ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2516

ผ่านไปสักพักเขาก็โบกมือ และพูดอย่างจำใจ:"ช่างเถอะๆ เรื่องนี้มันน่าอับอายมากๆ ฉันไม่กล้าพูดเรื่องนี้กับคนอื่น..."

เย่เฉินมองเห็นความเจ็บปวดบนใบหน้าของเขา ก็พูดปลอบใจทันที:"ด็อกเตอร์เฮ่อ คุณไม่จำเป็นต้องโกรธขนาดนี้ คนหนุ่มสาวดื้อรั้นหน่อยก็เป็นเรื่องปกติ และเท่าที่ฉันรู้ อัจฉริยะในสาขาต่างๆ ต่างมีนิสัยดื้อรั้นอยู่แล้ว เพราะหนุ่มสาวที่เป็นอัจฉริยะพวกนี้ ต่างก็มีความคิดอิสระเป็นของตัวเอง และพวกเขาก็จะสามารถทำเรื่องยิ่งใหญ่ได้สำเร็จ"

เฮ่อหย่วนเจียงเอามือจับหน้าอกของตัวเอง และพูดด้วยความโกรธ:"คุณไม่รู้ว่าลูกสาวของฉันดื้อรั้นขนาดไหน! ถ้าเธอไปประเทศซีเรียแค่ครั้งเดียว ฉันก็คงไม่ว่าอะไร เพราะสถานที่นั้นวุ่นวายมากๆ แต่มันเป็นความวุ่นวายในประเทศ แต่พวกเขาค่อนข้างเป็นมิตรกับชาวจีนและชาวจีนโพ้นทะเล แต่ลูกสาวของฉัน...เธอ...เธอ..."

หลังจากพูดคำว่าเธอหลายครั้ง เฮ่อหย่วนเจียงก็พูดติดขัดอีกครั้ง

เขาหน้าแดงด้วยความโกรธและพูดคำว่าเธอไปหลายครั้ง จากนั้นก็ถอนหายใจและพูด:"ลูกสาวของฉัน ฉันบอกเธอเมื่อหลายปีก่อน เธออายุก็ไม่น้อยแล้ว มันถึงเวลาที่จะหาคู่ครองแต่งงานและมีลูก คุณรู้ไหมว่าเธอพูดอะไรกับฉัน?"

เย่เฉินส่ายหัวด้วยความสงสัย และถามด้วยความสนใจ:"เธอพูดว่าอะไร?"

เฮ่อหย่วนเจียงพูดด้วยความรู้สึกหดหู่:"เธอบอกฉันว่าเธอไม่ชอบผู้ชาย!!! คูณคิดดูสิ ผู้หญิงสวยๆอายุยี่สิบเจ็ดปี ไม่หาคู่ครองฉันไม่ว่า แต่เธอบอกว่าเธอไม่ชอบผู้ชาย เธอชอบผู้หญิง! เธอตั้งใจจะกวนประสาทฉันใช่ไหม?"

เย่เฉินคาดคิดไม่ถึงจริงๆว่าจะได้คำตอบแบบนี้ เขาพูดด้วยความเขินอาย:"ด็อกเตอร์เฮ่อ ฉันคิดว่าเธอกำลังพูดล้อเล่นกับคุณ เพราะคุณก็เคยพูดแล้ว เธอมีนิสัยดื้อรั้น คุณให้เธอไปทิศตะวันออก เธอจะเลือกไปทิศตะวันตก แต่ความจริงเธออาจจะไม่ได้อยากไปทิศตะวันตกก็ได้ และการกระทำแบบนี้ เธอตั้งใจให้คุณรู้สึกโกรธ"

เฮ่อหย่วนเจียงปิดหน้าตัวเองและพูด:"เห้อ! ฉันก็คิดแบบนี้มาตลอด แต่ใครจะคาดคิด เมื่อปีที่แล้วเธอพาแฟนสาวมาที่บ้าน เธอยังบอกฉันด้วยว่าอีกสองสามปีจะแต่งงานกับแฟนสาว..."

เมื่อเย่เฉินได้ยินเรื่องนี้ ก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ