เย่เฉินคาดคิดไม่ถึงจริงๆ เฮ่อหย่วนเจียงที่พึ่งรู้จักเมื่อวาน ปรากฏว่าเขายังเป็นผู้เชี่ยวชาญในด้านเศรษฐศาสตร์อีกด้วย
เขาต้องการคนแบบนี้มานานแล้ว แต่ก็หาไม่เจอ แต่ในเวลานี้เขากลับเจอคนแบบนี้ได้อย่างง่ายดาย และในเวลาเดียวกันเขาก็รู้สึกวิตกกังวลแทนพ่อตาของตัวเองด้วย
เขารู้ดี ความรักของพ่อตาอย่างเซียวฉางควนมีต่อคุณน้าหานนั้น มันมาจากใจจริง
แต่พูดตามตรง พ่อตาของเขามีนิสัยที่ขี้ขลาด และโดนหม่าหลันค่อยกดขี่อยู่ตลอดเวลา ด้านหนึ่งก็คิดที่จะรื้อฟื้นความสัมพันธ์กับหานเหม่ยฉิง ส่วนอีกด้านหนึ่งก็ไม่กล้าที่จะหย่ากับหม่าหลัน ถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไป ความสัมพันธ์ของเขากับหานเหม่ยฉิงคงเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน
แต่เฮ่อหย่วนเจียงนั้นต่างออกไป
ผู้ชายคนนี้ไม่เพียงแค่มีการศึกษาสูง ยังมีความสามารถสูงด้วย บุคลิกภายนอกและการใช้ชีวิตของเขานั้นดีกว่าเซียวฉางควนมากๆ และเขาไม่มีตัวภาระอย่างหม่าหลัน ถ้าเขาตามจีบหานเหม่ยฉิงอย่างจริงจัง การที่เซียวฉางควนจะชนะใจหานเหม่ยฉิงได้นั้นก็คงจะน้อยลงเรื่อยๆ
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะส่ายหัว อนาคตของเซียวฉางควนนั้นอยู่ที่มือของเขาเพียงคนเดียว ถ้าเขาไม่กล้าที่จะเผชิญหน้ากับมัน ความสุขของเขาก็จะหายไป และเรื่องนี้ก็โทษใครไม่ได้
ตอนนี้ สิ่งสำคัญที่สุดที่ตัวเองต้องทำก็คือ หาวิธีต่างๆเพื่อคุยกับเฮ่อหย่วนเจียง ดูสิว่าจะสามารถทำให้เขามาทำงานกับตัวเองได้หรือเปล่า
จากนั้น เขาก็รีบส่งข้อความไปให้หวังตงเสวี่ยน และสั่งว่า:"ตงเสวี่ยน คุณช่วยนัดเวลาพบหน้าระหว่างฉันกับด็อกเตอร์เฮ่อหน่อย บอกเขาเลยว่าฉันอยากเจอหน้าเขา ถามเขาด้วยว่าเขาสะดวกตอนไหน"
หวังตงเสวี่ยนตอบอย่างรวดเร็ว:"คุณชาย ฉันต้องบอกฐานะที่แท้จริงของคุณกับด็อกเตอร์เฮ่อหรือเปล่า? หรือว่าแค่แจ้งฐานะที่คุณเปิดเผยในตอนนี้ให้เขาทราบ?"
เย่เฉินครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่และพูด:"คุณบอกเขาไปตามตรงเลย ว่าเจ้านายของคุณอยากเจอหน้าเขา"
หวังตงเสวี่ยนตอบกลับ:"ได้ค่ะ คุณชาย ฉันรู้แล้ว"
เย่เฉินรอได้ประมาณสิบนาที ทางฝั่งหวังตงเสวี่ยนก็ตอบกลับมา:"คุณชาย ด็อกเตอร์เฮ่อบอกว่าเวลาเก้าโมงครึ่งถึงสิบโมง คุณโอเคไหม ถ้าคุณอยากเจอหน้าเขา สามารถไปหาเขาที่ห้องทำงานของเขาได้เลย"
คนขับรีบพูดทันที:"คุณครับ ไม่ต้องลำบากขนาดนี้ก็ได้ เพราะฉันจะจอดรออยู่ตรงนี้ ยังไงซะพวกคุณก็เข้าไปมหาลัยจากประตูนี้ ก็ต้องออกมาจากมหาลัยที่ประตูนี้เหมือนกัน"
ไหม้เค่อครุ่นคิดชั่วครู่ก็รู้ว่ามันเป็นอย่างนั้นจริงๆ เขาก็เลยพยักหน้าและก้าวเข้าไปในมหาวิทยาลัยการเงินและเศรษฐศาสตร์จินหลิงพร้อมกับคุณทวดของตัวเอง
ทันทีที่เขาเข้าไปในมหาวิทยาลัย เขาก็ได้ยินเสียงสตาร์ทเครื่องยนต์ดังมาจากด้านหลังทันที และได้ยินเสียงรถยนต์ที่วิ่งด้วยความเร็วจนเกิดเสียงล้อรถยนต์เสียดสีกับพื้นถนนด้วย
เขาหันกลับไปมองทันที เขาเห็นรถแท็กซี่ที่ตัวเองเหมาไว้ในราคา 2000 หยวน หายตัวไปอย่างรวดเร็ว
ไหม้เค่อรู้สึกโกรธมากๆและตะโกนออกไปทันที:"นี่! ไอ้สารเลว หยุดรถเดี๋ยวนี้!"
ไหม้เฉิงซินหัวเราะ และตบไหล่ของเขาเบาๆ และพูดสั่งสอนอย่างจริงใจ:"เสียเงินฟาดเคราะห์ มันเป็นเรื่องดี ไม่ต้องโกรธมากขนาดนี้ก็ได้"

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...