกะ อิโตะ ไม่ได้เรื่องสักนิด แรกเริ่มที่เราจะเลือกระหว่างตระกูลทากาฮาชิ กับตระกูลของเขา เขาเหมือนสุนัขคอยเลียแข้งเลียขาเราทั้งวัน ตอนนี้ตระกูลทากาฮาชิกับตระกูลมัตสีโมโตะย่อยยับไปแล้ว เขากลับแข็งแกร่งขึ้นมา มีอย่างที่ไหนกัน!”
การขนส่งระหว่างประเทศ เป็นธุรกิจที่ได้รับความนิยมที่สุดในตอนนี้ การขนส่งสินค้าล็อตใหญ่ ถ้าขนส่งผ่านบริเวณยุโรปอเมริกา ค่าขนส่งล็อตหนึ่งประมาณ 2-3 หมื่น ถ้าขนส่งหนึ่งรอบ อย่างน้อยต้องใช้เงินค่าขนส่งหลายสิบล้าน
ตระกูลซูมีกองเรือขนส่งขนาดใหญ่ในประเทศ เมื่อเรือพวกนี้ทำงาน จะทำกำไรมหาศาล เป็นรายได้หลักและแหล่งรายได้ที่สำคัญที่สุดของตระกูลซู
แต่ตอนนี้โดนยกเลิกใบรับรอง เรือพวกนี้ไม่ได้รับการอนุมัติเส้นทาง
เมื่อไม่ได้รับการอนุมัติเส้นทาง เรือพวกนี้ทำได้เพียงจอดไว้ที่ท่าเรือ ไม่เพียงแต่จะทำเงินไม่ได้ หนำซ้ำยังต้องใช้เงินจำนวนมากในการซ่อมบำรุงทุกวัน
นอกจากนี้ ทีมงานขนส่งและสนับสนุนของบริษัทขนส่งทั้งบริษัท ถึงจะไม่มีอะไรทำ แต่ตระกูลซูก็ไม่กล้าปลดพนักงาน ทำได้เพียงจ่ายเงินค่าจ้างต่อไปเท่านั้น
ดังนั้น ซูเฉิงเฟิงกลุ้มใจกับเรื่องนี้มาก เขาพูดอย่างเคร่งขรึมว่า “เฮ้อ ความผิดฉันเอง เรื่องครั้งนี้ส่งผลกระทบร้ายแรงมาก ไม่รู้จะผ่านพ้นไปได้เมื่อไร ถ้าไม่เกิดอะไรเปลี่ยนแปลง พวกเราคงไม่มีโอกาสได้ใบรับรองกลับคืนมา!”
ซูโสว่เต้าคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงพูดว่า “พ่อ ให้ผมไปญี่ปุ่นอีกครั้งไหม ไปคุยกับนางาฮิโกะ อิโตะอีกครั้ง! ถ้าเขายอมร่วมมือกับเรา เราค่อยจัดตั้งบริษัทขึ้นมาบังหน้า จากนั้นจึงจดทะเบียนบริษัทใหม่ที่ญี่ปุ่นกับนางาฮิโกะ อิโตะ และเอาใบรับรองที่ญี่ปุ่น ย้ายเรือที่ถูกระงับของเรา มาอยู่ภายใต้ชื่อของบริษัทญี่ปุ่น ซึ่งจะช่วยแก้ไขปัญหาเร่งด่วนนี้ได้”
ซูเฉิงเฟิงถอนหายใจ “เฮ้อ! ถ้ามองเช่นนี้ มูลค่าของอิโตะ นานาโกะสูงกว่ากู้ชิวอี๋มาก!”
พูดพลาง เขาอดคิดแผนขึ้นมาไม่ได้ “แกดูสิ ตอนนี้ตระกูลอิโตะได้รับเงื่อนไขพิเศษมากมาย มีกำลังเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ไม่ใช่แค่ตระกูลอันดับหนึ่งในญี่ปุ่น แถมยังทิ้งห่างจากอันดับ 2 และ 3 จนไม่เห็นฝุ่น ถ้าเทียบกัน ตระกูลกู้จึงไม่น่าสนใจเท่าไร อีกทั้งตอนนี้กู้ชิวอี๋ไม่ได้รับมือต่อจากตระกูลอิโตะ อำนาจในมือต่างจากอิโตะ นานาโกะไม่น้อย”
“ใช่ครับ” ซูโสว่เต้าพยักหน้าเห็นด้วย จากนั้นจึงพูดว่า “อิโตะ นานาโกะ มีฉายาว่ายามาโตะนาเดชิโกะ ซึ่งแปลว่าสิ่งที่ดีเลิศของความงามอันบริสุทธิ์ของผู้หญิง ตอนนี้สื่อญี่ปุ่นเรียกเธอว่า ‘มหาเศรษฐีญี่ปุ่นในอนาคต’ ผู้ชายที่อยากแต่งกับเธอคงมีมากมายมหาศาล!”
ซูเฉิงเฟิงถามลองเชิง “เฮ้อ แกว่า จือเฟยควรจะลองดูไหม”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...