เมื่อเห็นว่าหานเหม่ยฉิงยอมให้ตัวเองพาไปที่ห้องนอน เซียวฉางควนดีใจเหมือนดอกไม้กำลังเบ่งบาน
ตั้งแต่หานเหม่ยฉิงกลับมา เซียวฉางควนรอคอยที่จะหวนคิดถึงอดีตที่หวานชื่น กับเธอมาตลอด ในที่สุดวันนี้ก็เริ่มมีสัญญาณแล้ว
โดยปกติหานเหม่ยฉิง เป็นคนสง่างาม และเป็นคนที่ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร จะใกล้ชิดผู้หญิงแบบนี้ ไม่ใช่เรื่องง่าย
แต่เซียวฉางควนรู้ดี ผู้หญิงจิตใจแข็งแกร่งสักแค่ไหน เมื่อป่วยขึ้นมา ก็จะกลายเป็นสาวงาม ที่ต้องการการปกป้องจากผู้ชาย
ในช่วงเวลาแบบนี้ถึงผู้หญิงจะแข็งแกร่งแค่ไหน ก็ต้องถอดเกราะป้องกันตัวเองออกอยู่ดี
เซียวฉางควนประคองหานเหม่ยฉิง เข้ามาในลิฟต์ของคฤหาสน์อย่างใส่ใจ จนมาถึงชั้นสาม
หลังจากหานเหม่ยฉิงบอกให้เซียวฉางควน พาเธอมาในห้องนอน เซียวฉางควนช่วยเธอให้นั่งพิงหัวเตียง
เขาเอาหมอนดันหลังให้เธออย่างใส่ใจ ให้เธอได้พิงหมอนนุ่มๆ ตรงหัวเตียงอย่างสบาย
เมื่อหานเหม่ยฉิงเอนตัวลง เธอพูดกับเซียวฉางควนอย่างอ่อนแรง “ฉางควน ฉันยังหนาวมาก นายช่วยห่มผ้าให้ฉันหน่อยสิ”
เซียวฉางควนพูดอย่างจริงจัง “เหม่ยฉิง ตอนนี้เธอไข้สูง ถ้าเอาแต่ห่มผ้าจะไม่ดีนะ ร่างกายจะไม่สามารถระบายความร้อนออกมาได้ ไม่งั้นอุณหภูมิในร่างกายของเธอจะสูงขึ้นได้”
หานเหม่ยฉิงพยักหน้า เธอพูดอย่างเหนื่อยใจ “แต่ตอนนี้ฉันหนาวมากจริงๆ หนาวตั้งแต่หัวจรดเท้า ตัวสั่นตลอดเวลา นายช่วยห่มผ้าให้ฉันหน่อยสิ...”
เซียวฉางควนถอนหายใจ แล้วพูดว่า “เอางี้ ฉันห่มผ้าให้เธอ จะได้อุ่นๆ ฉันจะไปเตรียมน้ำอุ่นให้เธอในห้องน้ำ แล้วจะมาป้อนข้าวเธอ อีกเดี๋ยวเธอจะได้ไปแช่น้ำในอ่าง”
เมื่อพูดจบ เซียวฉางควนรีบเข้าไปในห้องน้ำ เปิดวาล์วผสมระหว่างน้ำร้อนและน้ำเย็น ที่อ่างอาบน้ำ เขาลองสัมผัสอุณหภูมิน้ำ เมื่อไม่มีปัญหา จึงรีบออกมาข้างนอก เขาพูดกับหานเหม่ยฉิงที่อยู่บนเตียงว่า “เหม่ยฉิง เดี๋ยวฉันป้อนข้าวเธอก่อน กินอะไรสักหน่อย จะได้มีภูมิต้านทาน!”
หานเหม่ยฉิงพยักหน้าอย่างอ่อนล้า “ฉันเป็นไข้ เหมือนไม่ค่อยอยากอาหาร นายป้อนโจ๊กข้าวฟ่างให้ฉันก็พอแล้ว”
“ได้!” เซียวฉางควนรีบพูดว่า “โจ๊กอุดมไปด้วยคาร์โบไฮเดรต ในเวลาแบบนี้ สามารถบำรุงร่างกายได้ อีกอย่างมันดีต่อกระเพาะด้วย เหมาะสำหรับคนป่วย เธอรู้ไหมกว่าจะได้โจ๊กข้าวฟ่างถ้วยนี้มา ฉันไปร้านอาหารตั้งหลายร้าน”
หานเหม่ยฉิงพูดอย่างซาบซึ้ง “ฉันทำให้นายหนักใจแล้ว...”
“ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร!” เซียวฉางควนรีบเปิดฝาชามโจ๊กข้าวฟ่าง และหยิบช้อนที่ทางร้านให้มา เขาตักขึ้นมา และชิมเล็กน้อย “อืม กำลังพอดี เหม่ยฉิง กินตอนอุ่นๆ จะได้ทานเยอะๆ!”
พูดพลาง เขาก็ตักโจ๊กขึ้นมา และยื่นไปตรงปากหานเหม่ยฉิง

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...