ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2516
ผ่านไปสักพักเขาก็โบกมือ และพูดอย่างจำใจ:"ช่างเถอะๆ เรื่องนี้มันน่าอับอายมากๆ ฉันไม่กล้าพูดเรื่องนี้กับคนอื่น..."
เย่เฉินมองเห็นความเจ็บปวดบนใบหน้าของเขา ก็พูดปลอบใจทันที:"ด็อกเตอร์เฮ่อ คุณไม่จำเป็นต้องโกรธขนาดนี้ คนหนุ่มสาวดื้อรั้นหน่อยก็เป็นเรื่องปกติ และเท่าที่ฉันรู้ อัจฉริยะในสาขาต่างๆ ต่างมีนิสัยดื้อรั้นอยู่แล้ว เพราะหนุ่มสาวที่เป็นอัจฉริยะพวกนี้ ต่างก็มีความคิดอิสระเป็นของตัวเอง และพวกเขาก็จะสามารถทำเรื่องยิ่งใหญ่ได้สำเร็จ"
เฮ่อหย่วนเจียงเอามือจับหน้าอกของตัวเอง และพูดด้วยความโกรธ:"คุณไม่รู้ว่าลูกสาวของฉันดื้อรั้นขนาดไหน! ถ้าเธอไปประเทศซีเรียแค่ครั้งเดียว ฉันก็คงไม่ว่าอะไร เพราะสถานที่นั้นวุ่นวายมากๆ แต่มันเป็นความวุ่นวายในประเทศ แต่พวกเขาค่อนข้างเป็นมิตรกับชาวจีนและชาวจีนโพ้นทะเล แต่ลูกสาวของฉัน...เธอ...เธอ..."
หลังจากพูดคำว่าเธอหลายครั้ง เฮ่อหย่วนเจียงก็พูดติดขัดอีกครั้ง
เขาหน้าแดงด้วยความโกรธและพูดคำว่าเธอไปหลายครั้ง จากนั้นก็ถอนหายใจและพูด:"ลูกสาวของฉัน ฉันบอกเธอเมื่อหลายปีก่อน เธออายุก็ไม่น้อยแล้ว มันถึงเวลาที่จะหาคู่ครองแต่งงานและมีลูก คุณรู้ไหมว่าเธอพูดอะไรกับฉัน?"
เย่เฉินส่ายหัวด้วยความสงสัย และถามด้วยความสนใจ:"เธอพูดว่าอะไร?"
เฮ่อหย่วนเจียงพูดด้วยความรู้สึกหดหู่:"เธอบอกฉันว่าเธอไม่ชอบผู้ชาย!!! คูณคิดดูสิ ผู้หญิงสวยๆอายุยี่สิบเจ็ดปี ไม่หาคู่ครองฉันไม่ว่า แต่เธอบอกว่าเธอไม่ชอบผู้ชาย เธอชอบผู้หญิง! เธอตั้งใจจะกวนประสาทฉันใช่ไหม?"
เย่เฉินคาดคิดไม่ถึงจริงๆว่าจะได้คำตอบแบบนี้ เขาพูดด้วยความเขินอาย:"ด็อกเตอร์เฮ่อ ฉันคิดว่าเธอกำลังพูดล้อเล่นกับคุณ เพราะคุณก็เคยพูดแล้ว เธอมีนิสัยดื้อรั้น คุณให้เธอไปทิศตะวันออก เธอจะเลือกไปทิศตะวันตก แต่ความจริงเธออาจจะไม่ได้อยากไปทิศตะวันตกก็ได้ และการกระทำแบบนี้ เธอตั้งใจให้คุณรู้สึกโกรธ"
เฮ่อหย่วนเจียงปิดหน้าตัวเองและพูด:"เห้อ! ฉันก็คิดแบบนี้มาตลอด แต่ใครจะคาดคิด เมื่อปีที่แล้วเธอพาแฟนสาวมาที่บ้าน เธอยังบอกฉันด้วยว่าอีกสองสามปีจะแต่งงานกับแฟนสาว..."
เมื่อเย่เฉินได้ยินเรื่องนี้ ก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ
เฮ่อหย่วนเจียงรีบโบกมือและพูดอย่างจริงจัง:"เห้อ! อย่าเรียกด็อกเตอร์เฮ่อ มันดูเหินห่างเกินไป เรียกฉันว่าลุงเฮ่อดีกว่า!"
เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้ม:"ได้ครับ ลุงเฮ่อ"
เฮ่อหย่วนเจียงหยิบโทรศัพท์ออกมาและพูดกับเย่เฉิน:"พวกเราสองคนเพิ่มเพื่อนทางวีแชทก่อน เดี๋ยวฉันจะส่งนามบัตรวีแชทของเธอให้คุณ ตอนที่คุณเพิ่มเธอเป็นเพื่อนห้ามบอกว่าฉันเป็นคนแนะนำ บอกเธอว่าคุณบังเอิญอ่านบทความของเธอในวารสารการเงิน และสนใจที่จะร่วมมือกับเธอ"
ขณะพูด เฮ่อหย่วนเจียงก็พูดด้วยความเขินอายว่า:"ลูกสาวคนนี้หยิ่งไปหน่อย คุณต้องค่อยพูดชื่นชมเธอ ถ้าคุณสามารถพูดชื่นชมจนทำให้เธอพอใจ เรื่องนี้ก็สำเร็จไปครึ่งทางแล้ว!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...