ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2511
หลังจากที่เฮ่อหย่วนเจียงพูดเรื่องเหล่านี้ออกมา เย่เฉินก็เข้าใจได้ทันที ถ้าจะเกลี้ยกล่อมให้เขามาร่วมมือกับตัวเอง มันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้อีกแล้ว
และเขาก็เข้าใจเหตุผลข้อหนึ่งนั้นก็คือ สุภาพบุรุษจะไม่ทำเรื่องที่ทำให้คนอื่นลำบากใจ
เขาไม่ได้พยายามพูดเกลี้ยกล่อมอีก และพูดอย่างจริงจัง:"ด็อกเตอร์เฮ่อ ฉันเข้าใจความหมายของคุณ ต้องขอโทษจริงๆ ฉันทำเรื่องนี้บุ่มบ่ามมากจนเกินไป"
เฮ่อหย่วนเจียงรีบโบกมือทันที:"เรื่องนี้ไม่โทษคุณ มันเป็นปมในหัวใจของฉันเอง ในเมื่อฉันเคยสัญญาไว้กับภรรยาที่เสียชีวิตไปแล้ว ฉันจำเป็นต้องทำตามสัญญา ฉันไม่สามารถผิดสัญญาเรื่องนี้ได้ ดังนั้นฉันก็หวังว่าคุณจะไม่โทษฉัน"
เย่เฉินรีบพูดทันที:"ด็อกเตอร์เฮ่อ ฉันไม่โทษคุณหรอก ฉันเข้าใจการตัดสินใจของคุณจริงๆ"
เฮ่อหย่วนเจียงยิ้มอย่างมีความสุข จากนั้นก็คิดอะไรบางอย่างออก และพูดกับเย่เฉิน:"เย่เฉิน อันที่จริง ถ้าคุณอย่าให้ตระกูลเย่อยู่เหนือตระกูลซู คุณไม่จำเป็นต้องลำบากเพื่อไปทำธุรกิจด้านการขนส่งทางทะเลด้วยตนเอง"
เย่เฉินถามด้วยความสงสัย:"ด็อกเตอร์เฮ่อ ความหมายของคุณคือ?"
เฮ่อหย่วนเจียงพูดอย่างจริงจัง:"ฉันคิดว่าคุณควรไปอเมริกาเพื่อไปหาคุณปู่ของคุณ ถ้าคุณได้รับความช่วยเหลือจากคุณปู่ คุณก็ไม่จำเป็นต้องกลัวตระกูลซูหรือตระกูลเย่เลย ถึงแม้ตระกูลซูกับตระกูลเย่จะร่วมมือกัน ก็สู้คุณปู่ของคุณไม่ได้"
เมื่อเย่เฉินได้ยินก็ตกตะลึงทันทีและถามออกมาทันที:"ด็อกเตอร์เฮ่อ คุณปู่ของฉัน...เขาแข็งแกร่งขนาดนั้นเลยเหรอ?"
เฮ่อหย่วนเจียงพูดอย่างจริงจัง:"แข็งแกร่ง? ไม่ใช่แค่แข็งแกร่งอย่างเดียว! ตระกูลผู้มั่งคั่งที่สุดในโลกมีสามตระกูล ทุกตระกูลร่ำรวยและมีอำนาจมากๆ หนึ่งคือตระกูลรอธส์ไชลด์ของยุโรป สองคือราชวงศ์ซะอูดในตะวันออกกลาง และอีกหนึ่งตระกูลก็คือตระกูลอานที่เป็นคนจีนในอเมริกา!"
ขณะพูด เฮ่อหย่วนเจียงก็พูดอีกว่า:"คุณรู้ไหมว่าแม่ของคุณสร้างความมั่งคั่งให้ตระกูลอานมากเท่าไหร่?"
เย่เฉินส่ายหัวและถอนหายใจด้วยความละอาย:"ด็อกเตอร์เฮ่อ ฉันขอพูดตามตรง ฉันไม่รู้เรื่องในตระกูลของคุณปู่เลย เหตุผลแรกคือตอนนั้นฉันยังเด็กเกินไป ถึงแม้คุณแม่จะเคยพาฉันไปที่บ้านของคุณปู่หลายรอบ แต่ฉันไม่ค่อยรู้เรื่องของตระกูลคุณปู่เลย และอีกเหตุผลหนึ่งก็คือ ในความทรงจำของฉัน ความสัมพันธ์ของคุณแม่กับคุณปู่ดูเหมือนไม่ค่อยดีนัก"
"ใช่"เฮ่อหย่วนเจียงพยักหน้าและพูด:"ตอนนั้นพ่อกับแม่ของคุณคบหากัน และแม่ของคุณก็เดินทางกลับมาในประเทศ และแต่งเข้าตระกูลเย่ คุณปู่ของคุณไม่พอใจเรื่องนี้มากๆ เพราะคุณปู่ของคุณดูถูกตระกูลเย่ คุณปู่ของคุณรู้สึกว่าตระกูลเย่ไม่คู่ควรเป็นดองญาติกับเขา"
"ธุรกิจอื่นๆที่อยากจะได้เงินเยอะขนาดนี้ ธุรกิจเหล่านี้ไม่รู้ว่าต้องไปของเงินลงทุนจากมหาเศรษฐีและนักลงทุนรายย่อยมากแค่ไหนกว่าจะได้เงินขนาดนี้ แต่สมัยนั้นเงินที่แม่ของคุณเอาออกมา ล้วนแต่เป็นเงินของตระกูลอาน!"
"นอกจากนี้ การพัฒนาของซิลิคอนแวลลีย์ในหลายปีที่ผ่านมา ฉันเชื่อว่าคนส่วนใหญ่เคยได้ยิน มีบริษัทระดับท็อป500เริ่มต้นธุรกิจจากที่นี่ และบริษัทITระดับแนวหน้าก็เริ่มต้นธุรกิจจากที่นี่เหมือนกัน
"บริษัทชั้นนำต่างๆเช่น กูเกิล แอปเปิล ยาฮู Cisco ออราเคิล เทสลา ต่างก็เริ่มต้นธุรกิจทีละขั้นๆจากซิลิคอนแวลลีย์"
"พวกเขาสามารถดำเนินธุรกิจจนถึงวันนี้ มูลค่าตลาดหลักทรัพย์เพิ่มขึ้นเป็นหลายพันหลายหมื่นเท่า หุ้นของบริษัทก็เพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล!"
"ผู้ถือหุ้นคนหนึ่ง ถ้าเขาซื้อหุ้นของแอปเปิลเมื่อยี่สิบปีที่แล้ว รายได้ของเขาในตอนนี้ก็คงเพิ่มขึ้นสามร้อยถึงสี่ร้อยเท่า"
"แต่คุณรู้ไหม ก่อนที่คุณจะเกิด ตอนนั้นแม่ของคุณใช้ธุรกิจเงินร่วมลงทุนในการไปลงทุนที่บริษัทแอปเปิลด้วย!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...