ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2475
“อ้อๆๆ!” ถึงเซียวฉางควนจะรู้สึกหมดสนุก แต่ก็แสร้งทำเป็นเข้าใจขึ้นมาทันที เขาตบหัวตัวเอง จากนั้นจึงถอนหายใจแล้วพูดว่า “โอ๊ย เธอดูสมองฉันสิ เอาแต่คิดเรื่องในอดีต จนลืมเรื่องสำคัญไปเลย”
เขารีบพูดขึ้นมาอีกว่า “เหม่ยฉิง นั่งรอฉันก่อนนะ เดี๋ยวฉันไปเอาผ้าขนหนูชุบน้ำมาให้!”
หานเหม่ยฉิงรีบพูดว่า “ชั้นหนึ่งมีห้องน้ำ เดินไปแล้วเลี้ยวซ้าย”
“โอเค!”
เมื่อเห็นเซียวฉางควนเดินไปห้องน้ำ หานเหม่ยฉิงถึงกับโล่งอก
อันที่จริงเธอรู้จุดประสงค์ของเซียวฉางควน
พูดตรงๆ เซียวฉางควนไม่ได้เป็นเพียงแค่ผู้ชายคนแรกของเธอ เขายังเป็นผู้ชายคนเดียว ที่เธอรักมาตลอดชีวิต ดังนั้นในใจของเธอจึงรอคอยและเพ้อถึงเซียวฉางควน
แต่เพราะเธอได้รับการอบรมมาอย่างดี และเป็นผู้หญิงสง่างามมาตลอดชีวิต
ถึงเธอรู้ว่าตอนนี้เซียวฉางควนกับหม่าหลันจะแยกกันอยู่ แต่การสมรสของพวกเขายังคงอยู่ สำหรับเรื่องนี้ เธอคิดว่ายังไงตัวเองก็ไม่สามารถทำผิดหลักการได้
ถึงแม้ตอนนั้นหม่าหลันจะใช้ร่างกาย เข้ามาแทรกความรู้สึกระหว่างเธอกับเซียวฉางควน อย่างหน้าไม่อาย แต่เธอไม่มีทางทำแบบนั้น
ตอนที่เธอกำลังหดหู่ใจ เซียวฉางควนเดินมาพร้อมกับผ้าขนหนูชุบน้ำ
เซียวฉางควนเอาผ้าขนหนูเช็ดหน้าผากให้เธอ พลางพูดว่า “นี่เหม่ยฉิง ฉันซื้ออาหารที่ย่อยง่ายมาให้เธอ เดี๋ยวฉันพาเธอไปพักผ่อนที่ห้อง แล้วค่อยป้อนอาหารให้เธอกิน เธอกินยาลดไข้ไปแล้ว อีกไม่นานไข้น่าจะลดลง”
หานเหม่ยฉิงพยักหน้า “ลำบากนายแล้วฉางควน เอาจริงๆ ฉันก็หิวนิดหน่อย ไม่ได้กินอะไรมาทั้งวัน”
เซียวฉางควนรีบพูดว่า “เฮ้อ ทำไมเธอไม่รีบบอกให้เร็วกว่านี้ เธอป่วย ควรจะบอกฉันทันที แต่ดูเธอสิ ถ้าฉันไม่ถามในวีแชท เธอคงไม่พูดความจริงกับฉัน!”
หานเหม่ยฉิงพยักหน้าอย่างซาบซึ้ง
เธอปลื้มใจกับการดูแลเอาใจใส่ของเซียวฉางควนมาก โดยเฉพาะตอนป่วย ไม่รู้ความรู้สึกต้องการที่พึ่งพา ผุดขึ้นมาจากไหน
จากนั้นเธอจึงพูดอย่างเขินอาย “ขอบใจนะฉางควน”
เซียวฉางควนหัวเราะ แล้วพูดว่า “เธอกับฉันยังต้องพูดขอบคุณกันอีกเหรอ ตอนนั้นเธอก็ดูแลฉันแบบนี้ไม่ใช่หรือไง”
เมื่อหานเหม่ยฉิงได้ยิน สีหน้าของเธอแดงระเรื่อ
เธอพูดเบาๆ อย่างเหนื่อยใจ “นั่นเป็นเรื่องในอดีตแล้ว นายไม่ต้องเอามาพูดหรอก...”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...