ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2499
คำพูดของเซียวชูหรัน ทำให้เย่เฉินอดที่จะรู้สึกถึงความอบอุ่นไม่ได้
หลายปีมานี้ เซียวชูหรันอภัยให้เขามาเยอะมาก ถึงหลายปีก่อนเขาจะถูกคนเป็นหมื่นเป็นพันชี้หน้าด่า แต่เซียวชูหรันไม่เคยกล่าวโทษเขาแม้แต่คำเดียว ยิ่งไม่เคยมีความคิดที่จะหย่ากับเขา
ตอนนี้ เซียวชูหรันยังพูดในสิ่งที่อยู่ก้นบึ้งของหัวใจ ซึ่งมันทำให้เย่เฉินยิ่งซาบซึ้งเข้าไปใหญ่
แต่ว่า เขารู้ดี เซียวชูหรันไม่รู้ตัวตนของตัวเอง และไม่รู้ว่าชาติกำเนิดของตัวเอง รวมถึงโปรเจกต์การขนส่งทางทะเลที่ตัวเองกำลังวางแผนอยู่
เขาคาดว่า เซียวชูหรันน่าจะรู้สึกว่า ตนคงอยากจะทำธุรกิจที่เป็นบริษัทเล็กๆ และไม่รู้ว่าสิ่งที่ตนจะทำ เป็นโปรเจกต์ใหญ่ที่มีมูลค่ากว่าหมื่นล้าน
เย่เฉินไม่อยากให้เธอเป็นห่วงมากเกินไป จึงหัวเราะแล้วพูดว่า“ได้ครับ ผมจะเชื่อฟังเมียจ๋านะครับ ไม่คิดเรื่องทำธุรกิจ และตั้งใจทำงานอยู่ที่บ้านต่อไป！”
เซียวชูหรันถึงกับโล่งใจ แล้วพูดอย่างยิ้มๆว่า“ดีค่ะ ถึงยังไงตอนนี้หน้าที่การงานของฉันยังถือได้ว่าโดดเด่นมาก จากนี้ไปฉันจะรับหน้าที่เลี้ยงดูครอบครัวเองค่ะ”
เย่เฉินพูดอย่างจริงจัง“แต่เมียจ๋าจะเหนื่อยมากไม่ได้นะ โปรเจกต์ของตี้เหากรุ๊ปใหญ่เกินไป ถ้าคุณทำงานไม่ทัน ก็ทำน้อยๆหน่อยนะครับ แบ่งให้บริษัทอื่นไปทำบ้างก็ได้”
“ไม่ได้หรอกค่ะ”เซียวชูหรันพูดอย่างจริงจัง“รองประธานหวังตงเสวี่ยนมอบโปรเจกต์ใหญ่ขนาดนี้มาให้ฉัน นั่นเป็นเพราะความเชื่อมั่นใจตัวฉันค่ะ ฉันจะทำให้คนอื่นผิดหวังได้ยังไงกัน โปรเจกต์นี้ฉันจะพยายามทำมันให้ดีที่สุดค่ะ”
พูดจบ เธอก็มองดูเวลา แล้วเอ่ยปากพูดขึ้นมาว่า“ฉันต้องรีบออกจากบ้านแล้วล่ะค่ะ หมูขี้เกียจอย่างคุณถ้ายังไม่อยากลุก ก็นอนอีกหน่อยเถอะค่ะ”
เย่เฉินลุกขึ้นมานั่ง แล้วบิดขี้เกียจ พลางพูดขึ้นมาว่า“ผมไม่นอนแล้วครับ”
เซียวชูหรันพยักหน้า แล้วพูดขึ้นมาว่า“งั้นคุณไปอาบน้ำก่อนเถอะค่ะ ฉันจะเปลี่ยนเสื้อผ้าไปบริษัทแล้ว”
เย่เฉินรีบพูดขึ้นมาว่า“อย่าลืมทานข้าวแล้วค่อยไปนะครับ”
เซียวชูหรันโบกมือไปมา“ฉันไม่ทานข้าวที่บ้านค่ะ เสียเวลา เดี๋ยวฉันสั่งอาหารให้ไปส่งที่บริษัทค่ะ พอฉันถึงบริษัทอาหารก็ถึงพอดี”
เซียวชูหรันรีบขับรถออกจากบ้าน หลังจากที่เย่เฉินอาบน้ำอย่างง่ายๆ ก็ล้วงมือถือออกมา โทรศัพท์หาหวงตงเสวี่ยน
ไม่ว่าธุรกิจการขนส่งทางทะเลจะให้หวังตงเสวี่ยนทำหรือไม่ เขาก็ต้องให้หวังตงเสวี่ยนออกความคิดเห็นให้เขา
เนื่องจาก หวังตงเสวี่ยนการจัดการบริหาร งานด้านนี้เธอมีประสบการณ์มากกว่าเย่เฉินมาก
เมื่อโทรติด เสียงของหวังตงเสวี่ยนก็ลอดผ่านมาจากปลายสาย“คุณชายคะ ทำไมคุณถึงโทรหาฉันเช้าขนาดนี้คะ？”
เย่เฉินถามเธอ“ตงเสวี่ยน คุณยังอยู่ที่ฮ่องกงไหม？”
“ใช่ค่ะ”หวังตงเสวี่ยนพูด“ฉันกำลังสะสางเรื่องทางฝั่งฮ่องกงค่ะ ใกล้จะเสร็จแล้วล่ะค่ะ ถ้าคุณชายมีเรื่องด่วน ฉันสามารถรีบบินกลับไปตอนกลางวันได้เลยค่ะ”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...