ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2533
ชายชราที่ทำนายดวงชะตาคาดไม่ถึงว่า ขนาดเฮ่อหยว่นเจียงชายวัยกลางคนที่สุภาพเรียบร้อยคนนี้ กลับก็ต่อปากต่อคำกับตัวเอง พูดอย่างค่อนข้างโกรธขุ่นเคืองในทันที: “แกอย่ามาพูดถึงวิทยาศาสตร์อะไรกับกู วิทยาศาสตร์อะไร? ต่อให้เป็นวิทยาศาสตร์ก็ต้องมีพื้นฐานนะ? ลูกไม้ ก็ย่อมหล่นไม่ไกลต้น ฉันกรุ๊ปเลือดAB ให้กำเนิดลูกชายกรุ๊ปเลือดAB ก็เป็นสัจธรรมความถูกต้องที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้! มีปัญหาอะไรมั้ย?”
เฮ่อหยว่นเจียงพูดอย่างช่วยไม่ได้: “ท่านผู้เฒ่า คุณต้องเชื่อวิทยาศาสตร์จริงๆ แม้ว่าจะไม่ได้เรียนแพทย์และชีววิทยา แต่ผมก็เป็นศาสตราจารย์มหาวิทยาลัยอยู่ดี พื้นฐานแค่นี้ก็ยังมีอยู่”
เมื่อชายชราได้ยินเฮ่อหยว่นเจียงบอกว่าเขาเป็นศาสตราจารย์ในมหาวิทยาลัย ก็ตื่นตระหนกในทันที
เขามองดูเฮ่อหยว่นเจียงไม่เหมือนกับมิจฉาชีพ ก็รู้สึกว่าเรื่องนี้แม่งเหมือนจะไม่ค่อยชอบมาพากลเล็กน้อย
ดังนั้น เขาถามไถ่โดยไม่รู้ตัวว่า: “ในเมื่อคุณเป็นศาสตราจารย์ สามารถที่จะอธิบายให้ฉันได้หรือเปล่า ทำไมลูกชายของฉันถึงเป็นกรุ๊ปเลือดABไม่ได้?”
เฮ่อหยว่นเจียงพูดอย่างจริงจังว่า: “ถ้าจะพูดถึงหลักการของเรื่องนี้จริงๆ เรื่องราวนี้มันยาวคำพูดแค่คำสองคำ พูดได้ไม่ชัดเจนจริงๆ แต่ว่าคุณสามารถที่จะไปตรวจสอบได้ทางอินเทอร์เน็ตได้”
ชายชรารีบหยิบโทรศัพท์โนเนมที่มีหน้าจอขนาดใหญ่ออกมา ขีดเขียนอย่างจริงจังเป็นเวลานาน ต่อจากนั้นก็เห็นสีหน้าท่าทางของเขาตกตะลึงในทันใด
เขาก็ตรวจสอบพบผลลัพธ์ที่เกี่ยวข้องได้จริงๆ
บนอินเทอร์เน็ต หลักการทั้งหมดเหมือนกับคำกล่าวของเฮ่อหยว่นเจียง พ่อแม่กรุ๊ปเลือดABและกรุ๊ปเลือดO สามารถให้กำเนิดลูกได้เฉพาะเลือดกรุ๊ปเลือดA หรือว่ากรุ๊ปเลือดB ไม่มีทางให้กำเนิดกรุ๊ปเลือดOและกรุ๊ปเลือดABได้
นี่ยังหมายความว่า ลูกชายคนโตของเขาไม่ใช่ลูกแท้ๆของเขาอย่างแน่นอน…
เมื่อคิดถึงตรงนี้ เขาแทบกระอักเลือดพ่นออกมา!
ทันใดนั้น เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาด้วยความตื่นตระหนก โทรหาลูกชายคนที่สอง และถามโดยตรงว่า: “เจ้ารอง แกรู้มั้ยว่าแกกรุ๊ปเลือดอะไร?”
ลูกชายคนที่สองของเขาพูดด้วยความประหลาดใจว่า: “ผมจำได้ว่าเป็นกรุ๊ปOนะ ดูเหมือนว่าจะกรุ๊ปเดียวกับแม่”
“กรุ๊ปOเหรอ?”ชายชรารู้สึกเหมือนถูกฟ้าผ่าในทันที และอ้าปากถามว่า: “แกแน่ใจนะ? ไม่ใช่ว่าจำผิด?”
“จำไม่ผิด”ลูกชายคนที่สองพูดว่า: “ครั้งก่อนขโมยสายเคเบิลทำให้คนจับได้ ก่อนหน้าที่จะเข้าคุกต้องโทษจำคุกในเรือนจำให้ตรวจกรุ๊ปเลือด จะต้องลงทะเบียนในแฟ้ม”
ลูกชายคนเล็กรีบพูดว่า: “ครับๆๆๆ ผมเป็นกรุ๊ปเลือดAB ก็เหมือนกับพ่อไม่ใช่เหรอ? ถ่ายทอดพันธุกรรมของพ่อ”
ชายชราโกรธเป็นฟืนเป็นในทันที แทบจะล้มลงอยู่บนพื้น
ในเวลานี้ลูกชายคนเล็กบอกว่า: “พ่อ คุณครูโรงเรียนเถิงเฟยโทรศัพท์มา บอกว่าเด็กบ้าคนนี้เกรดแต่ละวิชาตามไม่ทัน ให้ผมสมัครคอร์สเทรนนิ่งให้เขา ผมคำนวณดูแล้ว แค่ค่าสมัครก็สามพันกว่า ทางพ่อสามารถที่จะจ่ายให้เขาได้หรือเปล่า?”
ชายชรากัดฟันแล้วด่าว่า: “ฉันจ่ายโคตรแม่งมันนะสิ!”
หลังจากที่พูดจบ ก็โยนโทรศัพท์ลงบนพื้นโยนจนแหลกเป็นชิ้นๆ ต่อจากนั้นก็ร้องไห้ออกมา
เขาฝันก็คาดไม่ถึงว่า ลูกชายสามคน กลับไม่ใช่ของตัวเอง
เขาอดไม่ได้ที่จะกุมใบหน้าด้วยความเจ็บปวด: “ฉัน…ฉันทำบาปกรรมอะไรไว้นะฉัน… ลำบากเหนื่อยมาชั่วชีวิตเลี้ยงลูกชายให้คนอื่นเลี้ยงหลานให้คนอื่น…”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...