ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2514
เฮ่อหย่วนเจียงรู้สึกว่าในมือของเย่เฉินมีแค่ตี้เหากรุ๊ปและมีเงินแค่หนึ่งหมื่นล้านเท่านั้น
ถ้าเอาทั้งสองอย่างมาร่วมกัน มันก็มีมูลค่าแค่หนึ่งแสนล้านกว่าๆเท่านั้น ถ้าเขาอยากจะต่อกรกับตระกูลเย่หรือตระกูลซู โอกาสชนะแทบจะเป็นศูนย์
ในเวลานี้เย่เฉินหัวเราะเบาๆและพูดว่า:"ด็อกเตอร์เฮ่อ ฉันขอพูดตามตรง ในมือของฉันยังมีเงินสดอยู่หลายหมื่นล้าน และฉันยังมีบริษัทผลิตยาอีกด้วย ตอนนี้บริษัทนี้กำลังไปได้ดี และได้กำไรปีละหลายหมื่นล้าน ปีหน้าอาจจะได้กำไรเกินแสนล้าน เงินส่วนนี้มันเพียงพอที่จะให้ฉันไปดำเนินโปรเจกต์นี้"
เฮ่อหย่วนเจียงถามด้วยความประหลาดใจ:"คุณยังมีบริษัทผลิตยาที่ทำกำไรได้ปีละหมื่นล้านเหรอ?! บริษัทนั้นชื่ออะไร?"
เย่เฉินเอ่ยปากพูด:"บริษัทผลิตยาเก้าเสวียน ไม่ทราบว่าด็อกเตอร์เฮ่อเคยได้ยินบริษัทนี้ไหม?"
เฮ่อหย่วนเจียงรู้สึกตกใจมากๆและเอ่ยปากพูด:"คือบริษัทที่ผลิตยากระเพาะเก้าเสวียนใช่ไหม?!"
เย่เฉินพยักหน้า:"ใช่ครับ ตอนนี้ผลิตภัณฑ์หลักของพวกเราก็คือยากระเพาะเก้าเสวียน"
"โอ้พระเจ้า!"เฮ่อหย่วนเจียงอุทานออกมาและพูด:"ตอนนี้ยากระเพาะเก้าเสวียนเป็นยาที่รู้จักไปทั่วโลก! ฉันมีปัญหาเรื่องกระเพาะกับลำไส้เล็กน้อย ช่วงก่อนฉันก็กินยานี้ไปห่อหนึ่ง อาการก็หายไปเลย เมื่อก่อนฉันไม่กล้ากินอาหารดิบ ไม่กล้ากินของเย็น ไม่กล้ากินของเผ็ด ตอนนี้ฉันมียากระเพาะเก้าเสวียน ไม่ว่าจะเป็นอาหารเสฉวนหรืออาหารหูหนาน หม้อไฟจุงกิง อาหารญี่ปุ่น ฉันก็ทานได้อย่างสบาย..."
ขณะพูด เขาก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจและพูด:"พูดจากใจจริง ตอนนี้เป็นโอการที่ดีที่คุณจะเริ่มธุรกิจการขนส่งทางทะเล ตอนนี้ตลาดในส่วนนี้ก็ยังว่างอยู่ และคุณก็มีเงินสดด้วย คุณสามารถสร้างกองเรือขนส่งขนาดใหญ่ได้อย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ดำเนินและพัฒนาธุรกิจได้อย่างรวดเร็วเช่นกัน..."
"น่าเสียดายที่ฉันไม่สามารถผิดคำสัญญาเพื่อไปช่วยคุณ และมหาวิทยาลัยการเงินและเศรษฐศาสตร์จินหลิงก็คาดหวังในตัวฉันมากๆ พวกเขาหวังว่าฉันจะสามารถทำให้วิชาเศรษฐศาสตร์ของมหาวิทยาลัยการเงินและเศรษฐศาสตร์จินหลิง กลายเป็นวิชาที่ดีที่สุดในประเทศ และฉันก็อยากจะช่วยเหลือบ้านเกิดของตัวเอง และหวังว่าจะสามารถพัฒนาคนรุ่นใหม่ให้กับประเทศ..."
เย่เฉินพยักหน้าและพูด:"ด็อกเตอร์เฮ่อ เรื่องที่คุณพูดฉันเข้าใจดี เมื่อเทียบกันแล้ว งานที่คุณทำอยู่ในตอนนี้มันมีคุณค่าต่อสังคม และมันก็สำคัญต่อสังคมมากๆ ตัวฉันเองก็เข้าใจเรื่องนี้ดี!"
เฮ่อหย่วนเจียงนิ่งเงียบไปชั่วครู่ จู่ๆก็คิดอะไรบางอย่างออก พูดด้วยความดีใจ:"เย่เฉิน! ถ้าคุณไม่รังเกียจละก็ ให้ลูกสาวของฉันไปช่วยงานคุณได้ไหม!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...