“แต่ทว่าเธอไม่เคยเห็นจิตสำนึกของลูกชายสักคน สุดท้ายเธอหนาวตายในฤดูหนาวอันเย็นยะเยือกที่เย่นจิง”
“วันแห่ศพ เสียงร้องไห้ของลูกชายทั้งสาม ดังไปสามบ้านแปดบ้าน แต่ใครๆ ก็ดูออก นั่นเป็นเพียงการแสดงให้คนอื่นเห็นเท่านั้น เมื่อแสดงจบ พวกเขาขายบ้านที่แม่อยู่ อย่างเบิกบานใจ เมื่อแบ่งเงินกันเรียบร้อย ต่างพากันแยกย้าย”
“นายคิดว่า ถ้ากรรมตามสนองมีจริง ทำไมหญิงชราที่ทำดีมาทั้งชีวิต กลับต้องมาลำบากขนาดนี้ด้วยล่ะ”
ซูเฉิงเฟิงครุ่นคิด จากนั้นจึงพูดอย่างจริงจัง “หรือเพราะชาติที่แล้ว เธอติดหนี้บุญคุณไว้ ชาตินี้จึงต้องมาชดใช้หนี้”
ไหม้เฉิงซินหัวเราะพรืด เขาพูดอย่างขัดใจ “คนที่ไม่เข้าใจกฎแห่งเหตุการณ์ ถึงพูดแบบนี้ เพื่อทำให้คำอธิบายน่าเชื่อถือ ถ้าเชื่อเรื่องชาติที่แล้ว หรือไม่ก็ชาติหน้า ไปซะหมดทุกคน งั้นนายก็ให้ฉันยืมเงินในตระกูลทั้งหมดสิ ชาติหน้าฉันจะได้คืนให้นายสองเท่า นายตกลงไหมล่ะ”
“เรื่องนี้...” ถึงซูเฉิงเฟิงรู้ว่าไหม้เฉิงซิน แค่พูดเล่นเพื่อยกตัวอย่างเท่านั้น แต่ในใจเขาเริ่มเห็นด้วยกับความคิดของไหม้เฉิงซินแล้ว
ขณะนั้น ไหม้เฉิงซินพูดต่อ “หลักการเดียวกัน บางคนก่อกรรมทำชั่ว ผลเป็นไงล่ะ ไม่เพียงแต่ตัวเองจะได้ดี อีกทั้งลูกหลานยังพลอยได้ร่มเงาไปด้วย!”
“เหมือนกับหญิงชราที่ฉันพูดไปก่อนหน้านี้ หลังจากตายอย่างน่าเวทนา ลูกชายทั้งสามของเธอ มีโชคชะตาแข็งแกร่ง คนหนึ่งทำธุรกิจจนเจริญรุ่งเรือง อีกคนได้รับการโหวตให้เป็นขุนศึกอย่างสบายๆ ส่วนอีกคนล่องเหนือล่องใต้ไปทำงาน จนทุกวันนี้ ทายาทรุ่นหลังเป็นนักธุรกิจที่มีชื่อเสียง คนดีไม่ได้ดี ส่วนคนชั่วกลับได้ดีรุ่นสู่รุ่น นายว่าเรื่องกรรมตามสนองมันกลับตาลปัตรหรือเปล่าล่ะ”
ซูเฉิงเฟิงเถียงไม่ออกไปชั่วคราว
ซูโสว่เต้าที่อยู่ข้างๆ อดถามไม่ได้ “ปู่ไหม้ ถ้าเป็นอย่างที่คุณพูด กรรมตามสนองไม่มีจริง แต่ทำไมครอบครัวนี้มีทั้งดีและชั่ว มันเพราะอะไรกันแน่ครับ”
ไหม้เฉิงซินยิ้มบางๆ “โสว่เต้า คำถามของนายคือประเด็นสำคัญ ทำไมน่ะเหรอ ถ้านายไม่เข้าใจกฎเกณฑ์ นายก็ทำได้เพียงเงยหน้าก่นด่าว่าสวรรค์ไม่มีตา บวกกับอีกประโยค ‘คนดีมักอายุสั้น แต่คนชั่วกลับอายุยาวเป็นพันปี’ แต่นายเคยคิดไหม เพราะกรรมตามสนอง จึงไม่ทำให้คนดีมักอายุสั้น แต่คนชั่วกลับอายุยาวเป็นพันปี มันมีความขัดแย้งในตัวเอง”
ไหม้เฉิงซินพูดต่อ “ดวงกาลกิณี ไม่เพียงแต่จะไม่ดีต่อสามี ภรรยา รวมไปถึงทายาทรุ่นหลัง อีกทั้งสิ่งที่น่าเวทนาที่สุด เธอไม่เพียงแต่จะทำร้ายคนอื่น ตัวเธอเองยังไม่มีวาสนากับญาติพี่น้อง เมื่อถึงวัยชราต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยว เพราะฉะนั้นชีวิตเธอจึงทุกข์ทรมาน และรับโทษไม่จบไม่สิ้น”
“แม้ลูกชายทั้งสามของเธออกตัญญูมาก แต่ถ้าพูดกันเรื่องดวงชะตา หนทางในอนาคตของพวกเขา ก็โดนดวงชะตาของหญิงชราทำร้ายโดยไม่รู้ตัว”
“เพราะหญิงชราจากโลกนี้ไปเร็ว พวกเขาทั้งสามจึงไม่ต้องจบชีวิตเพราะเหตุนี้ และต่อมา จึงมีโอกาสเจริญรุ่งเรือง”
“ถ้าพวกเขาทั้งสามเป็นลูกกตัญญู รับแม่มาอยู่ด้วยเพื่อตอบแทนบุญคุณ ลูกชายทั้งสามคนอาจจะด่วนจากไป เพราะเหตุผลต่างๆ นานา ไม่แน่อาจจะตายต่อหน้าแม่ทั้งหมดเลยก็ได้”
“นี่อาจจะฟังดูเหมือนไร้สาระ เหลือเชื่อ แต่นี่คือดวงชะตาที่แท้จริง!”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...