ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2479
เขาเรียกหานเหม่ยฉิง แต่ยังไม่ทันได้พูดจบ เซียวฉางควนตกใจกับสิ่งที่เห็นตรงหน้า
ตอนนี้หานเหม่ยฉิงลงจากเตียง และกำลังยืนข้างเตียง
เธอถอดเสื้อขนเป็ดออกแล้ว ไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่เธอสวมชุดบ้าน แต่ตอนนี้แขนเสื้อทั้งสองข้าง ถูกพับขึ้นมาเหนือข้อศอก
และหานเหม่ยฉิงในตอนนี้ ไม่มีท่าทางของคนป่วยเมื่อครู่อีกแล้ว
ตอนนี้เธอกระปรี้กระเปร่ามาก สีหน้ามีเลือดฝาด...
ที่เวอร์ไปกว่านั้น ตอนนี้หานเหม่ยฉิง กำลังใช้แรงยื่นแขนทั้งสองข้าง เหมือนเธอยังไม่สะใจ จึงกระโดดอยู่กับที่สองครั้ง
เซียวฉางควนอึ้งมาก เขาตกใจอยู่นาน จึงตั้งสติได้ เขาถามอย่างตะกุกตะกัก “เอ่อ...เหม่ยฉิง...เธอ...เธอลงจากเตียงได้ยังไง”
หานเหม่ยฉิงพูดอย่างสดชื่น “ฉางควน ฉันรู้สึกว่าตัวเองหายแล้ว! ต้องขอบคุณโจ๊กข้าวฟ่างของนาย!”
เซียวฉางควนรู้สึกว่าโลกมืดมน เขาพูดโพล่งออกมาว่า “ก็แค่โจ๊กข้าวฟ่าง จะได้ผลขนาดนี้ได้ยังไง...”
หานเหม่ยฉิงขยับร่างกาย พลางพูดว่า “แต่ตอนนี้ฉันรู้สึกว่าหายดีแล้วจริงๆ นะ ไม่ใช่แค่หายดี แต่ยังรู้สึกแข็งแรงกว่าตอนที่ยังไม่ป่วยซะอีก ตอนนี้ฉันไม่รู้สึกหนาวแล้ว แถมยังร้อนมากด้วย ยิ่งไปกว่านั้นฉันรู้สึกว่ามีแรงไปทั้งตัวเลย...”
“นี่...” เซียวฉางควนแทบจะร้องไห้ออกมา เขาพูดด้วยสีหน้าหดหู่ “นี่...นี่มันเกิดอะไรขึ้น อยู่มานานขนาดนี้ ยังไม่เคยได้ยินว่าโจ๊กข้าวฟ่างจะได้ผลขนาดนี้ นี่มันไม่สมเหตุสมผลเอาเสียเลย...”
หานเหม่ยฉิงเอามือข้างหนึ่งจับเอวไว้ ยกมืออีกข้างหนึ่งขึ้นสูงและเหยียดไปด้านข้าง เธอพูดด้วยสีหน้าปกติ “ฉันก็รู้สึกว่าประหลาดมาก เหมือนนายเอายาวิเศษของเซียน ใส่ลงไปในโจ๊กข้าวฟ่าง...”
เซียวฉางควนถอนหายใจ “ฉัน...ฉันจะเอายาวิเศษของเซียนมาจากไหนกันล่ะ...”
พูดพลาง เขารีบถามว่า “เหม่ยฉิง งั้น...งั้นเราจะแช่น้ำไหม”
หานเหม่ยฉิงส่ายหน้า เธอพูดอย่างเร่งเร้า “ฉางควน นายจะกลับบ้านกี่โมง!”
เธอดูเวลา พลางพูดว่า “นี่ยังไม่ดึกเลย เพิ่งหนึ่งทุ่มเอง คนที่ชอบวิ่งตอนกลางคืน เริ่มวิ่งตอนนี้กันทั้งนั้นแหละ วิ่งจนถึง 3-4 ทุ่มนู่น”
เซียวฉางควนเริ่มอยากตาย
“นี่มันเรื่องอะไรกัน เป็นไข้แล้วหายเร็วขนาดนี้ได้ตั้งแต่เมื่อไร ปกติหลังจากผ่านอาการไข้สูง ร่างกายต้องอ่อนแอมากไม่ใช่เหรอ แต่สิ่งที่เห็นตรงหน้า มันไม่สอดคล้องกับทฤษฎีเลย...”
ขณะที่เซียวฉางควนกำลังหดหู่และแปลกใจ หานเหม่ยฉิงพูดเร่งว่า “ฉางควน นายจะไปหรือเปล่า ถ้านายไม่ไป ฉันไปเอง ฉันทนไม่ไหวแล้ว!”
มีหรือที่เซียวฉางควนจะกล้าพูดว่าไม่ไป
“ถ้าไม่ไป หานเหม่ยฉิงไปวิ่ง แล้วฉันจะอยู่ในบ้านเธอได้เหรอ ถึงฉันอยู่ในบ้านเธอ ฉันอยู่คนเดียวจะทำอะไร จะให้ฉันไปแช่น้ำในอ่างอาบน้ำของเธอเหรอ ไม่ดูแปลกไปหน่อยหรือไง...”
เมื่อคิดได้เช่นนี้ เซียวฉางควนพูดด้วยสีหน้าขัดใจ “ได้สิ ในเมื่อเธออยากวิ่ง งั้นฉันจะไปเป็นเพื่อนเธอเอง!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...