ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2518
เฮ่อหย่วนเจียงหัวเราะเสียงดังออกมา:"ฮ่าๆๆๆ ไม่ต้องทำเรื่องให้มันลำบากขนาดนั้น ลุงเชื่อมั่นในความสามารถของคุณ เมื่อถึงเวลานั้นคุณก็แค่พูดชื่นชมเธอไม่กี่คำ เธอก็คงจะใจอ่อนและยอมมาร่วมงานกับคุณ"
ขณะพูด เฮ่อหย่วนเจียงกล่าวด้วยความกังวล:"อันที่จริง ตอนนี้ฉันกังวลว่าเธอยังสนุกกับชีวิตตัวเองยังไม่พอ ถ้าเธอเลือกที่จะอยู่ประเทศซีเรียที่มีแต่ความวุ่นวายอีกหนึ่งถึงสองปี คนทั่วไปคงเกลี้ยกล่อมเธอได้ยาก เห้อ คุณไม่รู้จักลูกสาวของฉัน เธอเป็นคนหัวดื้อมากๆ วัวเก้าตัวยังดึงเธอกลับมาไม่ได้!"
เย่เฉินพยักหน้าและพูดอย่างจริงจัง:"ฉันจะพยายามเกลี้ยกล่อมเธอ ทำให้เธอกลับมาให้เร็วที่สุด"
"ได้"เฮ่อหย่วนเจียงรีบพูดทันที:"งั้นคุณเพิ่มเธอเป็นเพื่อนทางวีแชทเลย และลองคุยกับเธอดู"
เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้ม:"ลุงเฮ่อ คุณลืมไปแล้วเหรอ ประเทศซีเรียกับประเทศจีนมีเวลาที่ต่างกัน ถ้าฉันจำไม่ผิดละก็ ทางฝั่งซีเรียน่าจะช้ากว่าประเทศจีนห้าถึงหกชั่วโมง ตอนนี้ทางฝั่งนั้นฟ้ายังไม่สว่างเลย"
เฮ่อหย่วนเจียงรีบพูดทันที:"ไม่เป็นไร ฟ้ายังไม่สว่างก็ไม่เป็นไร คุณเพิ่มเธอเป็นเพื่อนทางวีแชทก่อน ถ้าเธอยอมรับคุณเป็นเพื่อน คุณก็สามารถคุยกับเธอได้เลย?"
เย่เฉินพยักหน้า:"ได้ครับ งั้นฉันจะบวกเธอเป็นเพื่อนทางวีแชทตอนนี้เลย ถ้าฉันเพิ่มเธอโดยตรง ก็จะทำให้เธอรู้ว่าคุณเป็นคนแนะนำ ฉันคัดลอกวีแชทไอดีของเธอก่อนดีกว่า"
พูดจบ เขาก็กดนามบัตร และคัดลอกวีแชทไอดีของเธอ และเพิ่มเพื่อนผ่านไอดี และใส่ข้อความเพิ่มเพื่อนว่า:ประธานของตี้เหากรุ๊ปในจินหลิง
หลังจากส่งคำขอเป็นเพื่อนไปแล้ว ผ่านไปแค่หนึ่งนาที เย่เฉินก็ได้รับข้อความว่าอีกฝ่ายได้ตอบรับการเพิ่มเพื่อนของตัวเองแล้ว
เขาพูดด้วยความประหลาดใจว่า:"ลุงเฮ่อ ดึกขนาดนี้ลูกสาวของคุณยังไม่นอนอีกเหรอ"
เฮ่อหย่วนเจียงพูดด้วยความโกรธ:"ฉันคิดว่าเธอคงนอนไม่หลับ ถ้าคุณส่งฉันไปยังสถานที่ตรงนั้น ฉันคิดว่าฉันก็คงจะนอนไม่หลับเหมือนกัน"
เมื่อพูดจบ เขาก็รีบพูดกับเย่เฉินทันที:"เย่เฉิน คุณลองคุยกับเธอดู ดูว่าเธอเป็นยังไงบ้าง"
ในขณะที่เขาก็ไม่รู้ว่าจะให้เย่เฉินใช้เหตุผลอะไรในการมาอธิบายเรื่องนี้ เย่เฉินก็คิดออกทันที และส่งข้อความเสียงกลับไป:"คุณเฮ่อ ฉันได้ข้อมูลการติดต่อของคุณจากบริษัทจัดหางานและสรรหาบุคลากรของต่างประเทศ เพื่อให้ได้ข้อมูลติดต่อของคุณ ฉันต้องจ่ายเงินให้บริษัทนั้นไปห้าหมื่นดอลลาร์ เดิมทีน่าจะให้บริษัทจัดหางานและสรรหาบุคลากรติดต่อคุณก่อน แต่ฉันคิดว่ามันเป็นความร่วมมือครั้งสำคัญ ดังนั้นฉันก็เลยติดต่อหาคุณโดยตรงจะได้มีประสิทธิภาพมากกว่า"
บริษัทจัดหางานและสรรหาบุคลากรคือบริษัทที่เชี่ยวชาญด้านการค้นหาคนที่มีความสามารถ พวกเขาก็เหมือนกับตัวแทนจำหน่ายอสังหาริมทรัพย์ ตัวแทนจะรู้จักอสังหาริมทรัพย์ทุกประเภทเป็นอย่างดี โดยปกติ ถ้าคุณสามารถให้เงินพวกเขา พวกเขาก็จะสามารถหาข้อมูลทุกอย่างที่คุณต้องการ
เรื่องนี้ บริษัทจัดหางานและสรรหาบุคลากรก็เป็นแบบนั้นเหมือนกัน
เมื่อเฮ่อหย่วนเจียงได้ยินคำพูดของเย่เฉิน เขาดีใจมากๆจนยกนิ้วโป้งขึ้นมา การอธิบายของเขานั้นสมเหตุสมผลมากๆ
แน่นอน เฮ่อจือชิวที่อยู่อีกฝั่งก็ไม่ได้สงสัยเรื่องนี้เช่นกัน เธอตอบกลับมาว่า:"ฉันเข้าใจแล้ว แต่ฉันต้องขอโทษจริงๆ ตอนนี้ฉันอยู่ที่ประเทศซีเรีย และฉันคงต้องอยู่ที่นี่อย่างน้อยอีกครึ่งปีถึงจะกลับไป ฉันอาจจะไม่สามารถร่วมมือกับคุณก็ได้ ต้องขอโทษจริงๆ!"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...