ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2487

พอเย่เฉินพูดออกไป สีหน้าของคุณท่านซ่งรวมถึงฉินกางก็เปลี่ยนเป็นตื่นเต้นขึ้นมา

พวกเขารู้ดี ความจริงแล้วเย่เฉินกำลังช่วยพวกเขาเชื่อมสะพาน

ตระกูลอิโตะ ตอนนี้เป็นตระกูลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประเทศญี่ปุ่น และถ้าแปลงทรัพย์สินเป็นเงินหยวน จะได้เป็นล้านล้านเช่นกัน แต่ตระกูลซ่งกลับเป็นแค่ตระกูลที่พึ่งเข้าสู่หนึ่งแสนล้านเท่านั้น ตอนนี้ฉินกางยังอยู่ครึ่งทางจากเงินหนึ่งแสนล้าน

ดังนั้น ถ้าสามารถร่วมงานกับตระกูลอิโตะได้ สำหรับทั้งสองฝ่ายแล้ว เป็นอะไรที่ใฝ่สูงจริงๆ ถ้าหากตระกูลอิโตะสามารถร่วมงานกับพวกเขาได้จริง ก็จะทำให้พวกเขามีโอกาสเติบโตมากขึ้นอย่างแน่นอน！

แน่นอนว่านางาฮิโกะ อิโตะเข้าใจความหมายของเย่เฉิน ดังนั้นเขาจึงพูดอย่างแทบไม่ลังเลว่า“ในเมื่อคุณเย่พูดแบบนี้แล้ว งั้นตระกูลอิโตะของเราต้องพยายามอย่างเต็มที่ ร่วมมือพัฒนาไปกับคุณซ่งและคุณฉิน！”

พูดจบ เขาก็มองไปที่ซ่งหวั่นถิง แล้วพูดอย่างจริงจังว่า“คุณซ่งครับ ตอนนี้คุณเริ่มร่วมมือกับบริษัทนิปปอนสตีแล้วไม่ใช่หรอครับ？เดี๋ยวรอหลังจากที่โปรเจกต์ใหม่ของคุณเสร็จสิ้น โปรเจกต์พัฒนาอสังหาริมทรัพย์ทั้งหมดของตระกูลอิโตะ จะซื้อผลิตภัณฑ์ของตระกูลซ่งและบริษัทนิปปอนสตี นอกจากนี้ อู่ต่อเรือที่อยู่ภายใต้ชื่อของเรา จะย้ายรายการสั่งซื้อวัสดุเหล็กทั้งหมดมาที่คุณ！”

เมื่อซ่งหวั่นถิงได้ ก็ถึงกับอ้าปากตาค้างด้วยความตกใจ！

การร่วมมือระหว่างตระกูลซ่งและบริษัทนิปปอนสตี จะมุ่งเน้นไปที่วัสดุเหล็กชนิดพิเศษในอนาคต คำพูดของนางาฮิโกะ อิโตะประโยคนี้ เทียบเท่ากับการผูกมัดลูกค้าคุณภาพรายใหญ่อย่างแท้จริง กับอุตสาหกรรมวัสดุเหล็กของตระกูลซ่ง

ในสนามเศรษฐกิจที่แท้จริง สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือการหาลูกค้าคุณภาพให้ได้ ตัวอย่างเช่นบริษัทอย่างฟ็อกซ์คอนน์ ที่สามารถรวมกลุ่มกับบริษัทอย่างแอปเปิลได้ และสร้างมูลค่าส่งออกได้หลายหมื่นล้านในหนึ่งปี ลูกค้าดังกล่าว เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในอุตสาหกรรม