ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 2536
หลังจากที่โทรเสร็จ เฉินจื๋อข่ายพูดกับเย่เฉินว่า: “คุณชาย ผมปรึกษาเพื่อนแล้ว และก็สอบถามช่องทางต่างประเทศบ้าง ตอนนี้อยากจะไปซีเรีย เส้นทางที่ใช้เป็นประจำคือบินไปที่ไปตุรกีหรืออิรักก่อน ต่อมาจากสองประเทศนี้สัญจรทางบกเข้าซีเรีย”
จากนั้น เฉินจื๋อข่ายก็พูดอีกว่า: “แต่ว่าสิ่งที่ค่อนข้างกระอักกระอ่วนคือ ตุรกีอยู่ทางเหนือของซีเรีย และอิรักอยู่ทางตะวันออกของซีเรีย แต่ดามัสกัสเมืองหลวงของซีเรีย ดันอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของซีเรีย กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ ไม่ว่าจะมาจากอิรักหรือตุรกีไปที่ดามัสกัส ต้องเดินทางสัญจรทางบกไกลหลายร้อยกิโลเมตร”
“ยิ่งไปกว่านั้น ภูมิประเทศในตะวันออกกลางมีความซับซ้อน การคมนาคมขนส่งไม่สะดวกนัก เพียงแค่ระยะทางช่วงนี้ อย่างน้อยก็ต้องยี่สิบชั่วโมง”
เย่เฉินขมวดคิ้ว และเอ่ยปากพูดว่า: “ถ้าหากฉันจำไม่ผิด ทางตะวันตกของซีเรียน่าจะเป็นเขตแดนติดต่อกันกับเลบานอนนะ? ยิ่งไปกว่านั้นเมืองหลวงของทั้งสองประเทศก็อยู่ใกล้กันมาก ระยะทางเป็นเส้นตรงไม่ถึงหนึ่งร้อยกิโลเมตร บินไปที่เลบานอนก่อน ค่อยเข้าซีเรียจากเลบานอนสะดวกกว่าไม่ใช่เหรอ?”
เฉินจื๋อข่ายพยักหน้า และพูดว่า: “คุณชาย เรื่องนี้เมื่อกี้นี้ผมก็ถามแล้ว”
“พูดตามทฤษฎี แน่นอนว่าเลบานอนอยู่ใกล้กับดามัสกัสมากกว่า แต่ว่าถ้าหากสายการบินจากในประเทศไปเลบานอน เส้นทางก็จะไปถึงที่ซีเรียพอดี”
“ตอนนี้กองกำลังรัฐบาลซีเรียและฝ่ายต่อต้านกำลังต่อสู้กันเหมือนไม่มีค่า ยิ่งไปกว่านั้นทั้งสองฝ่ายมีอาวุธสกัดจากพื้นสู่อากาศ ดังนั้น สายการบินของประเทศไหนก็ไม่กล้าบินไปในเขตน่านฟ้าของมัน ทำได้เพียงวนรอบใหญ่ หลบหลีกเขตน่านฟ้าของซีเรีย”
“ตามเส้นทางของสายการบิน ถ้าเกิดหลบหลีกซีเรีย ระยะทางของเที่ยวบินจะเพิ่มขึ้นเกือบสองพันกิโลเมตร”
“ด้วยเหตุนี้ เครื่องบินเจ็ทส่วนตัวของพวกเราก็บินไปรวดเดียวไม่ได้ จำเป็นต้องหาสนามบินแวะพักระหว่างทางเพื่อเติมน้ำมัน”
เฉินจื๋อข่ายก็ตกอยู่ในห้วงความคิดในทันที เขาครุ่นคิดอยู่นาน ทันใดนั้นก็นึกถึงอะไรบางอย่างได้ และอ้าปากพูดว่า: “คุณชาย ดูจากในปัจจุบัน มีทางเดียวที่จะแก้ไขปัญหาได้ สามารถทำให้คุณภายในสี่ชั่วโมงครึ่ง บินจากเมืองจินหลิงถึงเลบานอน! เพียงแต่ว่าปัญหานี้ผมทำไม่ได้ มีเพียงคุณเท่านั้นที่จะลองทำได้”
เย่เฉินรีบถามว่า: “ปัญหาอะไร?!”
เฉินจื๋อข่ายตักเตือนอย่างรวดเร็ว: “คุณชาย คุณจำได้หรือเปล่า ตอนที่คุณไปที่ภูเขาฉางไบที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือเพื่อซุ่มโจมตีราชาบู๊ทั้งแปดในครั้งนั้น ผมบอกกับคุณแล้ว คุณปู่ของคุณใช้เงินจำนวนมากซื้อเครื่องบินคองคอร์ดลำหนึ่ง?”
“ความเร็วในการบินของเครื่องบินคองคอร์ด คือสองจุดห้าเท่าของสายการบินของเครื่องบิน ยิ่งไปกว่านั้น เครื่องบินคองคอร์ดลำนั้นที่คุณปู่ของคุณซื้อยังได้รับการดัดแปลงและอัปเกรดเป็นพิเศษ ซึ่งช่วยลดความสามารถในการบรรทุกของเครื่องบินและเพิ่มความจุเชื้อเพลิงของเครื่องบิน เติมน้ำมันครั้งเดียวบินได้หนึ่งหมื่นกิโลเมตรด้วยความเร็วเหนือเสียง ไม่จำเป็นต้องลงจอดเติมน้ำมันกลางทาง สี่ชั่วโมงก็สามารถที่จะส่งคุณไปถึงเลบานอนได้!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...