ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2474
เมื่อเซียวฉางควนได้ยินอุณหภูมิ 39 องศากว่าๆ เขาเจ็บปวดใจมาก เขายื่นหน้าผากเข้าไปหาหน้าผากของหานเหม่ยฉิง หลังสัมผัสอยู่ครู่หนึ่ง เขาพูดโพล่งออกมาว่า “หน้าผากร้อนมาก เธอไปนั่งที่โซฟาก่อน เดี๋ยวฉันไปเอาผ้าขนหนูชุบน้ำมาให้”
หานเหม่ยฉิงพูดอย่างเกรงใจ “งั้นรบกวนนายด้วยนะฉางควน...”
เซียวฉางควนพูดอย่างจริงจัง “เธอกับฉันจะเกรงใจอะไรกันอีก ยังจำตอนที่เรียนมหาวิทยาลัยได้ไหม ฉันนอนป่วยที่หอพัก ไปเรียนไม่ได้ เธอโดดเรียน แล้วปีนกำแพงเข้ามาในหอพักชาย เพื่อมาดูแลฉันทั้งวัน”
หานเหม่ยฉิงได้ยิน เธอมีสีหน้าเขินอาย
เรื่องในอดีตที่เซียวฉางควนพูด แน่นอนว่าเธอจำได้ดี
เพราะครั้งนั้น ไม่ใช่แค่เซียวฉางควนป่วยธรรมดาๆ
ตอนนั้นทั้งคู่กำลังอยู่ในช่วงที่ความรักเบ่งบาน แต่นักศึกษาในสมัยนั้นค่อนข้างใสซื่อ ดังนั้นทุกคนจึงทำแค่จับมือกันเป็นครั้งคราว แล้วก็กอดกันริมแม่น้ำ ตอนที่ไม่มีคน
นอกจากนี้ ก็ไม่มีอะไรที่มากไปกว่านี้อีกแล้ว
แต่ตอนนั้นเซียวฉางควนป่วยหนักมาก หานเหม่ยฉิงกังวลจริงๆ ดังนั้นเธอจึงแอบเข้ามาในหอพักชาย เพื่อดูแลเขา
ตอนนั้นในหอพักชายมีเพียงแค่พวกเขาสองคน คู่รักที่ความรักกำลังเบ่งบาน จู่ๆ ก็มีโอกาสได้อยู่กันสองต่อสอง อีกอย่างตอนที่หานเหม่ยฉิงดูแลเซียวฉางควน หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่ทั้งสองจะใกล้ชิดกัน ไปๆ มาๆ ทำให้บรรยากาศค่อยๆ ร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ
ทั้งสองอยู่ในช่วงที่ทำให้คนหัวใจเต้นแรง ประมาณไม่กี่ชั่วโมง อุณหภูมิในตัวเซียวฉางควนค่อยๆ ลดลง แต่ทว่าความรู้สึกของทั้งสองคนกลับเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
ตอนนั้นเซียวฉางควนเป็นวัยรุ่นเลือดร้อน เขาจึงไม่สามารถอดทนได้ และใช้โอกาสตอนที่ตัวเองกำลังป่วย ช่วงชิงความบริสุทธิ์ของหานเหม่ยฉิง
แต่ทว่า เธอรู้สึกกระอักกระอ่วนที่จะตอบอะไรออกไปต่อหน้า เพราะเรื่องนี้ มันเกินกว่าคำว่าคลุมเครือ
อันที่จริงเซียวฉางควนมีความคิดไม่ดีเล็กน้อย เขาจงใจพูดถึงเรื่องในอดีต เพราะอยากเห็นท่าทีเขินอายของหานเหม่ยฉิง
เพราะสำหรับเขา ยิ่งหานเหม่ยฉิงเขินอายมากเท่าไร ก็ยิ่งยืนยันได้ว่าเธอยังรักเขามาก
เมื่อเห็นหานเหม่ยฉิงไม่พูดอะไร เขารีบกระแอมออกมา และถามว่า “เหม่ยฉิง ทำไมเธอไม่พูดอะไรเลย ตอนที่เธอไปดูแลฉันที่หอพักชาย เธอลืมไปแล้วเหรอ ให้ฉันช่วยฟื้นความจำอย่างละเอียดดีไหม”
หานเหม่ยฉิงทั้งอายและร้อนใจ เธอรีบพูดว่า “นาย...นายจะไปเอาผ้าขนหนูชุบน้ำมาให้ฉันไม่ใช่เหรอ รีบไปสิ...”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...