ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2513
ในเวลานี้ เฮ่อหย่วนเจียงถอนหายใจและพูดเบาๆ:"ความสำเร็จของแม่คุณในตอนนั้น ไม่สามารถพูดทั้งหมดออกมาโดยเวลาอันสั้น ถ้าคุณมีโอกาสไปที่ซิลิคอนแวลลีย์ หาเจ้าของบริษัทชั้นนำสักคน และบอกพวกเขาว่าแม่ของคุณชื่ออานเฉิงซี พวกเขาจะปฏิบัติต่อคุณเหมือนคุณเป็นแขกอันทรงเกียรติ และพวกเขาก็จะต้อนรับคุณอย่างดีแน่นอน..."
เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ:"ถ้าฉันไม่ได้เจอคุณ ฉันก็คงไม่ได้รู้เรื่องต่างๆเกี่ยวกับคุณแม่..."
เฮ่อหย่วนเจียงมองหน้าเขา ยิ้มเบาๆและพูด:"แม่ของคุณมีสายตาที่เฉียบแหลม มีความคิดที่ก้าวไกล คนอย่างพวกเราตามเธอไม่ทันจริงๆ"
"ในสมัยนั้น พวกเราไม่เข้าใจด้วยซ้ำว่าแม่คุณทำไมถึงลงทุนบริษัทเหล่านั้น หลายบริษัทที่แม่ของคุณลงทุนนั้น ในสายตาพวกเรามันไม่มีศักยภาพในการพัฒนาเลย"
"ยกตัวอย่างเช่นบริษัทแอปเปิล ตอนที่แม่ของคุณไปลงทุน พวกเรารู้สึกว่าบริษัทนี้ไม่มีอนาคต เพราะสมัยนั้นไม่มีiphone แม้แต่iPodก็ยังไม่มีเลย บริษัทแอปเปิลในตอนนั้นบริหารงานไม่ค่อยดีนัก"
"ในเวลานั้น พ่อและแม่ของคุณได้กลับมาที่ประเทศจีนเพื่อคลอดคุณ จ็อบส์ก็พึ่งจะได้กลับมาบริหารบริษัทแอปเปิล ทุกคนคิดว่าบริษัทแอปเปิลคงยากที่จะกลับมายิ่งใหญ่อีกครั้ง เมื่อแม่ของคุณทราบเรื่องที่จ็อบส์ต้องการระดมเงินทุน เธอก็บินมาที่อเมริกาเลย เธอไปนั่งคุยกับจ็อบส์ในช่วงบ่าย และตัดสินใจที่จะลงทุนกับเขาทันที"
"คนที่มองการณ์ไกลแบบนี้ เก่งกว่าคนทั่วไป 99.9% คนประเภทนี้ถ้าอยู่ในด้านธุรกิจ ก็จะเป็นผู้เชี่ยวชาญและเป็นนักวางกลยุทธ์การลงทุนอย่างแท้จริง!"
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ เฮ่อหย่วนเจียงหัวเราะเบาๆและพูดอีกว่า:"แม้แต่ตระกูลรอธไชลด์ที่ครองอำนาจมาสองร้อยกว่าปี ก็ให้ความนับถือแม่ของคุณ คุณไม่รู้หรอกว่าสมัยนั้นตระกูลรอธไชลด์หวังจะแต่งงานกับตระกูลอานมากแค่ไหน..."
เย่เฉินพยักหน้า แต่ก็พูดอย่างหนักแน่น:"ด็อกเตอร์เฮ่อ ขอบคุณมากๆ แต่ฉันยังไม่คิดจะไปเจอคุณปู่ เพราะฉันกับเขาเจอหน้ากันไม่กี่ครั้ง และมันผ่านมาหลายปีแล้ว บางทีเขาอาจจะไม่คิดว่าฉันเป็นคนในครอบครัวก็ได้ และก็เป็นอย่างที่คุณพูด สมัยนั้นเขาก็ไม่ชอบเรื่องที่คุณแม่แต่งงานกับคุณพ่อ บางทีเขาอาจจะไม่อยากเจอฉันก็ได้"
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ เย่เฉินหัวเราะเยาะตัวเองและพูด:"ถึงแม้หลายปีที่ผ่านมา ฉันเป็นแค่ไอ้ยากจนคนหนึ่ง แต่ตอนนี้ ฉันหวังว่าจะใช้ความสามารถของตัวเองเดินไปข้างหน้าทีละก้าวๆ ไม่ว่าจะเป็นตระกูลซูหรือตระกูลเย่ หรือว่าตระกูลชั้นนำอื่นๆ ถ้าพวกเขามีส่วนเกี่ยวข้องกับการเสียชีวิตของพ่อกับแม่ ฉันหวังว่าจะใช้ความสามารถของตัวเอง เอาชนะพวกเขาด้วยมือของตัวเอง!"
เมื่อเฮ่อหย่วนเจียงได้ยินคำพูดเหล่านี้ของเย่เฉิน เขาก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจและพูด:"เย่เฉิน ฉันเข้าใจความคิดของคุณ และเข้าใจการตัดสินใจของคุณ แต่ว่าด้วยความแข็งแกร่งที่คุณมีในตอนนี้ ถ้าจะทำเรื่องเหล่านี้ได้สำเร็จ มันยังอีกยาวไกล!"
ขณะพูด เขาก็พูดเสริมอีกว่า:"การขนส่งทางทะเลเป็นโปรเจกต์ที่สำคัญมากๆ การลงทุนคงใช้เงินสูงถึงหลายหมื่นล้าน ฉันแนะนำให้คุณระมัดระวังกับการลงทุนครั้งนี้ด้วย"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...