ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2457
อู๋ตงไห่ได้รับการติดต่อจากซูอานสุ้น เขาดีใจเป็นอย่างมาก
ปัญหาของลูกชายคนเล็กอย่างอู๋ฉี ทำให้เขากังวลใจมาตลอด แต่เขารู้ดี เย่เฉินไม่สามารถรักษาลูกชายเขาให้หายในชั่วครู่ชั่วยาม ตอนนี้ตระกูลซูเชิญปรมาจารย์ซวนซวน ฮวงจุ้ยมา เขาหวังว่าปรมาจารย์ท่านนี้จะช่วยคลายความกังวลในใจเขาได้
ดังนั้น เขาจึงตอบซูอานสุ้นว่า “ขอบคุณพ่อบ้านซูมากครับ กระผมจะพาลูกชายไปเดี๋ยวนี้ครับ! ให้อาจารย์ไหม้ดูอาการของเขา!”
เมื่อซูอานสุ้นได้ยิน เขารีบพูดว่า “อย่า อย่า อย่าเด็ดขาดนะ! ลูกชายของคุณเป็นแบบนั้นทุกชั่วโมงไม่ใช่เหรอ ถ้าพามาให้คุณท่านไหม้เห็น เขาจะรู้สึกอย่างไร คุณมาคนเดียวเถอะ ค่อยมาบอกเรื่องอาการของลูกชายคนเล็กให้เขาฟัง ให้คุณท่านไหม้ได้เตรียมใจหน่อย”
ทันใดนั้นอู๋ตงไห่รู้สึกหน้าร้อนฉ่า
เขาคิดเพียงว่ามีโอกาสรักษาลูกชายคนเล็กให้หาย แต่กลับลืมไปว่า ตอนนี้ลูกชายคนเล็กของเขาน่ารังเกียจแค่ไหน
ดังนั้นเขาจึงพูดอย่างนอบน้อม “ขอบคุณพ่อบ้านซูที่เตือนสติครับ งั้นเดี๋ยวผมไปเองครับ!”
เมื่ออู๋ตงไห่เดินทางไปคฤหาสน์ริมน้ำของซูเฉิงเฟิง เฉินจื๋อข่ายได้รับรายงานจากลูกน้อง
ห้องเพรสซิเดนสูทที่ว่างเกือบครึ่งปี ถูกตระกูลอิโตะจากประเทศญี่ปุ่นจองไปแล้ว!
อีกทั้งรายชื่อผู้เข้าพัก ที่ตระกูลอิโตะส่งมา มีชื่อของนางาฮิโกะ อิโตะด้วย!
ระหว่างที่เฉินจื๋อข่ายกำลังตกใจ เขารีบโทรไปรายงานเย่เฉิน
เย่เฉินตกใจกับเรื่องนี้เช่นกัน
ในรายชื่อที่เฉินจื๋อข่ายส่งให้ ไม่ได้มีแค่ชื่อนางาฮิโกะ อิโตะ ยังมีเอมิ อิโตะน้องสาวของเขา รวมไปถึงทานากะ โคอิจิลูกน้องของเขาด้วย
เย่เฉินงงไปหมด เขาไม่เข้าใจ ทำไมจู่ๆ นางาฮิโกะ อิโตะ ถึงมาเมืองจินหลิง แถมยังพาทานากะ โคอิจิมาด้วย
อู่ตงไห่ไม่พอใจกับท่าทีหยิ่งผยอง และวางมาดของซูอานสุ้น
ซูอานสุ้นไม่ใช่คนตระกูลซู เขาก็แค่สุนัขตัวหนึ่งของคุณท่านใหญ่ซูเท่านั้น
อีกอย่าง ได้ยินคนพูดกันปากต่อปาก เขาไม่ได้แซ่ซู ว่ากันว่าชื่อจริงของเขาคือต่งอานชุ่น หลังจากอยู่ตระกูลซูมานาน เขาหอบหน้าไปหาคุณท่านใหญ่ซู ขอให้คุณท่านใหญ่ซูมอบแซ่ซูให้แก่เขา
ตั้งแต่โบราณจนถึงตอนนี้ มีเพียงฮ่องเต้ในตอนนั้น ที่จะมอบแซ่ให้กับขุนนางชั้นผู้ใหญ่ ไม่ก็พวกแม่ทัพ ยังไม่เคยได้ยินเจ้านายตระกูลไหน มอบแซ่ให้ลูกน้องตัวเอง ยิ่งกว่านั้น ยังไม่เคยได้ยินลูกน้องคนไหน ขอใช้แซ่ของเจ้านายตัวเอง ซูอานสุ้นเป็นคนแรกที่ทำแบบนี้ ดังนั้นเขาจึงรู้สึกเหมือนโดนคนนอกดูถูก
แต่ซูอานสุ้นไม่สนใจ สิ่งที่เขาอยากทำก็คือเป็นคนสนิทของคุณท่านใหญ่ซู ให้คุณท่านใหญ่ซูเชื่อใจเขา แค่ให้หนทางในภายภาคหน้าสุขสบาย จะแซ่อะไรก็ไม่สำคัญ
ถึงอู๋ตงไห่จะดูถูกซูอานสุ้นในใจนับไม่ถ้วน แต่เขาไม่กล้าแสดงทีท่าไม่พอใจ ต่อหน้าซูอานสุ้น จึงทำได้เพียงพูดอย่างนอบน้อม “พ่อบ้านวางใจได้เลย ผมจะรออยู่ที่นี่”
ซูอานสุ้นพยักหน้าอย่างพอใจ จากนั้นจึงพูดทิ้งท้ายว่า “รอแล้วกัน”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...