ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2464
เขามองไหม้เฉิงซินจากนั้นจึงถามว่า “ลุง เทพมังกรถือกำเนิดที่ว่า ส่งผลกระทบกับผมมากแค่ไหน!”
“เรื่องนี้พูดยาก” ไหม้เฉิงซินพูดตรงๆ “ดวงชะตาของอีกฝ่ายแข็งแกร่งมาก ฉันไม่สามารถทำนายได้”
ซูเฉิงเฟิงมีท่าทีไม่ยอม เขาถามว่า “อย่าบอกนะว่าดวงชะตาของเขาแข็งแกร่งกว่าผม!”
ไหม้เฉิงซินพยักหน้า และพูดอย่างจริงจัง “ดวงชะตานี้แข็งแกร่งมาก เรียกได้ว่าไร้เทียมทาน ไม่มีใครสามารถเอาชนะดวงชะตาของเขาได้!”
ขณะซูเฉิงเฟิงกำลังตกใจ เขาอดพึมพำในใจไม่ได้ “ก่อนหน้านี้ฉันสงสัยมาตลอด ซูจือหยูกับตู้ไห่ชิงอาจจะยังมีชีวิตอยู่ และอาจได้รับความช่วยเหลือจากยอดฝีมือลึกลับที่ญี่ปุ่น ตอนนี้คุณท่านไหม้ มาพูดว่าเทพมังกรถือกำเนิดอะไรนี่อีก อย่าบอกนะว่าเป็นเขา!”
เมื่อคิดถึงตรงนี้ ซูเฉิงเฟิงสับสนในใจ ถ้าทั้งหมดเหมือนที่เขาคาดเดาไว้ งั้นยอดฝีมือลึกลับ ต้องเป็นศัตรูตัวฉกาจของเขาและตระกูลซู!
ขณะที่เขากำลังสับสน จู่ๆ เขาก็นึกถึงอู๋ตงไห่ เขารีบถามพ่อบ้านซูอานสุ้น “อู๋ตงไห่ล่ะ เขามาหรือยัง!”
ซูอานสุ้นรีบพูดว่า “คุณท่าน อู๋ตงไห่มาแล้วครับ ผมให้เขาอยู่ที่ห้องรับรองแขก เพื่อรอคำสั่งของคุณ”
ซูเฉิงเฟิงพูดโพล่งออกมา “รีบไปเรียกอู๋ตงไห่มาที่นี่เร็ว!”
ซูอานสุ้นพูดว่า “ได้ครับคุณท่าน ผมจะไปเดี๋ยวนี้!”
เมื่อซูอานสุ้นเดินออกไป ซูเฉิงเฟิงพูดกับไหม้เฉิงซิน “ลุง อู๋ตงไห่เป็นหัวหน้าตระกูลใหญ่ในซูหาง ก่อนหน้านี้เกิดเรื่องแปลกประหลาดกับครอบครัวเขา...”
พูดพลาง ซูเฉิงเฟิงก็เล่าวีรกรรมของอู๋ฉีให้ไหม้เฉิงซินฟัง
เมื่อไหม้เฉิงซินฟังจบ สีหน้าของเขาตกตะลึง และถามออกมาว่า “มีเรื่องแบบนี้จริงเหรอ!”
“จริงครับ!” ซูเฉิงเฟิงเอ่ยขึ้น “ตอนแรกผมไม่เชื่อเลย แต่หลังจากได้ดูวิดีโอ ผมถึงเชื่อ ผมแทบจะอ้วกออกมา!”
ไหม้เฉิงซินขมวดคิ้ว เขาพูดวิเคราะห์ว่า “พูดกันตามปกติ ถ้าเกิดเรื่องไม่คาดฝันกับใครสักคน ได้รับความกระทบกระเทือนทางจิตใจอย่างรุนแรง เขาน่าจะอาการกำเริบได้ทุกเมื่อ เป็นไปไม่ได้ที่อาการจะกำเริบเป็นเวลาแบบนี้...”
“ใช่ครับ!” ซูเฉิงเฟิงพูด “ดังนั้นผมจึงสงสัย ต้องมีใครใช้กลอุบายลับหลังแน่! แต่อู๋ตงไห่สืบหาไม่ได้ ดังนั้นผมอยากให้ลุงลองช่วยเขา ดูว่าจะสามารถหาเบาะแสอะไรได้หรือเปล่า เบาะแสพวกนี้สามารถนำมาปะติดปะต่อกันได้ไหม”
อู๋ตงไห่พูดอย่างกระอักกระอ่วน “ครับประธานซู คุณวางใจได้เลย!”
เมื่อพูดจบ เขารีบเดินไปอีกด้าน หยิบมือถือออกมาโทรหาพ่อบ้าน
หลังผ่านไปสิบนาที เฮลิคอปเตอร์ลำหนึ่ง ลงจอดในลานของคฤหาสน์ริมน้ำ อู๋ฉีที่เพิ่งทานเสร็จ ถูกอู๋ซินผู้เป็นพี่ชายประคองลงจากเฮลิคอปเตอร์
ซูอานสุ้นยื่นหน้ากากอนามัยให้อู๋ฉี พร้อมด้วยหมากฝรั่งหนึ่งขวด จากนั้นจึงกำชับว่า “เคี้ยวหมากฝรั่งขวดนี้ให้หมด ห้ามเหลือแม้แต่อันเดียว ใส่หน้ากากอนามัยแล้วค่อยเข้าไป!”
อู๋ฉีรู้ว่าอีกฝ่ายรังเกียจตนเอง ขณะที่เขากำลังอึดอัดใจ แต่ก็ไม่กล้าชักช้า เขารีบเปิดขวด และกรอกหมากฝรั่งใส่ปาก
เขาเคี้ยวอยู่นาน เคี้ยวจนเจ็บกราม ซูอานสุ้นจึงพูดว่า “รีบใส่หน้ากากอนามัย แล้วตามฉันเข้าไป!”
อู๋ฉีทำได้เพียงใส่หน้ากากอนามัยอย่างว่าง่าย เขาเดินเข้าไปในคฤหาสน์พร้อมอู๋ซิน ผู้เป็นพี่ชาย...
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...