ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2454
แต่ว่า เธอก็มีความกังวลของเธอ
เธอกลัวว่าอิโตะ นานาโกะไปเมืองจินหลิง เจอกับคนที่ตัวเองรัก แล้วจะสุขจนลืมหน้าที่
บางครั้ง หลายคนที่มีความสามารถ รวมถึงมีอนาคต มักจะลืมปณิธาน และความปรารถนา เพราะคนที่ตัวเองรัก
ดังนั้นเธอจึงกลัวว่าหลังจากอิโตะ นานาโกะไปเมืองจินหลิง จะไม่อยากกลับมาญี่ปุ่นอีก
แต่คาวาน่า เรย์ ไม่กล้าพูดความกังวลของตัวเองออกมา เพราะเธอกลัวว่าหลังจากที่พูดออกมา จะทำให้อิโตะ นานาโกะรู้สึกถึงความคาดหวังที่คนอื่นมีต่อตัวเธอ ดังนั้นจึงพูดว่า “คุณหนูใหญ่ งั้นฉันขอไปจัดการเรื่องโมโมตาโรก่อนนะคะ ไว้ฉันจัดการอะไรเสร็จเรียบร้อย แล้วฉันจะมาหาคุณอีกที”
อิโตะ นานาโกะดูเวลา จากนั้นจึงพูดว่า “เธอไม่ต้องมาหาฉันแล้ว อีก 20 นาทีเฮลิคอปเตอร์จะขึ้นบิน เราเจอกันที่ลานจอดก็แล้วกัน”
“ได้ค่ะคุณหนูใหญ่ งั้นฉันไปก่อนนะคะ!”
หลังจากคาวาน่า เรย์ออกไป อิโตะ นานาโกะกำลังเก็บของ นางาฮิโกะ อิโตะ พ่อของเธอ บังคับรถเข็นไฟฟ้าเข้ามาในห้อง เมื่อเห็นเธอกำลังเก็บกระเป๋าเดินทาง จึงเอ่ยถามว่า “นานาโกะ ครั้งนี้ไปเมืองจินหลิงนานแค่ไหน”
อิโตะ นานาโกะรีบวางเสื้อผ้าในมือ และพูดอย่างไม่เป็นธรรมชาติ “โอโต้ซัง ครั้งนี้ฉันไปประมาณสิบวันค่ะ”
“สิบวันเหรอ” นางาฮิโกะ อิโตะอุทานออกมา และถามว่า “ทำไมถึงนานจัง”
อิโตะ นานาโกะหน้าแดง “โอโต้ซัง ฉันอยากอยู่ที่เมืองจินหลิงนานสักหน่อย ถือโอกาสพักผ่อนด้วย ช่วงนี้ทำงานหนักตลอด จึงรู้สึกเหนื่อยค่ะ”
นางาฮิโกะ อิโตะยิ้มบางๆ แล้วพูดว่า “เหนื่อยเหรอ พ่อว่าเหนื่อยน่ะเรื่องโกหก แต่อยากไปหาเย่เฉินเร็วๆ นี่เรื่องจริงใช่ไหม”
พูดพลาง จู่ๆ เธอเหมือนนึกอะไรได้ และพูดอย่างกระอักกระอ่วน “แต่...โอโต้ซังคะ ครั้งนี้ฉันคุยกับคุณซ่งเอาไว้แล้ว ว่าจะพักบ้านเธอ ถ้าโอโต้ซังจะอยู่บ้านเธอกับหนู เกรงว่าจะไม่ค่อยเหมาะสม...”
นางาฮิโกะ อิโตะหัวเราะ แล้วพูดว่า “ไม่ต้องร้อนใจ ลูกกับคาวาน่าพักที่บ้านคุณซ่งนั่นแหละ โอโต้ซังกับทานากะพักที่โรงแรม ให้อาของลูกไปด้วยกัน”
อิโตะ นานาโกะรีบถามทันที “ทานากะซังไปด้วยเหรอคะ”
“ใช่” นางาฮิโกะ อิโตะถอนหายใจ “ตั้งแต่โดนตัดขา ทานากะหมดอาลัยตายอยากมาตลอด อีกอย่างเขายังหนุ่ม คงรับอะไรหนักหนาแบบนี้ไม่ไหว ฉันเลยตัดสินใจพาเขาไปกับเราด้วย ตอนนั้นเขาเคยไปเมืองจินหลิง ครั้งนี้พาเขาไปเที่ยวอีกครั้ง ดูว่าจะทำให้เขาร่าเริงได้หรือเปล่า!”
อิโตะ นานาโกะอดหดหู่ใจไม่ได้ พ่อกับทานากะ โคอิจิ เจ้านายและคนรับใช้ ความสัมพันธ์ของทั้งสองเหนียวแน่นมาก ช่วยเหลือกันมาตลอด ไม่ทิ้งกันไปไหน ทำให้เธอรู้สึกประทับใจมาก
ดังนั้นเธอจึงรีบพูดว่า “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นโอโต้ซังกับทานากะซังเตรียมตัวได้เลย!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...