ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2453
คาวาน่า เรย์เห็นอิโตะ นานาโกะมีท่าทางต้องการที่จะปกปิดแต่มันกลับยิ่งเด่นชัด เธออดถอนหายใจไม่ได้ และพูดอย่างเหนื่อยใจ “คุณหนูใหญ่ ถ้าตอนนี้ฉันมีกระจกมาวางไว้ตรงหน้าคุณ คุณจะรู้ว่าบนโลกนี้ คุณคือผู้หญิงที่โกหกไม่เป็น!”
อิโตะ นานาโกะหน้าแดงระเรื่อ เธอพูดอ้ำๆ อึ้งๆ “ฉันเปล่านะ...จริงๆ...ฉัน...”
“พอแล้วค่ะๆ” คาวาน่า เรย์พูดอย่างเหนื่อยใจ “คุณหนูใหญ่ ฉันเป็นแค่ผู้ช่วยของคุณ คุณไม่จำเป็นต้องลำบากมาโกหกฉันหรอกค่ะ แค่ตอนที่คุณเจอเย่เฉิน คุณอย่าไม่เป็นตัวของตัวเองขนาดนี้...”
อิโตะ นานาโกะพูดอย่างกระอักกระอ่วน “ขอโทษนะคาวาน่า อันที่จริงฉัน...”
เมื่อพูดถึงตรงนี้ จุ่ๆ อิโตะ นานาโกะรู้สึกพูดไม่ออก เธอถอนหายใจ แล้วพูดว่า “เฮ้อ ไม่พูดแล้ว ขอบคุณที่เตือนฉัน เธอช่วยฉันเอาโมโมตาโรใส่ในกระเป๋าขึ้นเครื่องบิน ให้มันดื่มน้ำด้วย เดี๋ยวเราต้องนั่งเฮลิคอปเตอร์ไปสนามบิน”
คาวาน่า เรย์พยักหน้า “ได้ค่ะคุณหนูใหญ่ คุณต้องการให้ฉันช่วยอะไรอีกไหม เดี๋ยวฉันจะมาอีกที”
อิโตะ นานาโกะโบกมือไปมา “ไม่มีแล้ว เธอช่วยจัดการเรื่องโมโมตาโรก็พอแล้ว เก็บกระเป๋าเดินทางของตัวเองด้วย เราไปเมืองจินหลิงครั้งนี้ จะพักอยู่ที่นั่นนานสักหน่อย”
คาวาน่า เรย์ถามขึ้น “คุณหนูใหญ่ ก่อนคอนเสิร์ตยังไม่จบ คุณไม่คิดจะกลับมาแล้วเหรอ!”
“ใช่” อิโตะ นานาโกะพูดอย่างจริงจัง “ก่อนคอนเสิร์ตจบ ฉันกะว่าจะอยู่ที่เมืองจินหลิง”
คาวาน่า เรย์ถามขึ้นอีกว่า “แล้วงานล่ะคะ ในตระกูลมีเรื่องอีกเยอะแยะต้องจัดการ...”
“ไม่ต้องกังวล” อิโตะ นานาโกะยิ้มบางๆ “ฉันจะใช้เวลาจัดการเรื่องงานวันละ 8 ชั่วโมง เรื่องทุกอย่างจะจัดการออนไลน์ผ่านคอมและมือถือ ช่วงนี้ฉันส่งเสริมและเปลี่ยนแปลงให้ อิโตะกรุ๊ปทำงานออนไลน์ ครั้งนี้จะได้ดูประสิทธิภาพของการเปลี่ยนแปลงด้วย”
พูดพลาง เธอหัวเราะและพูดปลอบใจว่า “คาวาน่า เธอวางใจเถอะ ฉันไม่ใช่ผู้หญิงที่ลุ่มหลงจนขาดสติ หรือไม่มีความรับผิดชอบเรื่องงาน ถึงไปเมืองจินหลิง ฉันก็ไม่ละเลยงานที่ควรทำ”
แต่ว่าเพราะแรงผลักดันของอิโตะ นานาโกะ ทุกคนไม่เพียงแค่ยอมรับรูปแบบใหม่ อีกทั้งยังรู้สึกได้ว่า ประสิทธิภาพการทำงานโดยรวมสูงขึ้นมาก
ตอนนี้อิโตะ นานาโกะยังคงผลักดันการทำงานออนไลน์ เธอยังใช้การประชุมทางวิดีโอคอลแบบเรียลไทม์โดยเฉพาะ เป้าหมายคือ ไม่ว่าตัวเธอ รวมไปถึงพวกผู้บริหารระดับสูง อยู่ที่ไหนบนโลกนี้ ขอแค่มีอินเทอร์เน็ต ถึงจะห่างไกลกันหมื่นลี้ ก็รับรองว่าไม่มีผลกระทบต่อการทำงาน
นี่เป็นเรื่องง่ายดาย สำหรับบริษัทอินเทอร์เน็ตใหม่ๆ หลายแห่ง ถึงขนาดเป็นเรื่องปกติในการทำงานไปแล้ว แต่สำหรับพวกบริษัทหัวโบราณ นี่ไม่ใช่เรื่องใหม่ อยากเปลี่ยนแปลงความเคยชินในการทำงานของพวกเขา ภายในระยะเวลาสั้นๆ ไม่ใช่เรื่องที่ทำได้ง่ายๆ
ยังดีที่อิโตะ นานาโกะดูแลจัดการอย่างแน่วแน่ ดังนั้นการเปลี่ยนแปลงอะไรใหม่ๆ จึงผลักดันได้อย่างมั่นคง
ในช่วงที่อิโตะ นานาโกะเปลี่ยนแปลงบริษัท ขณะเดียวกัน เธอก็ยังทุ่มเทกับการรวบรวมทรัพยากรอื่นๆ เก็บสินค้าที่ตระกูลทากาฮาชิกับตระกูลมัตสีโมโตะ ปล่อยมาในตลาดทั้งหมด ให้ตระกูลอิโตะได้ก้าวขึ้นไปอีกขั้นหนึ่ง เรื่องนี้ ทำให้คาวาน่า เรย์ นับถือเธอจากใจจริง
ดังนั้น เธอจึงไม่กังวลว่าอิโตะ นานาโกะจะทิ้งงานไว้ข้างหลัง หลังจากไปเมืองจินหลิง
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...