ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2493

ทั้งสามเดินไปตามเสียง แล้วพบกับชายวัยกลางคนที่รูปร่างแข็งแรง สวมกางเกงออกกำลังกายขาสั้นแล้วเสื้อแขนสั้น กำลังวิ่งเหยาะๆมาข้างหน้า

เย่เฉินอดที่จะมองไปที่ชายวัยกลางคนผู้นั้นไม่ได้ อีกฝ่ายมีสูงประมาณ1.8เมตร เขามีสัดส่วนที่ดีมาก อีกทั้งมีกล้ามเนื้อชัดทั่วร่างกาย ดูท่าทางเหมือนกับคนอายุสี่สิบต้นๆ

อีกทั้ง ท่ามกลางอากาศหนาวขนาดนี้อีกฝ่าย ยังส่วนเสื้อผ้าน้อยชิ้นออกมาวิ่ง ดูก็รู้ว่าสมรรถภาพร่างกายของเขาดีมาก

ยิ่งไปกว่านั้นคือ ผู้ชายคนนี้หล่อมาก อีกทั้งยังมีผมสั้นหนา ที่ดูมีสไตล์มาก

พอเซียวฉางควนเห็นผู้ชายคนนี้ เขารู้สึกตื่นตัวขึ้นมาทันที ด้านหนึ่งคอยมองสำรวจอีกฝ่ายตั้งแต่หัวจรดเท้า ด้านหนึ่งก็อดที่จะรู้สึกเสียความมั่นใจไม่ได้

เมื่อเทียบกับผู้ชายคนนี้แล้ว เซียวฉางควนเป็นผู้ชายวัยกลางคนธรรมดาๆอายุห้าสิบ ปกติไม่ออกกำลังกาย นับประสาอะไรกับความฟิต ไม่มีนิสัยการทานอาหาร และการออกกำลังกายที่เป็นระบบ บุคลิกภาพและความแข็งแกร่งห่างชั้นจากคนอื่นมาก

ในเวลานี้เองหานเหม่ยฉิงพูดด้วยใบหน้ายินดีปรีดา“โอ้ เหล่าเฮ่อ ทำไมคุณถึงอยู่ที่นี่ล่ะ？”

ชายวัยกลางคนที่ถูกเรียกว่าเหล่าเฮ่อยิ้มบางๆ แล้วพูดขึ้นมาว่า“ผมออกมาวิ่งน่ะครับ คิดไม่ถึงว่าจะเจอคุณ”

เซียวฉางควนยิ่งเห็นความแข็งแกร่งของอีกฝ่ายมากเท่าไร ในใจก็ยิ่งเกิดความน้อยใจมากเท่านั้น จึงอดที่จะถามขึ้นมาไม่ได้ว่า“เหม่ยฉิง ใครหรอครับ？”

หานเหม่ยฉิงรีบกล่าวแนะนำ“ฉางควน นี่คือเพื่อนร่วมงานของฉันที่มหาวิทยาลัยผู้สูงอายุค่ะ เหล่าเฮ่อ เฮ่อหย่วนเจียง เมื่อก่อนเหล่าเฮ่อเคยเป็นศาสตราจารย์ด้านเศรษฐศาสตร์และการจัดการที่MIT พึ่งกลับประเทศจีนเมื่อไม่นานมานี้ และทำหน้าที่เป็นรองคณบดีของมหาวิทยาลัยการเงินและเศรษฐศาสตร์จินหลิง ในขณะเดียวกันก็เป็นเขายังเป็นศาสตราจารย์รับเชิญที่มหาวิทยาลัยผู้สูงอายุอีกด้วย”

เย่เฉินที่ได้ยินว่าเป็นมหาวิทยาลัยการเงินและเศรษฐศาสตร์จินหลิง ก็แอบคิดในใจว่า“นี่เป็นมหาลัยที่ฉินเอ้าเสวี่ยนเรียนอยู่ไม่ใช่หรอ？”